سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) ؛ به عنوان یکی از سازمان‌های فعال در سواد مالی، به بررسی راهبردهای کشورها پرداخته و بر اساس تجربه‌های آن‌ها توصیه‌هایی به کشورهایی که قصد طراحی چنین راهبردهایی دارند، ارائه کرده است:
وجود رهبر و سازوکارهای نظارتی:بررسی نتایج اجرای راهبردهای ملی در سایر کشورها، اهمیت تعیین یک رهبر را نشان می‌دهد. وجود این رهبر از دو جهت قابل اهمیت است.
راهبردهای ملی حاصل یک تلاش دسته‌جمعی است. با توجه به ماهیت بلندمدت اقدامات و تعداد بازیگران مؤثر در آن، وجود رهبر باعث می‌شود این تلاش‌ها هدایت‌شده و هماهنگ شوند.
وجود رهبر برای اطمینان از مشارکت تمام سازمان‌ها به منظور پوشش تمام و کمال راهبرد ضروری است.
وجود نقشه راه و چارچوب عملیاتی: کشورها اغلب، دلایل، اهداف و محتوای راهبردهای ملی خود را در قالب یک سند رسمی یا نقشه راه تعریف می‌کنند. چنین اسنادی یک چارچوب گسترده برای توسعه راهبرد ارائه می‌دهد و بیشتر توسط چندین کارشناس با مشارکت سایر سازمان‌های مؤثر طراحی می‌شوند. این اسناد شامل زمان‌بندی و مهلت تعیین‌شده برای توسعه برنامه‌ها و اقدامات هستند.
تعیین مخاطب هدف: بیشتر نقشه راه‌ها، مخاطبان هدف را تعیین می‌کنند. مخاطبان هدف ممکن است کل جمعیت کشور یا بخش‌هایی خاص باشند که بر اساس معیارهای اقتصادی- اجتماعی انتخاب شده‌اند. بیش از نصف کشورهای دارای راهبرد ملی، کل جمعیت را هدف قرار داده و ۱۸ درصد نیز بر بخش‌هایی خاص از جمعیت تمرکز کرده‌اند. برای مثال، می‌توان به کشور مالزی اشاره کرد که علاوه بر کل جمعیت به نیازهای خاص کودکان، جوانان، زنان، معلولان و جوامع روستایی هم توجه کرده است.
انجام ارزیابی‌های کلی از راهبرد:سیاست‌گذاران ارزیابی‌ها را برای اندازه‌گیری اثربخشی و تاثیر برنامه‌ها، شناسایی حوزه‌های قابل بهبود و تعیین نحوه استفاده از منابع به کار می‌گیرند. به همین دلیل هر چند سال یک بار، این راهبردهای ملی آموزش مالی از طریق نظرسنجی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
- هفته نامه ۳۵۴ اطلاعات بورس، صفحه ۱۶