به گزارش صدای بورس، دهقان دهنوی در اقدامی ضربتی با هیأت مدیره سازمان روز جمعه تشکیل جلسه داد و فرمانی ۸ ماده‌ای صادر کرد و بلافاصله روز شنبه در جلسه شورای عالی بورس اقدام به تنفیذ و تایید تغییرات جدید کرد. دراین میان مهمترین و پر سر و صداترین برنامه رئیس جدید، تغییر دامنه نوسان از مثبت و منفی ۵ به مثبت ۶ و منفی ۲ است که از روز شنبه ۲۵ بهمن ماه اجرایی می‌شود. در ادامه این تغییرات و توضیحات تکمیلی، دهقان دهنوی اینگونه استنباط کرد که سازمان بورس قصد دارد در حرکتی اصلاحی و میان مدت به طور کلی محدودیت دامنه نوسان را حذف یا بازه آن را افزایش دهد.
از نگاه نیمه پر لیوان این اقدام سازمان بورس و در بعدی کلان‌تر، این مهم، سیگنال مثبتی به بازار سهام است مبنی بر اینکه اراده پنهانی برای رشد بازار سهام وجود دارد، به عبارت دقیق‌تر دست اندرکاران بازار سهام معتقدند بورس باید مثبت شود! در کنار این مسئله اعتمادسازی می‌تواند به عنوان مسکنی برای کاهش هیجان فروش سرمایه‌گذاران باشد و بازار را از نگاه متعادل‌تری بنگرند.
اما بی شک این تصمیم و نامتقارن‌سازی دامنه نوسان نمی‌تواند در میان و بلندمدت ادامه‌دار باشد و بالاخره باید دوباره به سمت متقارن سازی دامنه نوسان گام برداشته شود مگر اینکه به طور کامل حذف شود که با توجه به شرایط سیاسی و اقتصادی و ساختار بازار سرمایه ایران بعید است بتوان این مسئله را به این زودی‌ها پیاده سازی کرد و اساسا جای شک است که اقتصاد ایران به این بلوغ رسیده باشد که این تغییر را بپذیرد. از طرفی هرگاه سازمان بورس تصمیم به متقارن سازی دوباره دامنه نوسان بگیرد یعنی دیگر اعتقادی به رشد ندارد و خود به نوعی سیگنالی منفی محسوب می‌شود و بازار را با چالشی جدید روبه‌رو می‌کند.
نیم نگاهی به نیمه خالی لیوان البته ابعاد گسترده‌تری از آن روی خوش دارد؛ نخست آنکه هرچند با این تغییر دامنه نوسان جهت مثبت بزرگتر شده اما در مجموع از ۱۰ به ۸ کاهش یافته است که مستقیم با نقدشوندگی و روان‌سازی معاملات سهام سرجنگ دارد و اگر این مسکن موثر واقع نشود قفل شدن معاملات و تشکیل صف‌های سنگین ثمره تلخ این تصمیم خواهدبود چرا که اگر در شرایط فعلی سهام با ۲ روز کاهش قیمت شاهد تعدیل ۱۰ درصدی بود از شنبه و تا اطلاع ثانوی برای تحقق آن باید حداقل ۵ روز کاری منتظر ماند و این افت فرسایشی با اهداف متصور شده سازمان بورس که از سوی رئیس آن بیان شده در تناقضی آشکار است. در این میان البته این اقدام انگیزه بازارگردانان را هم برای متعادل سازی صف‌های فروش کاهش می‌دهد و شاهد از دست رفتن بزرگترین مزیت این روزهای بازار یعنی نقدشوندگی سهام خواهیم بود. از سوی دیگر اگر سیگنال دهی دولت ترغیب سرمایه گذاران محسوب شود، شاید بتوان آن را نوعی دستکاری بازار به حساب آورد که اگر به هر دلیلی این سیاست با شکست روبه‌رو شود، نارضایتی بیشتری به دنبال خواهد داشت. شاید تنها باید امیدوار بود که این اقدام سازمان بورس با خوش‌بینی نیمه پر لیوان به پایان برسد و بازارسرمایه همچنان سهمش را در سبد دارایی مالی و اقتصاد ایران افزایش دهد.
امیر آشتیانی عراقی
منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۳۸۹