صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله از سال 1390 در ایران تاسیس شده‌اند و باتوجه به ماهیت این نوع از صندوق‌های سرمایه‌گذاری و امکان معامله واحدهای آنها در بازار بورس، مورد اقبال سرمایه‌گذاران قرار گرفته‌اند، از ابتدا این مدل از صندوق‌ها تنها در انواع سهام و مختلط تاسیس می‌شدند، ولی در حال حاضر صندوق‌های قابل‌معامله دارای نوع در آمد ثابت نیز هستند، بهترین گزینه برای سرمایه‌گذارانی است که در بورس فعالیت کرده و به دلایلی از جمله پوشش ریسک خود در شرایط افت بورس نیاز به سرمایه‌گذاری کم ریسک داشته‌اند.
در دنیا نیز صندوق‌های ETF محبوبیت بی‌شماری در بین مردم داشته و همان‌طور که در نمودار زیر مشخص است، صندوق‌های قابل معامله رشد قابل‌توجهی داشته و در 10 سال گذشته نقدینگی وارد شده به این صندوق‌ها 6 برابر شده است:
صندوق‌های ETF می‌توانند برای پوشش ریسک سرمایه‌گذاری درسهام نیز مورد استفاده قرار بگیرند. بدین ترتیب سرمایه‌گذاران به دلیل متنوع بودن پرتفوی سهام این صندوق‌ها و همچنین وجود اوراق‌بهادار با درآمد ثابت در صندوق‌های قابل معامله با درآمد ثابت ریسک سرمایه‌گذاری خود را نیز کاهش خواهند داد. بنابراین سرمایه‌گذاران با اختصاص بخشی از مبلغ سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس و یا فرابورس به صندوق‌های قابل معامله می‌توانند ریسک کم‌تری را متوجه سرمایه خود کنند. همچنین وجود رکن بازارگردان در این نوع از صندوق‌ها باعث بالا بودن قدرت نقدشوندگی واحدهای صندوق بوده و صف‌های خرید و فروش در تابلوی معاملاتی واحدهای صندوق توسط بازارگردان برداشته می‌شود و در واقع سرمایه‌گذار هر زمان امکان خرید و فروش واحدهای صندوق را دارا خواهد بود.
به نظر می‌رسد با ویژگی‌های بازگو شده صندوق‌های ETF در ایران نیز می‌توانند محل مناسبی برای جمع‌آوری نقدینگی و سرمایه‌گذاری فعال باشد، ولی وجود هزینه‌های معاملاتی این صندوق‌ها که در کنار هزینه‌های اداره صندوق هستند، اندکی از پتانسیل بزرگتر شدن این صندوق‌ها کاسته و لازم است بازنگری نسبت به کم شدن هزینه‌های معاملاتی صندوق‌های قابل معامله به حداقل و یا حذف آن صورت پذیرد.
- سحر فرهمندی-رئیس اداره صندوق‌های سرمایه‌گذاری تأمین‌سرمایه نوین
- شماره ۳۰۹ هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه ۱۵