نرخ رسمی ارز که براساس مقررات بانک مرکزی تعیین می‌شود مبنای محاسبات بین‌المللی قرار می‌گیرد البته در بسیاری از مواقع ملاک اول برای تعیین تولید ناخالص داخلی براساس قیمت ۴۲۰۰ است و همچنین ملاک دوم نیز دلار بر اساس قدرت خرید (ppp) است که حتی وقتی تولید ناخالص داخلی با ارز ۴۲۰۰ محاسبه می‌شود بعد از آن قدرت خرید با دو حالت مواجه می‌شود یا می‌تواند خیلی نزدیک باشد و یا حتی بالاتر تعریف شود بنابراین اینگونه نیست که اگر نرخ ارز تحت عنوان محدودیت‌ها و یا نوسانات بالا و پایین می‌شود و به اصطلاح چند نرخی است، آن نرخ‌های گوناگون مبنای محاسبات بین‌المللی قرار گیرد بلکه نرخ رسمی که دولت اعلام می‌کند و دوره آن طولانی مدت‌تر است مبناست و شاید در آینده آن نرخ را بانک مرکزی تعدیل کند اما تا زمانی که آن نرخ مبنا باشد در محاسبات بین‌المللی استفاده می‌شود.
در یک جمله کلی قدرت برابری خرید ریال پایین‌تر از نرخ نیماست و به تعبیر دیگر ارزش دلار مقابل ریال و همچنین قیمت دلار در مقابل ریال است که عملا ارزش ریال در محاسبات لحاظ می‌شود اما قیمت ممکن است تحت عوامل و محدودیت‌های مختلف تفاوت داشته باشد ضمن آنکه به‌طور کلی این محاسبه ارزش تولید ناخالص کشور است و نه قیمت تولید ناخالص کشور.
افرادی که قصد سرمایه‌گذاری ارزی دارند و پیش‌بینی می‌کنند که می‌توانند بازدهی بیشتری در این بازار کسب کنند بیشتر به سمت اوراق ریالی ارز بنیان روانه می‌شوند چراکه این خود فرصتی برای سرمایه‌گذاری است.
اینکه سرمایه‌گذاران به جای خرید دارایی به صورت فیزیکی، اوراق و ابزارهای مالی آن را می‌خرند چند پیامد مطلوب دارد؛ اول اینکه ازجمله مشکلات خرید دارایی فیزیکی نگهداری و صیانت آن است که امکان دارد در معرض سرقت قرار گیرد در حالی که در ابزارهای مالی چون عمدتا با نام است دیگر امکان مفقود شدن و سرقت وجود ندارد و مورد دیگر اینکه ابزارهای مالی چون بازدهی مشخص و یا نرخ سودی دارند عمدتا فرد سرمایه‌گذار کمتر با ریسک مواجه می‌شود درصورتی که به‌طور مثال در خرید اسکناس امکان دارد امروز فردی با قیمت ۳۵ هزار تومان بخرد اما در یک یا دوماه آینده به ۲۷ هزار تومان نزول پیدا کند بنابراین امکان ضرر و زیان وجود دارد.
درنتیجه این ابزارها به سرمایه‌گذاری هدفمند کمک می‌کند مخصوصا اگر این اوراق و ابزارها به جهت تأمین مالی پروژه‌های صادرات محور استفاده شود مثلا اگر این اوراق را برای یک شرکت پتروشیمی که طرح و پروژه‌ای دارد و درصورت راه‌اندازی منجر به افزایش صادرات محصول پتروشیمی می‌شود، استفاده کنند می‌تواند هم ابزار خوبی برای سرمایه‌گذاری و تأمین مالی باشد و هم اینکه کشور می تواند در آینده صادرات بیشتر داشته و به تبع آن ارز بیشتر تولید کند.