به گزارش صدای بورس، ولی الله داوود آبادی با اشاره به تعطیلی برخی کارخانجات به دلیل کمبود سرمایه در گردش، اظهار کرد: دولت باید آمار تولید و مصرف را داشته باشد تا ریشه تعطیلی واحدها و کم و زیاد شدن سرانه مصرف را بداند. اما حتی از صادرات هم رقم دقیقی در دسترس نیست. فقط می‌دانیم بیشترین صادرات در بخش کنسانتره است. به طور کلی اکثر کارخانجات برای تولید کنسانتره ایجاد شدند، اما در کنار آن به تولید آبمیوه هم روی آوردند.
وی با بیان اینکه صادرات آبمیوه محدود به کشورهای اطراف است، تصریح کرد: اما کنسانتره زمانی به اروپا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و آمریکا هم صادر می‌شد که بعد از اعمال تحریم ها تقریبا محدود شد. در حال حاضر بیشتر ترکیه کنسانتره در ایران را می‌خرد و خودش صادر می‌کند. عراق، پاکستان، روسیه و آلمان نیز به مقدار کمتر، خریدار کنسانتره ایران هستند. اما آبمیوه به افغانستان، عراق و سایر کشورهای همسایه صادر می‌شود.
بیشتربخوانید:حذف ارز ترجیحی بر صنایع غذایی چه تاثیری می‌گذارد؟ / پایانی بر سرکوب قیمت‌ها
به گفته دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنسانتره سالانه حدود ۷۰ تا ۸۰ هزار تن کنسانتره در کشور تولید می‌شود که ۲۰ تا ۳۰ هزار تن از آن در داخل مصرف و مابقی صادر می‌شود.
وی با اشاره به ارزش بالای کنسانتره انار، گفت: یک بشکه کنسانتره انار به مراتب قیمت بالاتری از یک بشکه نفت دارد. برای مثال ممکن است قیمت هر بشکه نفت حدود ۱۰۰ دلار باشد، اما یک بشکه انار ارزش بیشتری دارد. قیمت هر دانه انار در آمریکا حدود سه دلار است که کیفیت انار ایران را هم ندارد. اگر روی صادرات این گونه محصولات که ارزش افزوده بالایی دارند تاکید شود به نفع واحدهای کشاورزی هم هست.
آمریکا، مشتری پر و پا قرص کنسانتره انار ایران
به گزارش ایسنا، داوود آبادی ادامه داد: در یک مقطع زمانی آمریکا یکی از مشتریان پر و پا قرص کنسانتره انار ایران بود و در مقاطع دیگری هم ژاپن حتی در داروخانه های خود کنسانتره انار می فروخت. کره هم از دیگر مشتریان کنسانتره انار ایران بود. اما بعد از سالی که سرما به باغات انار زد برخی از مشتریان از دست رفتند. این در حالی است که وزارت جهاد کشاورزی در چنین شرایطی باید رسیدگی می‌کرد و به طور کلی باید به دنبال افزایش باغ‌های انار باشد.
به گفته دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنسانتره ظرفیت تولید بالاست و صادرات به مشتریان و قوانین کشور بستگی دارد. به طور کلی اگر تمام ظرفیت کارخانجات کشور فعالیت کنند و قوانین ثبات داشته باشند، ظرفیت صادرات خیلی بیشتر از شرایط فعلی است. همچنین افزایش صادرات نیاز به حل مسائل و مشکلات بانکی، امکان استفاده از ال سی و رفع تحریم ها دارد. در سال های اخیر به دلیل این که پول باید به صرافی یک کشور واسطه می‌رفت، مشکلات زیادی برای تولیدکنندگان ایجاد کرد و پول های زیادی با این روش از بین رفتند. در سال‌های اخیر به طور کل جابجایی پول مسئله مهمی بوده که باعث شده برخی مشتری ها را از دست بدهیم و جایگزین کردن آن‌ها نیز زمان بر است.