به گزارش صدای بورس به نقل از بورس پرس، هادی جمالیان عضو هیات مدیره کارگزاری بانک پاسارگاد در خصوص عملکرد سازمان بورس در تلگرام اعلام کرد: شاپور محمدی با اصرار بر استعفا، بالاخره سکان سازمان بورس را به حسن قالیباف اصل سپرد. عملکرد محمدی و گروه سازمان در این دوره در مجموع مطلوب بود. اگرچه نقدهایی نیز وجود دارد.
اما نکاتی در این باره:
۱- همه اجزای عملکرد نهاد ناظر و ارکان بازار، لزوماً و به طور کامل طبق نظرات شخص رئیس سازمان نیست. شورای عالی بورس، اعضای هیات مدیره سازمان، شرکت‌های بورس، فرابورس، سپرده‌گذاری مرکزی، مدیریت فناوری، اطلاع رسانی، کانون‌ها، ناشران، سرمایه‌گذاران و سایر اجزای بازار سرمایه در تعامل با یکدیگر و بخش‌های خارج بازار، در مجموع رویدادهای یک دوره را رقم می‌زنند. بنابراین همه اتفاقات بازار در دوره اخیر چه مثبت و چه منفی قابلیت انتساب به شخص محمدی را ندارد.
۲- بیشترین نقد به عملکرد این دوره سازمان شامل موارد زیر بود :
⁃ عدم توفیق در ارتقای زیرساخت‌های فنی و الکترونیکی معاملات و سامانه‌های پس از معاملات در سایه تحریم‌ها. اگرچه برخی دوستان اهل فن معتقدند اگر تحریم را مانع خرید نسخه‌های به‌روزتر بدانیم، آنگاه ادامه وضع موجود با سامانه‌های فعلی یک شاهکار بوده است!
⁃ حذف الزام انتشار پیش‌بینی سود توسط ناشرین بدون بسترسازی لازم جهت جایگزینی بسته‌های اطلاع رسانی مناسب و هم وزن با گزارش‌های قبل؛
⁃ عدم تاب آوری در مقابل فشارهای بیرونی (خارج از بازار سرمایه) و به تعطیلی کشیده شدن بازار قراردادهای آتی سکه؛
⁃ تواتر تغییرات در برخی مقررات و ریزساختارهای بازار در چند ماه اخیر؛
⁃ عدم هماهنگی در پاره‌ای موارد با سایر نهادهای نظارتی و مراجع ذیربط مانند بانک مرکزی، بیمه مرکزی، سازمان حسابرسی، سازمان امور مالیاتی، جامعه حسابداران رسمی و... به منظور رفع پاره‌ای اختلافات دیرپا مانند چگونگی احتساب ذخایر برای بانک‌ها و بیمه‌ها و اختلافات نوپا مانند الزامات حاکمیت شرکتی و...
۳- اما نکات مثبت عملکرد سازمان به ویژه شامل موارد زیر بود:
⁃ قدرت اقناع و تسلط رئیس سازمان به مباحث اقتصادی به منظور جهت دهی ارکان مختلف حاکمیت در راستای حمایت از بازار سرمایه که از اصلی‌ترین دلایل هدایت هدفمند نقدینگی به این بازار و رشد شاخص در دوره اخیر بوده است؛
⁃ ادامه روند توسعه ابزارهای مالی جدید شامل انواع اوراق بدهی (مانند اوراق منفعت، مرابحه، وکالت، استصناع و...) و اوراق مشتقه (مانند اختیار معاملات سهام، فروش تعهدی و...)؛
⁃ پیگیری معافیت مالیاتی افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، کاهش هزینه‌های معاملاتی، پیشگیری حداکثری از اقدامات کاهنده سودآوری شرکت‌ها توسط دولت به منظور جبران کسری بودجه و هدایت دولت به واگذاری سهام خود در بنگاه‌ها؛
⁃ توان مدیریت مناسب بازار در شوک‌های متعدد و سنگین سیاسی و اقتصادی در سال‌های اخیر که شاید از نظر شدت و اهمیت برخی از آنها فقط با سال‌های جنگ تحمیلی قابل مقایسه باشد؛
⁃ توسعه نهادهای مالی مانند شرکت‌های رتبه‌بندی؛
⁃ الزام ناشرین به ارائه برخی گزارشات جدید ماهانه و برگزاری کنفرانس‌های اطلاعاتی؛
⁃ کاهش دوره بسته ماندن نمادهای معاملاتی و نظام‌مند شدن نسبی رویه بازگشایی نمادها؛
⁃ افزایش قابل ملاحظه ارزش بازار، ارزش معاملات، شرکت‌های پذیرفته شده، کدهای معاملاتی صادره، تعداد معاملات، حجم معاملات برخط و...؛
⁃ گسترش فرهنگ سهامداری، برگزاری لیگ‌ها و مسابقات حرفه‌ای در بازار، تقویت رویدادهای مرتبط با بازار سرمایه و...؛
⁃ توسعه سامانه‌های سجام، نامک، بیدار و...
به اینها قطعا می‌توان موارد دیگری را اضافه کرد اما آنچه مهم است این است که بسیاری منتقدین محمدی این روزها ناجوانمردانه چشم را به روی بسیاری نقاط برجسته و درخشان بازار طی دوره مدیریت وی بسته‌اند و یک طرفه قضاوت می‌کنند.
این بازار محل کسب و کار است و خواهد بود. همه فعالان بازار باید تلاش کنیم محیط کسب و کار در عین نقادی و پذیرش نقد، محیطی زیست‌پذیر، پویا و در حال توسعه باقی بماند و فراموش نکنیم در چه شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی هستیم و سعی کنیم انتظارات از خود و دیگران در عین توجه به ظرفیت‌ها، متناسب با شرایط پیرامونی باشد.