به گزارش صدای بورس, مکانیزم اثر قطع اینترنت بر واحدهای صنعتی بسیار متنوع و پیچیده است و در هر رشته فعالیت یا حتی واحد صنعتی، عمق و دامنه متفاوتی دارد. گفت‌وگو با صنعتگران، برخی فعالان بخش خصوصی و اعضای اتاق‌بازرگانی ایران حاکی از اثرگذاری قطع اینترنت بر واحدهای تولیدی از سه‌مسیر متفاوت است.
در مسیر نخست، قطع اینترنت موجب خواهد شد تا محصول در جریان ساخت و تولید دچار مشکل شود و صنعت را از این ناحیه تحت فشار قرار دهد. این معضل عمدتا در صنایعی نظیر نساجی که دستگاه‌های ریسندگی از طرح‌های خاصی برای تولید پارچه استفاده می‌کنند یا در صنایع لبنیات، به‌ویژه تولید شیر که نیازمند پایش بسیار دقیق است یا در صنایع فولاد که محصول نهایی باید به سطح مشخصی از مقاومت برسد یا بخش دارو که حین تولید، نظارت هوشمند بر محصول نهایی یک مساله حیاتی است، بیشتر دیده می‌شود. در عین حال به گفته برخی از فعالان بخش کشاورزی و آن‌دسته از فعالیت‌های تولید محصولات کشاورزی که در آن سمپاشی مزرعه با پهپاد انجام می‌شود یا آن بخش از فعالیت معدنی که سنجش و اکتشاف هوایی در آن پیوسته صورت می‌گیرد، از قطعی اینترنت ضربه دیده‌اند.
در مسیر دوم، قطع اینترنت بر تمام فرآیندهای بیرون از کارخانه، اعم از تامین، توزیع، فروش یا دریافت سفارش، ترخیص کالا، قطعات و مواد از گمرک یا مسائل ارزی در بانک‌مرکزی تاثیر می‌گذارد؛ مواردی که بنا به تاکید عمده فعالان اقتصادی زمینه ناامنی سرمایه‌گذاری به دلیل ناتوانی واحدهای صنعتی برای برنامه‌ریزی به‌منظور پاسخگویی به سفارش‌ها یا تلاش برای تامین نیازهای تولید را ایجاد کرده‌اند.
سومین ضربه قطعی اینترنت به تولید که قطعا اثرات مخربی نظیر افزایش بیکاری و کاهش رفاه ملی را در پی دارد، افت تقاضا و کاهش تولید در ماه‌های آتی است که زمینه کاهش سود و حتی افزایش زیان تولیدکنندگان را فراهم می‌کند؛ موضوعی که همین حالا در صنعت غذا خود را نشان داده است. به گفته برخی از فعالان صنعت غذا، مهرماه در هر سال موعد رشد تولید به دلیل بازگشایی مدارس است؛ اما امسال به دلیل نوسانات در بازگشایی و برگزاری کلاس‌های آموزشی در سطح مدارس و دانشگاه‌ها، افت سفارش‌ها کاملا محسوس است و دست‌کم تا این لحظه، میزان تقاضای صنعت غذا حتی از مهرماه سال قبل که کرونا وضعیت سختی را به کشور تحمیل کرده بود، کمتر است یا در همان میزان باقی مانده است.
پاسخ‌دهندگان «دنیای‌اقتصاد» که از صنایعی همچون تولید وسایل سرمایشی و گرمایشی، قطعه و مجموعه‌های خودرویی، مواد غذایی و نوشیدنی، لوازم‌خانگی، صنعت روغن، ماشین‌آلات صنایع فرش و پارچه و نیز صنعت سیم و کابل هستند، عموما تاکید دارند از آنجا که مشخص نیست چه زمان اینترنت قطع و چه زمان وصل می‌شود، تولیدکننده در بحرانی گرفتار شده است که پیش‌بینی و کنترل آن ممکن است.
تاکید عمده افراد این است که حتی اگر اینترنت به طور کامل قطع بود، زیان آن کمتر بود؛ چرا که دستور تعطیلی خط از هرگونه زیان ورود مواد اولیه به خط جلوگیری می‌کند حال آن که در وضعیت فعلی که صنایع با شرایط نه‌چندان مناسبی روبه‌رو هستند، وزن زیان را در کل فعالیت سالانه شرکت بالا می‌برد. درخواست صنعتگران عموما این است که به‌واسطه مسائلی که ارتباط چندانی به صنایع ندارد، اینترنت که مجرای خلاقیت و ارتباط است قطع نشود. جالب اینکه این گفته را به شکل دیگری، معاون مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ایران هم مطرح کرده است.
منیره امیرخانلو، معاون مرکز پژوهش‌های اتاق ایران می‌گوید: اینترنت با قطعی و اختلالاتی مواجه شده و بر کسب‌وکارها تاثیر گذاشته است و گزارش شامخ هم این موضوع را تایید می‌کند. در شهریور سوالی از کسب‌وکارها پرسیدیم که پیش‌بینی می‌کنید در ماه آینده میزان فعالیت‌هایتان چطور باشد؟ بخش خدمات پیش‌بینی کاهش فعالیت‌ها را داشتند. بازخوردهایی که از شرکت‌های خدماتی داشتیم این بود که به دلیل اختلالاتی که در اینترنت رخ داده، سرعت انجام فعالیت‌ها در ارائه خدمات، کند شده است. این موضوع در بخش‌های حمل‌ونقل و گردشگری بیشتر بوده است.
به گفته امیرخانلو، اگر روند اختلال در اینترنت و فیلترینگ ادامه‌دار شود، در بخش خدمات با کاهش میران فعالیت‌ها مواجه خواهیم بود. او می‌افزاید: در گزارش سازمان‌های دیگر هم این موضوع تایید شده است و گفته می‌شود معیشت حدود ۹میلیون خانوار ایرانی بر اثر اختلال در اینترنت و فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی به خطر افتاده و روزانه ۱۱۰میلیون تومان به آنها خسارت وارد شده است.
معاون مرکز پژوهش‌های اتاق ایران عنوان می‌کند: با تداوم این روند بخش‌های خدماتی پیش‌بینی رکود را در فعالیت‌های خود دارند. در کنار بخش خدمات نیز نااطمینانی‌ای که دسترسی به اینترنت و سرویس‌های مبتنی بر آن برای کسب‌وکارها و مشتریان ایجاد کرده است می‌تواند آثار منفی برای سرمایه‌گذاری و به‌خصوص در زمینه آی‌سی‌تی داشته باشد که اثر آن در وضعیت کلان اقتصادی قابل مشاهده است.