بخش آموزشی و تربیتی در گروه‌های سنی گوناگون (مانند کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان) که هر کدام نیازمند سبک، شیوه و ابزارهای متفاوت آموزشی است، بخش مالی که ارائه‌کننده محصولات و خدمات مالی است، بخش اقتصادی که تامین‌کننده بسترهای فعالیت اقتصادی است، برخی از بخش‌های درگیر در آموزش سواد مالی هستند. با این وصف، وزارت آموزش و پرورش، وزارت جوانان، وزارت اقتصاد، بانک‌مرکزی یا سازمان‌بورس و اوراق‌بهادار یا کدام نهاد دیگر یا حتی همه آن‌ها باید انجام این مأموریت را بر عهده گیرند؟
در کشورهای گوناگون، به شیوه‌های متفاوتی تدوین و اجرای راهبرد سواد مالی در دستور کار قرار گرفته است.
تک نهادی: در برخی کشورها، یک نهاد دولتی مسئول تدوین و اجرای راهبرد سواد مالی است. گاهی این نهاد دولتی جهت اجرای عملیاتی راهبرد، از همکاری دیگر نهادها یا شورایی از نهادهای دولتی و غیردولتی استفاده می‌کند؛ مانند کشورهای بریتانیا، هلند و روسیه. برای مثال در «هلند»، مسئول اصلی تدوین و اجرای راهبرد سواد مالی، «وزارت اقتصاد» است. وزارت اقتصاد، یک گروه راهبری برای هدایت این راهبرد ملی، ایجاد کرد. گروه راهبری شامل «بانک‌مرکزی»، «نهاد بازارسرمایه»، «انجمن بانکداری»، «انجمن بیمه‌گران»، «اتحادیه بازنشستگی»، «مؤسسه ملی اطلاعات مالی خانواده (نیبود) » است. پلتفرم مانی‌وایز این راهبرد را اجرا می‌کند.
چند نهادی: در برخی کشورها، نهادهای متعددی جهت تدوین و اجرای راهبرد سواد مالی در قالب یک شورا با یکدیگر همکاری می‌کنند؛ مانند جمهوری چک، اسپانیا و پرتغال. برای مثال در «اسپانیا»، «بانک مرکزی» و «کمسیون ملی بازار اوراق بهادار اسپانیا» برنامه آموزش مالی را تدوین کردند. این برنامه توسط یک کارگروه و با مشارکت «وزارت اقتصاد»، مدیریت می‌شود.
ترکیبی: در برخی کشورها، شورایی از نهادها جهت تدوین راهبرد سواد مالی تشکیل شد و یک نهاد نیز مسئولیت و رهبری اجرای راهبرد را بر عهده دارد؛ مانند کشورهای دانمارک و ایرلند. برای مثال در «ایرلند»، «گروه راهبری ملی آموزش مالی» توسط مقررات‌گذار مالی (اکنون بانک مرکزی ایرلند) برای این منظور تاسیس شد. هماهنگ‌سازی فعالیت‌های آموزش مالی بر عهده «کمسیون رقابت و حمایت از مصرف‌کننده» است.
- شماره ۳۵۰ هفته نامه اطلاعات بورس- صفحه ۱۶