به گزارش صدای بورس,بحث تامین روغن های خوراکی در حالی دارای اهمیت است که ایران غالبا به عنوان کشوری وارد کننده در این بین مطرح است و بخش قابل توجهی از نیاز بازار کشور از طریق واردات تامین می شود.
با این وجود بازار جهانی انواع روغن های خوراکی بسیار پویا است و بر اساس آمار منتشر شده از سوی سازمان فائو در سال زراعی ۲۰۲۲-۲۰۲۳ حجم تولید جهانی روغن نباتی از مرز ۲۰۰ میلیون تن فراتر رفت و در این بین در مدت زمان نامبرده روغن پالم با تولید حدود ۷۴ میلیون تن بیشترین روغن تولیدی در بین دیگر موارد محسوب می شود. در واقع روغن پالم یک روغن رایج در محصولات مصرفی و غذاهای فرآوری شده است که بر اساس آمارهای جهانی، تولید آن در سطح جهان به طور پیوسته افزایش یافته است و از سوی دیگر بازار صادراتی بزرگی نیز برای این محصول فراهم است. به طوری که کشورهای اندونزی و مالزی نیز اصلی ترین صادر کنندگان روغن پالم در سراسر جهان محسوب می شوند.
هند، اندونزی و مالزی؛ سه کشور برتر تولید روغن های خوراکی در ۲۰۲۲
بر اساس این گزارش در بحث تولید و صادرات روغن های خوراکی کشور هند جزو سه کشور برتر است که به گفته کارشناسان عمده بازار صادرات روغن خوراکی این کشور به دلیل بالا بودن تقاضای آسیا است. به همین دلیل در این کشور حدود ۵۰۰ کارخانه فراوری روغن خوراکی دایر و فعال است که سالانه ظرفیت تولید حدود ۸۶۰ هزار تن روغن خوراکی از جمله روغن نارگیل، سویا و آفتابگردان را دارا هستند. از سوی دیگر در حوزه تولید انواع روغن های خوراکی اندونزی نیز جایگاه ویژه ای دارد و همچنین یکی از بزرگترین شرکای تجاری هند است. نکته جالب توجه اینکه این کشور بیش از ۹۰درصد روغن های خوراکی مصرف شده در سطح جهان را تامین می کند.
به گفته سازمان فائو در سال زراعی ۲۰۲۱-۲۰۲۲ اصلی ترین روغن های وارداتی ایران شامل روغن آفتابگردان، روغن سویا و روغن پالم بوده است
طبق آمار فائو کشور مالزی نیز از دیگر تولید کننده ها و صادر کنندگان روغن های خوراکی است به طوری که در سال ۲۰۱۳ این کشور ۱۰میلیارد دلار انواع روغن خوراکی راهی بازارهای صادراتی کرد. از سوی دیگر این کشور از نظر تولید جهانی سویا در رتبه دوم قرار دارد. همچنین بر اساس آمارهای فائو در بحث تولید انواع روغن های خوراکی کشور مکزیک و آرژانتین نیز در رتبه چهارم و پنجم قرار دارند و آرژانتین به عنوان پنجمین تولید کننده یکی از بزرگترین صادر کنندگان روغن های خوراکی فله به کشورهای توسعه یافته است به طوری که بخش روغن خوراکی فله تقریبا ۳درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می دهد.
روغن آفتابگردان، سویا و پالم؛ اصلی ترین روغن های وارداتی ایران
بر اساس این گزارش ایران نیز اگرچه در حوزه تولید برخی روغن ها از جمله روغن زیتون فعال است اما میزان تولید این محصول تا پیش از این در کشور به میزانی نبوده که اجازه صادرات این محصول داده شود و به عبارتی صادرات روغن زیتون ممنوع بوده است. اگرچه پیش از این جواد میرعرب رضی، مجری طرح زیتون وزارت جهاد کشاورزی در گفتگو با بازار گفت: با توجه به اینکه دو سال اخیر چندان میوه نداشتیم و غالبا تبدیل به کنسرو می شد لذا روغن زیتون تولیدی کم شد و واردات افزایش یافت اما امسال قطعا کمتر از ۱۰درصد روغن زیتون موجود در بازار وارداتی است.
میرعرب رضی همچنین با بیان اینکه غالب تولید کننده های ما به دنبال راه یابی به بازار روسیه و ازبکستان هستند افزود: به طور کلی برای صادرات روغن زیتون بر حوزه CIS تمرکز داریم و مصوب شده است به افرادی که امسال در خرید حمایتی میوه زیتون به دولت کمک کرده اند مجوز صادرات روغن داده شود.
با این وجود در بحث روغن های خوراکی ایران غالبا کشور وارد کننده محسوب می شود و سالانه میزان قابل توجهی از این محصولات وارد می کند. به طوری که جدیدترین داده های سازمان فائو بیانگر این است که در سال زراعی ۲۰۲۱-۲۰۲۲ ایران سه محصول «روغن آفتابگردان، روغن سویا و روغن پالم» را وارد کرده است. به طوری که در مدت نامبرده واردات بیش از ۹۰۰ هزار تن روغن آفتابگردان، حدود ۵۰۰ هزار تن روغن پالم و حدود ۱۴۶ هزار تن روغن سویا» را به ثبت رسانده است.
قیمت مواد اولیه تولید دستگاه های روغن کشی تا ۱۰۰ درصد افزایش داشته است
البته در بحث تولید روغن ایران بخشی از نیاز بازار را نیز خود تامین می کند که غالبا با استفاده از دانه های روغنی تولیدی در کشور و یا دانه های وارداتی است. با این وجود در حوزه ماشین آلات روغن کشی نیز تولید کننده های کشور با مشکلاتی مواجه هستند که خواستار حمایت دولت برای تسهیل امور هستند. «محمدباقر قاسمی» یکی از سازندگان ماشین آلات روغن کشی کُلد پرس (پرس سرد) است معتقد است آنچه تولید می کند جزو مدرن ترین ها است ما در این مسیر با چالش هایی مواجه است و می گوید: اصلی ترین چالش ما این است که در وهله اول تولید کننده به هیچ وجه حمایت نمی شود و هیچ تسهیلاتی برای ما فراهم نمی شود. به عنوان مثال حتی برای گرفتن زمین در شهرک صنعتی هم موانع زیادی پیش روی ما است و لذا در کارخانه اجاره ای کار می کنیم. در حالی که انظار داریم برای ما به عنوان تولید کنندگانی با چنین محصولات کاربردی حداقل شرایط حضور در شهرک های صنعتی را تسهیل کنند.
دستگاه روغنکشی
قاسمی افزود: مساله اینجا است که به دلیل استیجاری بودن محل کارخانه، گاهی اوقات به خصوص در زمان جابجایی ها دستگاه های سفارشی را با تاخیر به مشتریان تحویل می دهیم که این خود چالش برانگیز است و روی کار ما اثر سوء می گذارد.
قاسمی، تولید کننده دستگاه های روغن کشی: در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال قبل قیمت برخی مواد اولیه از جمله آلومینیوم تا ۱۰۰ درصد افزایش داشته است
این تولید کننده ادامه داد: از سوی دیگر در حوزه تامین مواد اولیه از جمله موتور گیربکس که وارداتی است مشکل داریم به همین دلیل ما با استرس دستگاه می فروشیم؛ به این معنا که قبل از اینکه دستگاه بفروشیم از نمایندگی الکترو گیربکس استعلام می گیریم که آیا موجود دارند یا خیر و بعد اقدام به فروش می کنیم.
او همچنین در خصوص میزان نوسان قیمت مواد اولیه نسبت به سال قبل نیز می گوید: در حوزه برخی مواد اولیه تا ۱۰۰ درصد هم افزایش قیمت داشته ایم؛ یعنی آلومینیومی که سال قبل کیلویی ۴۰ هزار تومان بوده الان به بیش از ۱۳۰ هزار تومان رسیده است.
تولید کننده های صنعتی در سایه بی توجهی دولت درگیر امور روزمره هستند
این تولید کننده دستگاه های روغن کشی کُلد پرس در خصوص آنچه این دستگاه را از دیگر دستگاه های مشابه متمایز می کند نیز می گوید: مزیت دستگاه های ما نسبت به دستگاه های آلمانی این است که بدون اینکه نیاز باشد به محصول روغنی رطوبت رساند کار روغن کشی را انجام می دهد. در حالی که رطوبتی که به محصول روغنی در حین روغن کشی اضافه می شود عامل مهمی در انقضای روغن تولید شده است. اما در این دستگاه ها اگر روغن تولیدی نور نبیند تا چند سال هم دوام می آورد.
وی ادامه می دهد: این در حالی است که در دستگاه های خارجی زمانی که محصول روغنی رطوبت طبیعی را نداشته باشد باید به دانه روغنی نم و رطوبت بزنند و این رطوبت وارد روغن می شود و باعث انقضای زیر دو ماه می گردد و به اصطلاح روغن بوی بدی می گیرد و کپک می زند.
به گزارش بازار,این تولید کننده دستگاه های روغن کشی در خصوص چشم انداز این صنعت در سال آینده نیز اظهار داشت: مساله اساسی اینجا است که من تولید کننده الان به جای اینکه کالایی به خط تولید خود اضافه کنم به فکر پاس کردن چک های خود در بازار و دیگر مسائل موجود همچون پرداخت بیمه و جور کردن حقوق پرسنل هستم. به عبارت دیگر تمام وقت ما صرف انجام یکسری کارهای روزمره می شود در حالی که با یک حمایت کوچک بسیاری از این مشکلات رفع می شود. لذا در سال آینده هم اگر وضعیت حمایت ها به همین نحو باشد چندان شرایط متفاوتی برای ما رقم نخواهد خورد.