سرمایهگذاری در بازار رمزارزها در حالی این روزها طرفداران زیادی در تمامی دنیا دارد که برخی از فعالان این بازار موفق به کسب سودهای رویایی از آن شدهاند. این در حالی است که برخی دیگر نیز به دلیل عدم شناخت کافی از این بازار نه تنها به بازدهی مناسب دست نیافتهاند، بلکه با زیان نیز مواجه شده و به عبارت دقیقتر قربانی این بازار شدهاند.
در میان سرمایهگذاران قربانی این بازار، مطرحترین چهره بورسی در بازار سرمایه ایران که بیشترین تأثیر از این بازار را در زندگی خود تجربه کرد، علی صحرایی مدیرعامل سابق شرکت بورس تهران بود؛ کشف ماینرها در ساختمان شرکت بورس و استعفای مدیرعامل وقت یعنی علی صحرایی را شاید بتوان بهعنوان یکی از مهمترین و خبرسازترین رخدادهای سال ۱۴۰۰ در بازار سرمایه ایران دانست. امری که سبب شد تا صحرایی بهعنوان «مدیر قربانی کشف ماینر در بورس» لقب گیرد.
اوایل مهرماه امسال بود که چند نفر از کاربران فعال در حوزه بورس در صفحههای مجازی خود، صحبتهایی مبنی بر پیدا شدن چند دستگاه ماینر در شرکت بورس مطرح کردند. این موضوع نه تنها در حد شایعه باقی نماند بلکه با تشدید پیغامها از سوی فعالان بازار سرمایه، مدیرعامل شرکت بورس، وجود ماینر در این سازمان را رد و معاون سازمان بورس نیز اعلام کرد که این دستگاهها شخصی نبودهاند. اما ماجرا به همین جا ختم نشد و برخی از فعالان از وزیر اقتصاد میخواستند که به این موضوع ورود و به جدیترین شکل ممکن با آن برخورد کند. کار به جایی رسید که توانیر هم وارد ماجرا شد و وجود ماینر در شرکت بورس را تکذیب کرد.
مجری تأمین برق مراکز استخراج رمزارز شرکت توانیر در گفتوگویی با یکی از سایتهای خبری اعلام کرد که «مطالب منتشر شده مبنی بر کشف چند دستگاه ماینر در زیرزمین ساختمان شرکت بورس تهران از سمت ما تایید نشده و کذب است.». با این وجود، داستان همچنان ادامه یافت، تا جایی که اطلاعیهای از سوی هیأتمدیره شرکت بورس منتشر شد که میگفت «تجهیزات خریداری شده (ماینرها) بر اساس مصوبات کمیته ساختمان تحت عنوان سرورهای پردازشگر مورد نیاز مرکز داده بوده است که کاربرد چندگانه تجهیزات مذکور موجبات سوءاستفاده از این ابهام و نهایتا قصور یا تقصیر مجریان را فراهم کرده است.» در اطلاعیه دیگر نیز عنوان کرد: «اگرچه شرکت بورس تهران ورود به حوزه رگولاتوری رمزارز را بهعنوان یک دارایی دیجیتال و در قالب یک پروژه تحقیقاتی دنبال کرده بود، نظر به انتشار شایعهای مبنی بر وجود ماینر شخصی در این شرکت، بورس تهران شایعات مطرح شده در این زمینه را به شدت تکذیب میکند.»
اما ماجرا زمانی جالب میشود که سازمان بورس همه اتفاقات رخ داده را تایید میکند؛ این سازمان در این اطلاعیه علاوه بر تایید وجود ماینرهای کشف شده در ساختمان شرکت بورس تهران، اعلام کرد: «جهت تنویر افکار عمومی، به اطلاع میرساند، در رسیدگیهای نظارتی سازمان بورس و اوراق بهادار، تعدادی ماینر که از سوی شرکت بورس اوراق بهادار تهران مورد بهره برداری قرار گرفته است، در ساختمان شرکت مزبور کشف و در ادامه بررسی نیز مشخص شد که فعالیت مزبور در گزارشها و حسابهای شرکت به طور کامل ثبت و افشا نشده است. با توجه به اینکه بدوا چنین امری با اساسنامه و رسالت شرکت بورس نیز همخوانی نداشته است، موضوع به معاونت حقوقی سازمان ارسال شده است.»
در نهایت نیز ادامه ماجرا به برکناری صحرایی ختم شد؛ بهطوریکه در تاریخ ۷ مهرماه هیأت مدیره شرکت بورس تهران با انتشار اطلاعیهای در سایت کدال اعلام کرد که : «هیأت مدیره شرکت بورس بعد از ارائه گزارش کمیته حسابرسی داخلی، در خصوص کیفیت رعایت کنترلهای داخلی و دستورالعمل حاکمیت شرکتی در شرکت بورس و پیگیری مجدد مصوبات اجرا نشده پیشین و پس از شنیدن گزارش مدیرعامل درخصوص موارد مطرح شده، علی صحرایی را از سمت مدیر عاملی برکنار و محمود گودرزی را با حفظ سمت بهعنوان سرپرست این شرکت منصوب کرده است.»
البته باید عنوان داشت که علی صحرایی، مدیرعامل شرکت بورس اوراق بهادار تهران، چند روز قبل از برگزاری جلسه هیأت مدیره، استعفای خود را تقدیم هیأت مدیره کرده بود و با اعلام این خبر که استفاده از ماینرهای کشف شده در زیر زمین بورس تهران به صورت محدود و با تایید هیأت مدیره بوده، عنوان داشت که میخواهد برای تحقیقات بیشتر در مورد بحث استخراج رمز ارز در ساختمان بورس فرصت ایجاد کند. وی با عذرخواهی از جامعه سهامداری و عفو قصورات احتمالی در مدت مدیریتش تاکید داشت که اتفاقات رخ داده به هیچ وجه عمدی نبوده است.
اما بازهم این پایان ماجرا نبود و برخی فعالان بازار سرمایه از برنامه قبلی برای حذف صحرایی از شرکت بورس صحبت به میان آوردند. حتی در این راستا عنوان شد: «پروژه حذف صحرایی توسط برخی افراد، خیلی وقت پیش کلید خورده بود که با ماجرای ماینرها خیلی راحت انجام شد. البته فرضیهای وجود دارد که ماینرها هم دامی بوده که برای صحرایی پهن شده بود.» در همین راستا عده دیگری نیز تاکید داشتند تنها مقصر این جریان علی صحرایی نبوده و هیأت مدیره و تیمی که دست به این کار زده باید مجازات شود. این در حالی است که تنها قربانی این ماجرا علی صحرایی بود.
- هدیه لطفی -روزنامهنگار