مدیر عامل فولاد هرمزگان با اشاره به این موضوع که در آینده ناچاریم به سمت خطوط ریخته‌گری برویم اعلام کرد: از این‌رو باید به تکنولوژی ریخته‌گری دست پیدا کنیم.
به گزارش صدای بورس به نقل از روابط عمومی فولاد هرمزگان ، فرزاد ارزانی مدیرعامل فولادهرمزگان در اولین کنفرانس ملی ریخته‌گری مداوم فولاد در هرمزگان با اشاره به اینکه این کنفرانس با نگاهی به آینده فولاد، در دو دهه آینده و وضعیت فعلی آن در حال برگزاری است گفت: برای دستیابی به تکنولوژی فولاد، مسیرهای دسترسی در کشورهای درحال توسعه از طریق تعامل و اشتراک‌گذاری دانش است، چین و اوکراین از این روش استفاده کرده و با ایجاد صنعت به دانش آن نیز رسیده‌اند.
مدیرعامل شرکت فولادهرمزگان در این کنفرانس دو روزه با اشاره به اینکه این روند برای کشورهایی مثل ایران بهتر جواب می‌دهد، گفت: مدل‌های دیگر این است که مرکز تحقیقاتی ایجاد شود و دانش را به تکنولوژی و بعد به صنعت تبدیل کنند، این مدل هزینه‌بر و زمان‌بر بوده و مسیر دستیابی به آن سخت است.
مدیرعامل شرکت فولادهرمزگان خاطرنشان کرد: بومی‌سازی در دل تکنولوژی اتفاق می‌افتد، اما اول باید دانش ساخت تجهیزات را کسب کنیم.
ارزانی درخصوص ضرورت دستیابی به تکنولوژی تولید فولاد بیان کرد: افق ۱۴۰۴ ما تولید ۵۵ میلیون تن فولاد است، برای تامین این نیاز باید خط ریخته‌گری بخریم. هرچه جلوتر می‌رویم خطوط قبلی کهنه می‌شوند و همه اینها نیاز به ارتقای تکنولوژی را گوشزد می‌کنند و از طرفی کمبود هم داریم؛ باید هزینه زیادی کنیم تا تکنولوژی جدید را بر روی تجهیزات قدیمی پیاده کنیم.
وی با اشاره به اینکه ۱۰۰ درصد تولید فولاد کشور از ریخته‌گری مداوم صورت می‌گیرد، تصریح کرد: در زمینه تولید به‌صورت منفرد و غیریکپارچه زمینه‌هایی داریم، در ریخته‌گری محصولی تولید می‌شود که محصول خام صنایع دیگر می‌شود؛ در آینده ناچاریم به سمت خطوط ریخته‌گری برویم، از این‌رو باید به تکنولوژی ریخته‌گری دست پیدا کنیم. وی افزود: بعد از اینکه موفق به کسب دانش شدیم شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند شروع به توسعه محصول و تکنولوژی که حلقه‌ای مفقوده در کشور است، کنند. به گفته وی متاسفانه ارتباط ارگانیک و موثر بین فولادسازان کشور وجود ندارد و باید با تدوین یک نقشه راه هم‌جهت شویم و تقسیم مسوولیت شود. ارزانی تاکید کرد: برای دستیابی به دانش ریخته‌گری مداوم، فارغ از تامین منابع مالی باید محوری یکپارچه وجود داشته باشد و بعد در کنار آن محققان داخلی و خارجی ورود کنند و دانش منتقل شود.