این روزها رفتار شاخص نشان می‌دهد بازار سرمایه پس از مدت ها به خود آمده و حرکت رو به جلویی داشته است؛ همین نیم‌خیز شدن هم سبب تغییر جهت حرکت نقدینگی به سمت بازار سهام شده است، نگاهی به آمار و ارقام ورود نقدینگی و ابطال صندوق های با درآمد ثابت هم این مسئله را تایید می‌کند. باور بازار البته این اتفاقات را واکنش مثبت به انتخاب رئیس جمهوری منتخب می‌داند و آن را به نوعی لبخند به بازدید آیت ا... رئیسی از تالار بورس تعبیر می‌کند که مایه دلگرمی سهامداران شده که امیدوارند با جابجایی قدرت، اقدامات عملی برای وعده‌های داده شد صورت بگیرد؛ همانطور که رئیس جمهوری منتخب در نخستین نشست خبری خود حمایت از سهامداران را فراموش نکرد و با چهار وعده مهم در خصوص عدم تامین کسری بودجه از بورس، اصلاح شیوه اخذ مالیات از تولید مولد و کاهش آن تا ۱۰ درصد، افزایش نظارت بر عملکرد بازار سهام و در نهایت تشکیل صندوق های خرد بارقه امید را در دل سهامداران روشن کرد و سمت و سوی نگاهشان را دوباره به سمت بازار سهام برگرداند.
در شرایط فعلی اما بازار با چند چالش اساسی و پر ابهام روبروست که هر کدام از این موارد می تواند مسیر حرکت را کند و یا تند تر کند. ترکیب کابینه سیزدهم و استراتژی های وزرای اقتصادی انتخابی و رابطه آنها با قیمت گذاری و محدودیت ها دقیقا یکی از اساسی ترین پرسش هایی است که ذهن فعالان اقتصادی را درگیر کرده است. . در کنار این مهم، یکی از بزرگترین چالش ها نحوه تامین کسری بودجه دولت با توجه به مشکلات پیش روست و پاسخ به این پرسش که این حجم کسری از کجا تامین خواهد شد. دیگر موضوع اینکه آیا برجام به سرانجام می رسد و حل مشکلات این غائله کمکی به شرایط کلی اقتصاد خواهد کرد یا اعمال تحریم های یک طرفه و مشکلات ناشی از آن مانع بزرگ پیش روی دولت خواهد بود و حتی در صادرات نفت و سایر محصولات صادراتی با چالش های اساسی روبه رو می شود. استراتژی دولت در برابر بازار ارز چه خواهد بود دیگر ابهام موجود است؛ ابهام در اینکه قیمت دلار با اعمال سیاست های انقباضی و کنترل تورم، ثبات و کاهش جزیی قیمت را تجربه می کند یا بر عکس به کمک کسری بودجه می آید و بار آن را به دوش می کشد.
آیا تیم اقتصادی دولت جدید می تواند بحران اقتصادی ناشی از کرونا که کل اقتصاد دنیا را درگیر کرده، مهار کند و علاوه بر رفع محدودیت‌ها، اثرات اقتصادی آن را در شرایطی که کیک اقتصاد ایران در سال‌های اخیر کوچک تر هم شده و روابط تجاری ایران با شرکایش به خصوص اروپایی‌ها به سردی گراییده را باز سازی و اثرات مثبت آن را به جامعه تزریق کند. تا این لحظه اطلاعات تکمیلی در خصوص سیاست دولت سیزدهم درباره نظارت بر بازار سهام و شیوه های آن نا مشخص است که همین امر می تواند سرمایه گذاران را دچار تردید کند. ضمن اینکه برخی در خصوص استفاده از شیوه تشکیل صندوق های خرد در بازار سوالات اساسی دارند که مهمترین شان کارکرد این صندوق هاست. در کنار تمام موارد اشاره شده نباید از ابهام بزرگ قیمت نفت و فلزات جهانی غافل شد که اثر قابل توجهی بر روند سهام شرکت‌های بورسی می‌گذارد و مشخص نیست روند صعودی احیا می شود یا قله قیمت ها همین جاست. با تمام این تفاسیر به نظر می رسد بازار به دولت سیزدهم امیدوارتر از سایر دولت‌ها پس از انتخابات بوده که چنین واکنش سبزی به آن داده است؛ واکنشی که برخی آن را گذرا و برخی ماندگار می‌دانند تا اینجا که سرمایه گذاران به این ابهامات خوش بین هستند.
- امیر آشتیانی عراقی - مدیر مسئول هفته نامه اطلاعات بورس
- هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۴۰۴