بازارسرمایه اصلی‌ترین منبع برای تأمین‌مالی شرکت‌ها به منظور رفع موانع کسب‌وکار است، اما با توجه شرایط مناسبی که در این بازار وجود دارد، شاهد هستیم که صاحبان صنایع و شرکت‌ها تمایل چندانی به ورود به بورس ندارند.

بازارسرمایه اصلی‌ترین منبع برای تأمین‌مالی شرکت‌ها به منظور رفع موانع کسب‌وکار است، اما با توجه شرایط مناسبی که در این بازار وجود دارد، شاهد هستیم که صاحبان صنایع و شرکت‌ها تمایل چندانی به ورود به بورس ندارند. این امر هم دلایل زیادی دارد که در این نگارش به اهم آن‌ها اشاره می‌شود. اصلی‌ترین نکته، ترس صاحبان کسب‌وکار نسبت به از دست دادن قدرت تصمیم‌گیری و خارج شدن کنترل مدیریت شرکت است. بدیهی است صاحبان کسب‌وکار، خواستارند تا تمام تصمیمات اساسی و سیاست‌های کلان شرکت را به صورت مستقل اعمال کنند. حال با سهامی‌شدن شرکت‌ها، باید تصمیمات اصلی را در مجامع مطرح کرده و بعد از استماع نظرات سهامداران از آنان کسب تکلیف کنند.
نکته بعدی که می‌توان عنوان کرد، عدم شفافیت مالی شرکت‌هاست. بسیاری از شرکت‌ها به دلیل فرار مالیاتی نمی‌توانند در بازار سرمایه پذیرش شوند. البته این تصمیم نهاد ناظر بازار، تصمیم درست و بجایی است که با در نظرگرفتن معافیت‌های مالیاتی، سعی در ایجاد شرایطی به منظور رفع این مشکل است. نکته سوم ترس صاحبان کسب‌وکار از عدم استقبال سهامداران به دلیل عدم سوددهی مناسب شرکت است که در نتیجه می‌تواند به اعتبار شرکت در صنعت خود لطمه وارد کند. در پایان نیز شرایط پذیرش شرکت‌ها در بورس و فرابورس طولانی است و به صورت میانگین یک شرکت حداقل ۹ ماه تا یک‌سال زمان می‌برد تا در بازار عرضه شود. این امر نیز به خودی خود مانع بزرگی است که در نهایت منجر خواهد شد تا تأمین مالی از سایز بازارها صورت پذیرد.

  • عرفان هودی-مدیر معاملات کارگزاری بورس بیمه ایران
  • شماره۳۳۳ هفته نامه اطلاعات بورس-صفحه۱۵