به گزارش صدای بورس، جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران نشان می‌دهد در پاییز امسال ٨,٩ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بوده‌اند.
بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به فصل مشابه در سال قبل ( پاییز ١٣٩٩)، ٠.۵ درصد کاهش یافته است.
اخبار می‌گویند نرخ بیکاری پاییز ۱۴۰۰ به پایین‌ترین میزان ٢۵سال اخیر رسیده است. هر چند این ادعادروغ نیست اما به نظر می‌رسد روایت همه اتفاقات بازار کار هم نباشد.
ماجرا چیست؟ در پاسخ به این پرسش باید به سه واقعیت در مورد نرخ بیکاری توجه کرد.
۱- ناامیدی ۱ میلیون نفر از یافتن شغل
بیشتربخوانید:دولت فعلاً چاله‌ها را پر می‌کند
در این دوره یک میلیون نفر که می‌توانستند وارد بازار کار شوند اصلا امید به یافتن شغل نداشتند و وارد این بازار نشدند.
۲-خروج زنان و روستائیان از بازار کار
زنان سهمی در کاهش بیکاری نداشتند و حتی این دوره حدود ٢۵٠ هزار زن از بازار کار خارج و خانه‌نشین شدند.
در روستاها هم نه تنها اتفاق مثبتی نیفتاده است بلکه حدود ٢٠٠هزار نفر بیکار شدند.
۳-حضور در بخش غیررسمی یا مهاجرت
گزارش جدید مرکز آمار نشان می‌دهد احتمالا بخشی از متقاضیان شغل به بخش غیررسمی پناه برده‌اند یا گزینه مهاجرت را انتخاب کرده‌اند.
با توجه به بیکاری روستاییان باید منتظر مهاجرت آنها به شهرها (حاشیه‌شهرها) بود که احتمالا بر قیمت مسکن این مناطق تاثیر می‌گذارد.
با این گزارش باید نگران روند تولید محصولات کشاورزی و گرانی آنها هم بود.
چهره جدید فقر در جامعه
به گزارش تجارت نیوز، در این میان، واقعیت‌های موجود در جامعه چهره جدیدی از فقر در جامعه نشان می‌دهد؛ از درمان قسطی تا ویلچرفروشی معلولان.
داروی نسیه در داروخانه، اتوبوس‌خوابی، ویلچر فروشی و… همه اینها روی دیگر فقر است که حالا در جامعه خود را نشان می‌دهد.
البته درآمد بسیاری از شاغلان نیز کفاف هزینه‌های جاری را نمی‌دهد. حداقل حقوق وزارت کار سال ۱۴۰۰، دو میلیون و ۶۵۵ هزار تومان است و قیمت کالا و خدمات هم افزایشی است. شرایطی که گذران زندگی را برای برخی سخت کرده است. حالا برخی حتی هزینه دارو را قسطی به داروخانه پرداخت می‌کنند.