به گزارش صدای بورس، اجرای طرح های ناتمام پتروپالایشی می تواند به عنوان مولدی راهبردی برای کشور به شمار آید. در دوران بحران، منابع نفتی بلااستفاده در زیر زمین به مثابه تسهیلات غیرنقدی به شمار می آید که می تواند در صنایع مورد استفاده قرار گیرد و نیازمند تمهیدات لازم برای این موضوع است
. توسعه ظرفیت پتروپالایشی از جمله پروژه‌های زیرساختی و استراتژیک محسوب می‌شود که از جنبه خنثی کردن تحریم‌ها، ظرفیت ایجاد دیپلماسی با صادرات فراورده‌های نفتی به کشورهای منطقه، ارزآوری، رونق در صنایع مرتبط پالایشگاهی و ایجاد بستر سرمایه‌گذاری مولد اهمیتی راهبردی برای کشور دارد.
مهر در گزارشی به بررسی شرایط فروش نفت طی چند سال اخیر پرداخت است. در این گزارش آمده است سیر رو به رشد وابستگی صنایع کشور به فرآورده‌های نفتی پتروشیمیایی، بازارهای قاره آسیا و پروژه‌های پتروپالایشی تعریف شده کشورهای منطقه، می‌توان به این نتیجه رسید که در حال حاضر اجرای طرح‌های پتروپالایشی اهمیتی کاملاً راهبردی برای کشور دارد. اگر در چند سال اخیر تحریم واردات بنزین و فروش نفت کشور را با چالش مواجه کرده است، اگر همین روند خام فروشی ادامه پیدا کند، تحریم‌های آینده از جنس ممانعت از خرید فرآورده‌های پتروشیمیایی و شیمیایی مورد نیاز کارخانجات و ساخت کالاها خواهد بود.
با این وجود طی چند دهه‌های گذشته توجه چندانی به این صنعت زیرساختی و استراتژیک نشده‌است؛ در حالی که همه کشورهای تولیدکننده نفت طی این سال‌ها به سراغ افزایش ظرفیت پالایشی خود رفته‌بودند، سهم ایران از این افزایش ۱.۶۸۵ میلیون بشکه‌ای، صفر بود.