ترجیح بر سرمایهگذاری در بازار سرمایه است و بازارهای دیگر رقیب خاص و قابل اعتمادی برای بورس نیستند. مثلا بازار فارکس بازاری است که در ایران کارگزار رسمی ندارد و پذیرفته شده و مورد تأیید نیست، بازار کریپتوکارنسی یا رمزارزها نیز نیازمند دانش زیاد در سطح جهانی است و در ایران بستر مناسب اطلاعاتی، ابزاری و زیرساختی برای این بازار وجود ندارد.
بازار طلا بازاری سنتی است که عمدتا جوانان را جذب نمیکند و فقط بازار مسکن و سهام باقی میماند که در مسکن هم نمیتوان با سرمایه کم وارد شد اما بازار سرمایه بازاری مناسب است و مشکلی که وجود دارد این است که نگاهی که به بازار فارکس وجود دارد، به بازار سرمایه نیز هست و میخواهند قوانین و مقررات این بازار را در بورس اجرا کنند اما بازار سرمایه اساسا بازار سرمایهگذاری است و بازاری برای معاملهگری روزانه مخصوصا در ایران نیست.
در بازار سرمایه، سرمایهگذار با مطالعه صورتهای مالی، سیکلهای تجاری، مدلهای کسب و کار شرکتها، پرتفوی مناسبی از شرکتها، را انتخاب و سرمایهگذاری میکند به شرطی که سهام را خوب انتخاب کرده باشد؛ شرکتهایی که طرح توسعه و P/E مناسب دارند، صورتهای مالی قوی دارند، چشمانداز مناسبی دارند. همچنین اگر شرکت خوبی باشد، افزایش سرمایههای متعدد و تقسیم سود خوبی دارد و بعید است چنین سرمایهگذاری به زیان بنشیند. اما متأسفانه قشر جوان میخواهند اصول بازار فارکس را در بورس تهران اجرا کنند که جواب نمیدهد و هنگامی که پول هنگفتی را برای معاملهگری روزانه سرمایهگذاری میکنند، برآیند آن خستهکننده میشود و بعد میگویند این بازار کلاهبردار است، درصورتی که بازار سرمایه بستر مناسبی برای قواعد بازار فارکس و کریپتوکارنسی نیست. در بورس شرکتها بهصورت واقعی حضور دارند مثلا وقتی سهام شرکت فولادسازی را خریداری میکنند عملا این شرکت تولید، فروش، قیمت جهانی و سیستم درست عرضه و تقاضا را دارد و دارایی افراد ملموس است مانند گروه فولادی، ساختمانی و پتروشیمی.
- حسین اسدینیا - فعال بازار سرمایه