بازار سرمایه این روزها، شاهد عبور از شاخص یک میلیون و سیصد هزار واحدی بوده همچنین با اما و اگرهای مختلف در رابطه با افق پیش‌رو در ماه‌های آینده روبروست. مقاومت‌های تکنیکالی از یک طرف، فصل مجامع و عدم تمایل برخی سهامداران به فروش سهام خود در قبل از مجمع باعث یکسری نوسانات این روزها شده است.
حجم معاملات در هفته‌های اخیر تغییرات محسوسی داشته است؛ بخشی از نقدینگی پارک شده در اوراق با درآمد ثابت به سمت خرید سهام صنایع مختلف وارد شده است. اما آن چیزی که سایه خود را بر بازار گسترانیده ابهامات مختلف در رابطه با سیاست‌های دولت آینده و وضعیت پرونده‌های بین المللی ایران از جمله FATF و مسائل برجامی است.
تحلیل شرایط آینده بازار تقریبا به توافق یا عدم توافق برجام، پیوستن یا نپیوستن ایران به FATF مرتبط شده است. اگر توافقات انجام پذیرد به طور قطع با سرازیر شدن دلارهای بلوکه شده و فروش مجدد نفت، دولت در جهت رضایت عمومی نرخ ارز را تقریبا ثابت نگه خواهد داشت. بنابراین ممکن است در این حالت سهم شرکت‌های صادرات محور بعد از یک سال افق جذابی نداشته باشند. اما اگر توافقی صورت نگیرد با میزان نقدینگی که در کشور وجود دارد و طی ماه‌های اخیر هم افزایش شدیدی داشته، قطعا این سیل نقدینگی به تمامی بازارهای سرمایه گذاری از جمله بازار سرمایه مجدد برمی گردد و موجب رشد شاخص خواهد شد. در این میان وضعیت سایر بازارهای رقیب از جمله مسکن به دلیل عدم اصلاح قیمتی موجب خواهد شد اولین گزینه‌های ورود نقدینگی همین بازار سرمایه باشد آنهم به دلیل وضعیت خوب سودآوری و اصلاح خوبی که داشته است.
اگر نگاهی به وضعیت قیمت‌های جهانی بیندازیم با توجه به خوشبینی از اتمام دوران پاندمی کرونا احتمال رونق اقتصاد جهانی وجود دارد، پس خیلی ریسک خاصی از سمت قیمت‌های جهانی بر بازار سرمایه ما وجود ندارد و قیمت‌های کالاهای داخلی نیز رشد خود را داشته است. اخبار رسیده از مجامع شرکت‌ها نیز حاکی از آن است که وضعیت تولید در شرایط خوبی به سر می برد و با رفع تحریم‌ها قطعا با افزایش فروش و کاهش هزینه‌ها روبرو خواهیم بود.
در مجموع آنچه مشهود است اینکه سرمایه‌گذاران و فعالان بازار به شدت پیگیر وضعیت مذاکرات و سیاست‌های دولت آینده هستند تا بر اساس آن تصمیمات بلند مدت خود را بگیرند.
- مجتبی شهبازی - کارشناس بازار سرمایه
-
منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۴۰۸