در ۱۶ سال گذشته عملیات اصلی بانک‌ها که همان سپرده‌گیری و تسهیلات‌دهی است به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده پول با زیان همراه شده است.

صدای بورس میثم قریشی؛ چالش‌های شبکه پولی کشور همیشه جز بحث‌های اصلی منتقدان به ساختار بانکی ایران بوده و چند سالی است که مجموعه سیاست‌گذار در پی اصلاح و بهبود عملیات بانکی در اقتصاد ایران بر آمده است. در همین زمینه تقی نتاج، کارشناس بانکی در گفت‌وگو با صدای بورس به پرسش‌هایی درباره مشکلات بانکداری ایران پاسخ داد.

چگونه می‌توان نسبت کفایت سرمایه بانک‌ها را اصلاح کرد؟
با توجه به شرایطی که بانک‌های ایران دارند، بهترین روش برای درست کردن نسبت کفایت سرمایه، افزایش سرمایه است زیرا در صورتی که هر یک از آیتم‌های دیگر ترازنامه به غیر از حقوق مالکانه تغییر کند، شرایط کفایت سرمایه تغییر مهمی نمی‌کند یا حتی بدتر هم می‌شود در نتیجه راه‌حل افزایش سرمایه بحثی جدی و ضروری برای از بین بردن این مشکل نظام بانکی است.

با توجه به ناترازی بانک‌های ایران؛ آیا موسسات مالی بین‌المللی رغبتی برای همکاری با شبکه بانکی ما دارند؟
در برقراری روابط بین‌المللی حتما بانک‌های خارج از کشور برای ایجاد مراودات کارگزاری به نسبت کفایت سرمایه بانک‌های ما توجه جدی می‌کنند و اگر بخواهیم بانک‌های بیشتری را وارد این عرصه کنیم باید بانک مرکزی توجه زیادی به اصلاح ترازنامه‌ بانک‌ها کند.

بیشتر بخوانید: تاثیر مثبت بورس بین الملل بر بازار سرمایه

مشکل اصلی بانکداری ایران چیست و راه‌حلی برای از بین بردن آن وجود دارد؟
در ۱۶ سال گذشته عملیات اصلی بانک‌ها که همان سپرده‌گیری و تسهیلات‌دهی است به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده پول (اختلاف زیاد بین نرخ سود پرداختی به سپرده‌ها و دریافتی از تسهیلات اعطایی) با زیان همراه بوده است و تا زمانی که این مسأله در مجموعه بانکداری ایران اصلاح نشود، اقدامات دیگر تاثیر مثبت چندانی نخواهند داشت ضمن اینکه از گذشته تاکنون بانک‌ها مجبور به پرداخت وام‌های تکلیفی با نرخ‌های بسیار پایین بوده‌اند. تحمیل اینگونه هزینه‌ها فقط مختص بانک‌های دولتی نبوده و بانک‌های خصوصی هم مجبور به اعطای تسهیلات با بهره پایین ۷ و حتی ۴ درصد شده‌اند.

استانداردهای بال ۳ در مجموعه بانکی کشور رعایت می‌شود؟
بانک‌های ما هنوز استانداردهای بال ۲ را رعایت نمی‌کنند و یکی از مهم‌ترین موارد این استاندارد همین رعایت نسبت کفایت سرمایه بالای ۸ درصد است و بعد از آن بحث اعتبارسنجی، رعایت استانداردهای گزارش‌گری مالی بین‌المللی، کنترل‌های داخلی و موارد دیگر هستند که بانک‌ها هنوز مطابق بال ۲ اجرا نمی‌کنند. در این سال‌ها بانک مرکزی تلاش زیادی برای اصلاح شبکه بانکی انجام داده است اما تا رسیدن به مقررات بال ۳ فاصله زیادی داریم.