در ماههای اخیر، جنبه های سفتهبازانه و بازی با ارقام روی تابلو و استفاده نمایشی از شاخص، برجستهتر شده است، هر چند که سفتهبازی جزء لاینفک نقدشوندگی و بسیار اثرگذار در بازار سرمایه محسوب میشود لیکن در حال حاضر تعادل بین کارکردهای اصلی و ثانویه بورس ایران وجود ندارد و جنبه سفتهبازی و بازار ثانویه بسیار برجستهتر از جنبههای تامین مالی بوده است. حفظ نقدینگی موجود در بازار و همچنین جذاب ماندن بازار برای ورود نقدینگیهای جدید مستلزم نگاه برنامه محور برای رقابت با بازارهای موازی از جمله بازار پول، ثبات در قوانین و مقررات و جلب اعتماد مسئولان اقتصادی و همچنین آحاد مردم و فعالان اقتصادی است.
بازار سرمایه، برای نقش آفرینی هدفمند و اثر گذار از یکسو در حوزه تامین مالی بنگاه های اقتصادی، به نقشه راه جامع در حوزه پذیرش سهام شرکت‌های جدید، افزایش سرمایه شرکت های موجود و انتشار اوراق بدهی، متناسب با جهت‌گیری‌های کلان اقتصادی کشور در آینده، نیازمند است به‌نحوی‌که در نتیجه اجرای آن، علاوه بر افزایش ارزش بازار سرمایه، تنوع صنایع پذیرفته شده در بورس‌های اوراق بهادار متناسب با تنوع صنایع و اقلام تشکیل‌دهنده تولید ناخالص داخلی رخ خواهد داد و همچنین با افزایش ارزش بازار و افزایش تعداد و تنوع سرمایه گذاران، نسبت گردش معاملات به واسطه افزایش نقدشوندگی بازار، افزایش خواهد یافت. با افزایش ارزش بازار سرمایه و به‌تبع آن افزایش نسبت ارزش بازار به تولید ناخالص داخلی[1]، نقش بازار سرمایه در تأمین مالی بنگاه‌های اقتصادی پیشرو در کشور پررنگ‌تر خواهد شد و بازار سرمایه به یکی از اصلی ترین ماموریت های خود دست خواهد یافت. از طرفی دیگر، بر اساس تنوعی که در صنایع پذیرفته شده در بورس‌ها شکل خواهد گرفت اولاً، مدیریت ریسک از طریق مدیریت پورتفولیو بهتر از قبل امکانپذیر خواهد بود و دوم اینکه، شاخص بورس، قدرت تبیین بیشتری نسبت به اوضاع اقتصادی کشور پیدا خواهد نمود.
از سوی دیگر، افزایش میزان جذب سرمایه گذاران صرفا با فراهم آوردن بستری امن، پاک و کارا امکانپذیر خواهد بود. راهبردی که بتواند "امنیت سرمایه گذاری" که به عنوان اصلی ترین معیار جذب و جلب تقاضا برای اوراق بهادار محسوب می شود را از جنبه های: امنیت تقارن اطلاعاتی، امنیت شفافیت اطلاعاتی، امنیت نقدشوندگی مناسب، امنیت ثبات در قوانین و تصمیم گیری ها، امنیت طراحی ابزارهای مدیریت ریسک، و بازنگری اساسی در زیرساخت های نرم افزاری و سخت افزاری معاملات، عملیاتی نماید.
سازمان بورس و اوراق بهادار باید بتواند با تدوین برنامه ای در خور و قابل دفاع، نقش کم نظیر و اثرگذار این بازار را برای بدنه دولت و شخص ریاست محترم جمهور تشریح و تبیین نماید تا بتواند از حمایت های مستمر سیاستگذاری های کلان توسط دولت بهره مند گردد. در حال حاضر بزرگترین ماموریت سازمان بورس، مقدم بر نظارت بر نهادهای مالی و ناشران، تبیین نقش بورس در هر سیاستگذاری اقتصادی - اجتماعی خواهد بود و این مهم صرفا ابتدائا با شناخت متولی بورس از نقش خود و در مرحله بعد تدوین برنامه استرتژیک مبتنی بر اسناد بالادستی خواهد بود.
[1] -MC/GDP