صدای بورس - محبوبه قرمزچشمه؛ ناکارآمدی در مدیریت تولید اقلام اساسی، همواره با واردات برنج، گندم، روغن، گوشت پوشش داده میشد. این واردات با ارز حاصل از فروش نفت تامین میشد، به همین دلیل اهمیت تولید چندان درک نمیشد امروز با الو گرفتن آتش جنگ روسیه و اوکراین برخی از محصولات کشاورزی همچون گندم با چالش جدی مواجه شده است.
تمام کشورها در حال ذخیره محصولات کشاوری هستند، صادرات روغن پالم اندونزی متوقف شده و تلاش و رایزنی دیپلماتها برای دریافت سهمی از تولیدات محصولات کشاورزی است.
طرح و برنامه کاشت کلزا و گندم در توالی برای توسعه کشاورزی، تامین نیاز داخل در اوایل دهه نود آغاز شد اما ادامه پیدا نکرد. حال باید دید منفعت طلبانی که با هدف کسب سود به دنبال واردات بودند چه آلترناتیوی برای روغن ایران دارند که بیش از ۹۹ درصد آن وارداتی است!؟
ابهام در صنعت روغن خوراکی
مهدی قلی پور کارشناس بازار سرمایه در خصوص تحلیل صنعت روغن خوراکی به صدای بورس گفت: قیمت جهانی روغن روند افزایشی دارد، از طرفی بخش بسیار بزرگی از روغن خوراکی در ایران وارداتی است. از آنجایی که روغن جزء کالاهای اساسی محسوب میشود تاکنون ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی دریافت میکرده است. باحذف این ارز، وضعیت صنعت روغن خوراکی ایران و تحلیل آن در بازار سرمایه ابهام آلود شده است.
بیشتر بخوانید:
وزارت صمت عقب نشست / بازگشت سهام معدنیها و فولادیها به رینگ
شاهد رشد شدید سهام صنعت روغن خواهم بود اما به یک شرط
وی افزود: رویه قیمت گذاری روغن خوراکی با توجه به تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی به نحوی بوده که وزارت صمت حاشیه سود مشخصی را میپذیرفت و به صورت متوسط حاشیه سود ۱۵ درصدی عاید تولیدکنندگان میشد، با حذف این ارز و محاسبه بهای تمام شده بر اساس دلار نیمایی و با در نظر گرفتن رشد شدید قیمتهای جهانی انواع روغن خوراکی به ویژه پالم، آفتاب گردان، سویا و حتی کانولا، حجم ریالی فعالیت شرکتهای روغن خوراکی به شدت افزایش خواهد یافت و اگر حاشیه سود قبلی بدون تغییر باقی بماند، انتظار میرود سود شرکتها نیز رشد شدیدی داشته باشد، البته مشروط به اینکه قیمت گذاری دولتی محصولات به ضرر تولیدکننده نشود.
با در نظر گرفتن رشد شدید قیمت های جهانی انواع روغن خوراکی بویژه پالم، آفتاب گردان، سویا و حتی کانولا، حجم ریالی فعالیت شرکتهای روغن خوراکی به شدت افزایش خواهد یافت و اگر حاشیه سود قبلی بدون تغییر باقی بماند انتظار میرود سود شرکتها نیز رشد شدیدی داشته باشد، البته مشروط به اینکه قیمت گذاری دولتی محصولات به ضرر تولید کننده نشود.
قلی پور بیان کرد: از آنجایی که روغن جزء کالاهای اساسی است، در صورت دخالت در قیمت گذاری این محصول ممکن است شاهد کاهش سود شرکتها نیز باشیم اما اگر دولت دخالتی در تعیین قیمت محصول نداشته باشد و سیاست حمایت از مصرف کننده را به روش ارائه سوبسید مستقیم به مصرف کننده و نه از محل سود تولیدکننده پیش بگیرد، شاهد رشد قیمت سهام این گروه از محصولات غذایی خواهیم بود.