صدای بورس- حبیب علیزاده؛ عرضه اولیه توکن یا سکه (ICO) نوعی تامین مالی با استفاده از ارزهای دیجیتال است. عرضه اولیه توکن اغلب به شکل کرادفاندینگ (تامین مالی جمعی) انجام می‌شود اما ICOهای خصوصی هم وجود دارند که به دنبال عرضه عمومی نیستند و این شکل عرضه نیز امکان‌پذیر است. از جمله مزایای ICO می‌توان به این موارد اشاره کرد: هر کسی می‌تواند توکن خریداری کند؛ توکن‌ها را می‌توان در هر جای دنیا به فروش رساند؛ محدودیت خاصی برای ورود به عرضه اولیه وجود ندارد؛ خرید به شکل آنی انجام می‌شود.
دو نوع کلی از ICO وجود دارد که به صورت عرضه خصوصی (فقط برای تعداد اندکی از سرمایه‌گذاران مجاز است) و عمومی (به صورت کرادفاندینگ) انجام می‌شود. ICOها روش تامین مالی محبوب استارتاپ‌هایی هستند که قصد دارند محصولات و خدمات خود را با استفاده از رمزارزها و بر بستر بلاکچین عرضه کنند. بنابراین، تامین مالی استارتاپ‌ها از جمله اهداف اصلی عرضه اولیه رمزارزها هستند.
در حال حاضر تقریبا هیچ مقررات دولتی برای ICOها وضع نشده است و هر فردی می‌تواند اقدام به تولید رمزارز و عرضه آن کند یا توکن‌هایی بر بستر بلاکچین و با استفاده از رمزارزها عرضه کند. اما برخی دولت‌ها در تلاش هستند تا برای این بازار قوانین و مقرراتی را تنظیم و اجرا کنند.
بررسی آمار عرضه اولیه توکن‌های وابسته به ارزهای دیجیتال (ICO) نشان می‌دهد که این فعالیت همچنان رو به گسترش است. قیمت رمزارزهای جدید بین چند دهم سنت تا چند صد دلار در نوسان است. این رمزارزها عموما در حوزه‌های بازی رایانه‌ای، پروتکل، خدمات بلاکچین، خدمات داده و... عرضه شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند. تنها در دو روز پایانی سال ۲۰۲۱ تعداد ۳۰ رمزارز به بازار عرضه شدند.
بر اساس تازه‌ترین بررسی‌ها، در ماه ژانویه ۲۰۲۲ تعداد ۳۰۱ عرضه اولیه ارز دیجیتال ثبت شده که ۶ مورد آن ارزیابی شده و مجاز هستند و ۲۹۵ مورد دیگر هنوز ارزیابی و مجاز نشده‌اند.
روند صعودی عرضه ارزهای دیجیتال از یک سو نشان‌دهنده گسترش حضور این ابزارهای نوین در سطح جهان است و از سوی دیگر، از افزایش نفوذ فناوری دیجیتال در صنعت مالی حکایت دارد. بر این اساس، در کنار کارشناسان حوزه رمزارزها، بسیاری از کارشناسان اقتصادی نیز بر این باورند که آینده صنعت مالی و اقتصاد جهان بدون در نظر گرفتن ارزهای دیجیتال غیرممکن است.