به گزارش صدای بورس به نظر میرسد اعتراضات گسترده در چین، دست مقامات چینی را که شروع به افزایش محدودیتهای قرنطینه در دومین اقتصاد بزرگ جهان کرده بودند، بسته است. حالا یک هفته پس از ثبت بالاترین تعداد مبتلایان در این کشور از زمان شروع همهگیری، سفرهای بین استانی مجاز است، قرنطینهها به ساختمانها یا طبقات محدود شده نه کل محلهها، تستهای سریع جایگزین تستهای PCR شده است، قرنطینه مرکزی دیگر برای مبتلایان به کووید اجباری نیست، ورود و خروج از کشور مجاز است، مدارس باز خواهند بود و در نهایت در وسایل حملونقل عمومی، باشگاهها و رستورانها دیگر نیازی به آزمایش PCR نیست.
کاهش قوانین و محدودیتهای مربوط به کووید ۱۹ بازگشایی کامل دومین اقتصاد بزرگ جهان را نشان میدهد؛ این در حالی است که بسته شدن کارخانهها و بنادر چین در سال ۲۰۲۲ رشد اقتصادی و اشتغال را مختل کرده و زنجیره تامین جهانی را بیشتر تحت تاثیر قرار داده است. در واقع قرنطینهها بر بخشهای تولیدی، مالی، املاک و فناوری در کل منطقه تأثیر گذاشته است.
بخش املاک چین در سالهای اخیر نزدیک به ۳۰ درصد از رشد اقتصادی منطقه را به خود اختصاص داده و بحران بدهی در این بخش نگرانیها از توسعه چالشهای مالی به سایر مناطق دنیا را تشدید کرده است. اکنون شاهد هستیم که مقامات چینی برای حمایت از این بخش (خریداران خانه و توسعهدهندگان به طور یکسان) با یک طرح ۱۶ مادهای با هدف کاهش سختگیریهای وام دهی از طریق نرخهای پایینتر و طرحهای پرداخت طولانیتر وارد عمل شدهاند؛ طرحی که سیاستگذاران به زودی با توسل به آن برای حمایت بیشتر از صنعت ساخت و ساز و توسعه اقتصاد چین حرکت خواهند کرد. اما این سیاستها چه آثاری روی کالاهای پایه مانند فولاد دارد؟
چین تقریباً ۷۰ درصد از کل سنگ آهن حمل شده از مسیر دریا را وارد میکند که ماده اولیه مورد نیاز در صنعت فولاد است. این در حالی است که بخش املاک حدود ۴۰ درصد از مصرف فولاد چین را تشکیل میدهد و اگر مقامات موفق به ایجاد شناوری برای این بخش شوند، باید از قیمت سنگ آهن حمایت کنند. با این حال، با شیوع احتمالی سختگیریها در اقتصاد چین، بار دیگر تقاضا برای سنگ آهن کاهش خواهد یافت و این امر به دلیل کاهش میزان ساخت و ساز در این کشور قطعی است. البته ناگفته نماند تنها محدودیت در این کشور در حوزه فولاد به قرنطینهها باز نمیگردد، بلکه محدودیتهای دیگری نیز برای جلوگیری از انتشار گازهای گلخانهای را باید در نظر گرفت.
تحلیلگران تکنیکال در این ارتباط معتقدند در حال حاضر قیمت سنگ آهن از میانگینهای متحرک نشاندهنده روندهای کوتاهمدت تا میانمدت بالاتر است و این در حالی است که روند نزولی بلندمدت نیز شکسته شده است؛ هرچند نشانههای فنی حاکی از آن است که قبل از ادامه روند صعودی، یک عقبنشینی کوتاهمدت دیگر دو از ذهن نیست. پس از کاهش محدودیتهای کرونایی در بیشتر شهرهای چین، قیمتهای آتی سنگ آهن از روز دوشنبه هفته گذشته افزایش یافت. همچنین شرکت سیتی گروپ اعلام کرد که از سرگیری تدریجی فعالیتهای اقتصاد میتواند قیمت سنگ آهن را تا ژوئن ۲۰۲۳ به ۱۵۰ دلار در هر تن برساند.
البته در ماه گذشته، قیمت سنگ آهن از رشد قابل توجهی برخوردار بود. این امر باعث شد تا سیتی گروپ پیشبینی خود برای صادرات استرالیا را بازنگری و آن را افزایش دهد. این شرکت همچنین پیشبینی میکند که سنگ آهن در افق سه ماهه به ۱۲۰ دلار برسد. با این وجود سیتی گروپ مدعی است که اگر چین محدودیتهای بیشتری را کاهش دهد، قیمت سنگ آهن میتواند در سه تا شش ماه آینده به ۱۵۰ دلار در هر تن برسد.
مس با کمبود عرضه روبهرو میشود
چین همچنین واردکننده اصلی مس در جهان است و حمایت از بخش املاک و همچنین مهار محدودیتهای کووید باعث افزایش تقاضا برای این کالا نیز میشود. ذخیرهسازی مجدد چین در سطح ذخایر فلزات صنعتی همراه با مس باعث افزایش جذابیت از طریق انرژیهای تجدیدپذیر سبزتر میشود که میتواند نویدبخش قیمتها در سال ۲۰۲۳ باشد.
گفته میشود عرضه مس در بازار جهانی بسیار کم است و اغلب موسسات تحلیلی مانند گلدمن ساکس، بانک آمریکا و ترافیگورا معتقدند این فلز در سال ۲۰۲۳ با کسری مبادله خواهد شد و احتمالاً در این سال قیمت به بالاترین سطح برگردد. گری ناگل، مدیر اجرایی شرکت معدنی گلنکور در این ارتباط میگوید: در حالی که برخی افراد بر این باورند که صنعت مانند چرخههای قبلی برای برآورده کردن افزایش تقاضای پیشبینی شده ناشی از انتقال انرژی، عرضه را افزایش میدهد اما باید تاکید کنیم که این بار کمی متفاوت خواهد بود.
وی برآوردهایی ارائه کرد که نشان میدهد شکاف تجمعی بین تقاضا و عرضه پیشبینی شده بین سالهای ۲۰۲۲ تا ۲۰۳۰ به میزان ۵۰ میلیون تن است. ناگل همچنین تصریح کرد که با کسری زیادی در مس مواجه خواهیم شد و اگرچه مطالب زیادی در مورد آن نوشته میشود اما هنوز این مسئله در قیمتها منعکس نشده است. معدنکاران و تحلیلگران مس نسبت به کسری رو به رشد از اواسط دهه ۲۰۲۰ هشدار دادهاند که ناشی از افزایش تقاضا برای مس در مزارع بادی و خورشیدی و همچنین افزایش استفاده از کابلهای فشار قوی و وسایل نقلیه الکتریکی است. در حالی که اکثر تحلیلگران بر این باورند که قیمتها از سطح فعلی حدود هشت هزار و ۵۰۰ دلار در تن افزایش پیدا میکند اما همچنان در مورد میزان کمبود مس اختلاف نظرهایی وجود دارد.
منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۴۷۴