در حال حاضر هیچ راهی برای دولت وجود ندارد به جز اینکه گزینه‌های سرمایه‌گذاری مولد را برای اشخاص حقیقی و حقوقی فراهم کند...

در حال حاضر هیچ راهی برای دولت وجود ندارد به جز اینکه گزینه‌های سرمایه‌گذاری مولد را برای اشخاص حقیقی و حقوقی فراهم کند، یکی از مؤثرترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری برای هدایت سرمایه‌های مولد به سمت تولید، بازار سرمایه است و از نظر اثربخشی، باقی بازارها در گزینه‌های بعدی برای سرمایه‌گذاری از بعد اثربخشی قرار می‌گیرند بنابراین باید گزینه‌های سالم و مطمئن که منافع اشخاص در راستای رشد تولید و موفقیت جامعه به کار گرفته شود را مهیا کند که چنین اقدامی تفسیر وعده جلوگیری از منفعت طلبی است، از سالم‌ترین بسترهایی که پتانسیل هدایت سرمایه‌ها به سمت نیازهای جامعه و تولید را دارد بازار سرمایه است و اگر بازار سرمایه حذف شود عموم گزینه‌های دیگری که وجود دارد دو ویژگی دارند یکی اینکه فاصله بین سرمایه تا تولید طولانی و مورد بعدی اینکه ارتباط بین سرمایه تا تولید کاملا قطع است مانند سرمایه‌هایی که در حال حاضر به سمت سرمایه‌گذاری در کریپتوها، طلا، دلار و حتی مسکن روانه می‌شوند که هدر دادن سرمایه ملی است.
به‌نظر می‌رسد در دوره اخیر که دولت تلاش می‌کند منابع محدود کشور در راستای تولید به کار گرفته شود نزدیک‌ترین مسیر بازار سرمایه است و سرمایه‌گذاری در سایر بازارها وقت تلف کردن و توجیه موقت است به‌طور مثال با خرید ملکی که یک بار ساخته و تمام می‌شود و در نهایت حداکثر ۲۰ سال دیگر بازسازی می‌شود اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد اما اگر همان سرمایه صرف مشارکت در راه‌اندازی خط تولیدی شود، سال‌های بسیار متمادی تولید، سود، فروش و اشتغال‌زایی می‌کند بنابراین سرمایه‌گذاری مولد و ایجاد ثروت جدید می‌کند. در هیچ صنعت و رشته چنین مشخصه‌ای وجود ندارد.
باید تجربه موفق برای بازگشت اعتماد مردم ایجاد کرد و به کرات گفته نشود که ماهیت بازار است که دائما زمین بخورند بلکه باید از دارایی‌های مردم صیانت، حمایت و پشتیبانی کرد و برای ایجاد محیطی سالم باید آثار تصمیمات را بر تغییر دارایی‌های مردم در نظر گرفت و سرمایه‌گذاران جدا در نظر گرفته نشوند زیرا وقتی بین این دو مفهوم یعنی بین تصمیمات مسئولان و آثار آن در تغییر ثروت سرمایه‌گذاران فاصله بیفتد بی‌اعتمادی به‌وجود می‌آید که در شرایط فعلی بیش از هرچیز نیاز بازار ایجاد اعتماد است که این شاخصه در اختیار ماست اما شاخصه‌های محیطی مانند تهدیدهای بین المللی، کرونا و ... تحت کنترل ما نیست بنابراین حداقل خودمان مولد تنش در بازار نباشیم و سعی کنیم بازدهی پایدار را برای سرمایه‌گذاران فراهم کنیم. ایجاد اعتماد در بازار سرمایه باعث می‌شود که حتی والدین با خیالی راحت برای سرمایه‌گذاری فرزندان خود از همان سنین کودکی سهم‌های بنیادی را خریداری کنند که خلق ثروت و آینده آنها را تضمین می‌کند به جای اینکه پول‌هایشان را در سود تضمین شده ثابت موقت سرمایه‌گذاری کنند و ریسک‌پذیری را از فرزندان دور کنند. این روند در باورهای مسئولان وجود دارد اما در اجرا توجیهات موقت باعث می‌شود عملیاتی نشود.