صدای بورس- مرضیه حیدری؛ دولت برای تأمین کسری بودجه زیاد خود منابع مختلفی در دسترس دارد و هرکدام از این موارد ویژگی خاصی دارند.
مجتبی شهبازی، کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با صدای بورس با اشاره به اینکه دولت کسری تراز عملیاتی دارد و باید از محل واگذاری داراییهای مالی و سرمایهگذاری کسری بودجه عملیاتی خود را پوشش دهد، گفت: کسری بودجه در شش ماه دوم ماهیانه حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان منابع نیاز دارد و محل تأمین این کسری چند مورد است؛ مورد اول افزایش صادرات نفت که باید دید دولت میتواند برجام را به سرانجام برساند و امکان افزایش صادرات داشته باشد یا خیر، مورد دوم انتشار اوراق بدهی است که تا به امروز بسیار از این ابزار استفاده کرده است، مورد سوم هم واگذاری اموال مازاد و راکد و نیز واگذاری سهام شرکتهای دولتی است و مورد بعدی افزایش مالیات و استقراض از شبکه بانکی که تبعات زیادی دارد.
وی افزود: هنگامی که دولت کسری بودجه دارد و از طرفی میخواهد انقباض پولی ایجاد کند، دو سیاست متضاد دارد و به هر میزان که تراز کسری بودجه دولت بیشتر شود از سوی دیگر تورم وجود دارد بنابراین باید دید ایجاد انقباض پولی در سیستم بانکی و از طریق بانک مرکزی و رفع کسری بودجه به چه شکل انجام خواهد شد.
شهبازی ادامه داد: بهترین راهکار این است که دولت وارد واگذاری داراییهای خود شود و بتواند از طریق این واگذاری بودجه خود را تأمین کند زیرا دولت همچنان مالک دارایی های بسیاری است که واگذاری آنها میتواند بخشی از کسری بودجه را جبران کند و تبعات تورمی نداشته باشد و نیز باعث برگشت این دارایی ها به چرخه اقتصاد شود و بهره وری ملی را افزایش دهد.
وی با اشاره به مطلب بالا عنوان کرد: این امر مستلزم این است که آیا فعالین واقعی بخش خصوصی دید مثبتی به آینده داشته باشند یا خیر و همچنین اینکه بازار سرمایه پر رونقی داشته باشیم یعنی بورس بتواند نقدینگی خوبی را جذب کند و از طریق جذب نقدینگی واگذاری سهام شرکتهای دولتی به بهترین شکل انجام شود، سایر موارد مانند انتشار اوراق بدهی تبعات تورمی دارد و فقط تورم را به تأخیر میاندازد یا چاپ پول و افزایش مالیات که توان و کشش افزایش مالیات در کشور وجود ندارد مگر اینکه بتوانیم از فراریان مالیاتی، مالیات را دریافت کنیم و افرادی که مالیات نمیدهند را مجبور به پرداخت مالیات کرد.
بیشتر بخوانید:
این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: استقراض از شبکه بانکی فاجعه آمیزترین نوع تأمین مالی و تأمین کسری بودجه است زیرا برداشت مستقیم از بانک مرکزی منجر به رشد بی واسطه پایه پولی میشود و استقراض از بانکها باتوجه به سابقه دولت در بازپرداخت بدهیها در نهایت به ترازنامه بانک مرکزی منتقل میشود بنابراین تنها راهی که باقی میماند و تبعات منفی کمتر و حتی تبعات مثبت دارد واگذاری سهام شرکتهای دولتی و اموال مازاد و راکد است.
شهبازی در آخر گفت: دولت باید از طریق سیاستهای پولی که میتواند داشته باشد مانند کاهش نرخ سود بانکی که منجر به ورود بخشی از نقدینگی به بازار سرمایه می شود رونق ایجاد کند و بتواند سهام شرکتهای دولتی را با قیمتهای خوبی به فروش برساند و فعالان بازار از این موضوع استقبال خواهند کرد، همچنین برای بازار سرمایه تبعات چند جانبه مثبت نیز دارد؛ عمق بازار بیشتر میشود، دست دولت از شرکتهای بزرگ اقتصادی کوتاه و بهرهوری آن ها بهتر میشود، نقدینگی جذب شده تورم را بهتر میکند و در راستای سیاست کاهش تورم است و دولت برای بودجه خود تأمین نقدینگی کرده و درست است که برای بودجههای جاری استفاده شود اما بهترین کاری که دولت میتواند انجام دهد از طریق ایجاد رونق در بازار و واگذاری دارایی های مازاد و راکد و نیز سهام شرکتهای دولتی است که به اهداف خود برسد.