به گزارش صدای بورس، شینزو آبه، نخستوزیر سابق ژاپن که ساعاتی قبلتر در یکی از شهرهای این کشور هدف سوءقصد قرار گرفته بود در بیمارستان شهر کاشیهارا واقع در استان نارا بر اثر جراحات ناشی از اصابت گلوله جان خود را از دست داد.
استراتژی آبه دارای سه «پیکان» با هدف شروع رشد اقتصادی و افزایش دستمزدها بود؛ اصلاح سیاست پولی، محرکهای مالی و اصلاحات ساختاری اقتصادی.
شینزو آبه طی سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ و سپس ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ نخست وزیر ژاپن بود؛ وی دهها میلیارد دلار برای زیرساختهای جدید و کمکهای نقدی هزینه کرد و نرخهای بهره را بسیار پایین نگه داشت.
طرح اصلاحی آبنومیکس با هدف افزایش بهرهوری از طریق کاهش تشریفات اداری و مالیات شرکتها و همچنین گسترش نیروی کار به سرعت در حال پیر شدن کشور از طریق تشویق مشارکت بیشتر زنان، سالمندان و مهاجران توسط آبه انجام شد و انتظار میرود که آبنومیکس همچنان طی دهههای آینده در دنیا باقی بماند.
بیشتر بخوانید: نخست وزیر سابق ژاپن ترور شد
آبه در یک سخنرانی در سال ۲۰۱۶ با تشریح چشم انداز اقتصادی خود گفت: ما باید به جای نگرانی در مورد حال، به آینده نگاه کنیم.
طبق اکثر گزارش ها، آبه که برای دومین بار در سال ۲۰۲۰ به دلیل بیماری استعفا داد، موفقیتهای چشمگیری در چرخش سومین اقتصاد بزرگ جهان داشت.
در دوران تصدی وی، رشد اقتصادی از رکود دهههای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ خارج شد، صادرات افزایش یافت و بیکاری به پایینترین سطح خود در دهههای اخیر رسید. بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷، ژاپن هشت فصل متوالی رشد مثبت را ثبت کرد که طولانیترین رشد در ۳۰ سال اخیر است.
بر اساس تحلیل اقتصاددانان در طول دوره تقریباً هشت ساله دوم نخست وزیری وی (به استثنای سال ۲۰۲۰، زمانی که کووید-۱۹ اقتصاد را از مسیر خارج کرد) رشد تولید ناخالص داخلی واقعی ۰.۹ درصد بود.
هدف بلندپروازانه آبه برای افزایش تولید ناخالص داخلی اسمی به ۶۰۰ تریلیون ین تا سال ۲۰۲۰ هرگز محقق نشد و تا به امروز محقق نشده است. اقتصاددانان بر این باورند که مهمترین دستاورد آبه جلوگیری از ورود اقتصاد ژاپن به دوره رکود تورمی بوده است.
در حالی که جانشین و متحد فوری آبه، یوشیهیده سوگا، متعهد شد که آبنومیکس را ادامه دهد، فومیو کیشیدا، نخست وزیر کنونی، به دنبال فاصله گرفتن از این استراتژی بوده و در عوض از یک «سرمایه داری جدید» که بیشتر با شکاف بین فقیر و غنی هماهنگ است، تبلیغ می کند.
به گزارش خبرآنلاین ، به گفته تحلیلگران تورم هنوز وجود ندارد، بدهی دولت بسیار بالاتر است و موانع تجاری و حاکمیت شرکتی ژاپن مانند همیشه غیرقابل حل هستند. عدم پیشرفت به دلیل اشتباه راهبردی آبه نبود، بلکه به دلیل ناکامی او در غلبه بر منافع داخلی ریشهدار دولتی برای پذیرش کامل و اجرای تمام بندهای آبنومیکس بود.