صدای بورس - میثم قریشی؛ اجرای آییننامه بازارگردانی در بازار سرمایه ایران با ریزش بورس در سال ۱۳۹۹ الزامی شد ولی قبل از آن اختیاری بود و ناشران اجازه داشتند تا به صورت اختیاری وارد فضای بازارگردانی شوند. آییننامهای که تدوین شده است به خوبی توسط فعالان بازار، سهامداران، ناشران و حتی شرکتها و صندوقهای بازارگردانی فهم نشده است.
حمیدرضا جیهانی، نایب رییس هیأت مدیره شرکت سبدگردان فراز گفت: نکته مهم این است که فلسفه اصلی آییننامه بازارگردانی، نقدشوندگی سهام است و بعضی از ناشران و بازارگردانها با ادعای اینکه منابع خیلی زیادی برای انجام فعالیت در این حوزه نیاز است دنبال بهانهای برای عمل نکردن به وظیفه قانونی خود هستند.
وی افزود: در آییننامه بازارگردانی چند عامل وجود دارد؛ یکی بحث حجم معاملات روزانه دیگری دامنه مظنه و در نهایت موضوع نقدشوندگی سهم است. نکته مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که در فضای بازارگردانی فقط در موقعیتهایی که صف خرید یا فروش ایجاد میشود منابع خیلی سنگینی نیاز است که با توجه به بخشنامه و ابلاغیه فرابورس و بورس این موضوع به ناشر و بازارگردان اعلام میشود ولی در شرایط عادی در دامنه مظنه ۳ درصدی باید عملیات بازارگردانی انجام شود.
بیشتر بخوانید: افزایش سقف انتقال وجه برای حساب های تجاری
جیهانی ادامه داد: بعضی صندوقهای بازارگردانی و ناشران به دلایل مختلف مثل اینکه میخواستند سهم خود را در چشم بازار نگه دارند یا اینکه سهمشان خلاف جهت بازار حرکت کند منابع زیادی صرف کردند که این با فلسفه بازارگردانی در تناقض است و در حال حاضر شاهد آن هستیم که در سهامداران درصدی بعضی شرکتهای بازارگردانها بالاتر از بسیاری دیگر قرار گرفتهاند.
نایب رییس هیأت مدیره شرکت سبدگردان فراز تصریح کرد: نکته مهم دیگر اینکه در بازارگردانی قرار نیست سهام خریداری و خزانه شود بلکه باید به روند حرکتی سهم کمک کنیم. سال ۹۹ و بخشی از ۱۴۰۰ شاهد صفهای فروش زیادی بودیم که به بازارگردانها فشار آورد ولی از آن تاریخ به بعد روند خرید و فروش سیال شده است و این شرایط را برای بازارگردانها ایجاد کرده تا کسانی که سهم را در صف فروش خریداری میکنند و به نقدشوندگی کمک می کنند بتوانند در صف خرید دارایی خود را به فروش برسانند. اگر به فلسفه بازارگردانی که در دنیا مرسوم است بازگردیم و اشکالات آییننامه را رفع کنیم قطعا به روند بازار سرمایه کمک میشود.