اقتصاددانان می‌گویند این بحران ناشی از عوامل داخلی مانند سال‌ها سوء مدیریت و فساد است. بخش عمده خشم مردم سریلانکا متوجه راجاپاکسا رئیس جمهور و ماهیندا راجاپاکسا برادرش و نخست وزیر سابق است. ماهیندا در ماه مه پس از هفته‌ها اعتراضات ضد دولتی که در نهایت به خشونت انجامید استعفا داد.
شرایط سریلانکا در چند سال گذشته رو به وخامت بوده است. در سال ۲۰۱۹ میلادی بمبگذاری‌های انتحاری عید پاک در کلیساها و هتل‌ها باعث کشته شدن بیش از ۲۶۰ نفر شده بود رویدادی که برای صنعت گردشگری که منبع اصلی تامین ارز خارجی سریلانکا است ویرانگر بود.
با افزایش بدهی خارجی پروژه‌های زیرساختی بزرگ، دولت باید درآمدهای خود را افزایش دهد، اما در عوض راجاپاکسا بزرگترین کاهش مالیات در تاریخ سریلانکا را انجام داد. کاهش مالیات نتیجه معکوس داد. با کاهش ذخایر خارجی سریلانکا نتوانست استقراض بیش‌تری انجام دهد. گردشگری نیز در طول دوره شیوع کرونا به بدترین وضعیت خود دچار شد.
به گزارش فرارو - در آوریل ۲۰۲۱ میلادی راجاپاکسا به طور ناگهانی واردات کودهای شیمیایی را ممنوع کرد. فشار برای کشاورزی ارگانیک کشاورزان را غافلگیر کرد و محصولات اصلی برنج را از بین برد و قیمت‌ها را افزایش داد. برای صرفه جویی در ارز، واردات سایر اقلام لوکس نیز ممنوع شد. در همین حال، جنگ اوکراین قیمت مواد غذایی و نفت را افزایش داده است. تورم به ۴۰ درصد رسید و قیمت مواد غذایی در ماه مه نزدیک به ۶۰ درصد افزایش یافت.