به گزارش صدای بورس, احسان فدایی در خصوص وضعیت بازار لوازم خانگی در سال گذشته گفت: لوازم خانگی از حیث این که از قطعات سرمایه ای در کالاهای این صنعت به حساب می آید و اصطلاحا تعیین کننده بخش اعظم قیمت نهایی همان قطعات و مواد اولیه هستند. زیرا این قطعات وارداتی هستند،در نتیجه این صنعت به شدت تابع نوسانات ارز و وابسته به تمامی تغییرات و تحولاتی است که در این بازار اتفاق می افتد.
کارشناس صنعت لوازم خانگی افزود: در سال گذشته شاهد این بودیم که از ابتدای ۱۴۰۱ اتفاقی که تا پایان سال افتاد این بود که ما با نوسانات شدیدی در حوزه ارز مواجه شدیم که بر روی تمامی بازار تاثیرات بسیار زیادی گذاشت .
به گفته وی، نکته ای که در این رابطه تعیین کننده است این موضوع است که براساس این معادله ای که گفتم محصولات این صنعت تابعی از نرخ ارز هستند و براساس آن تغییر قیمت می دهند.
وی بیان کرد: در صنعت لوازم خانگی چند عامل تعیین کننده هستند که بر روی قیمت ها تاثیر می گذارند. یکی از موارد این است که بخشی از قطعات و مواد اولیه باید به صورت وارداتی به کشور بیایید. بنابراین یکی از مبنا ها ی محاسبه قیمت حقوق گمرکی هم است.
فدای خاطر نشان کرد: سال های قبل حقوق گمرکی بر اساس نرخ ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی حساب می شد ؛ ولی سال گذشته محاسبه حقوق گمرکی بر اساس ارز نیمایی بود. بنابراین همین مساله چندین و چند برابر افزایش قیمت پیدا کرد. از طرف دیگر سال گذشته ما افزایش زیادی بر روی حقوق و دستمزد ها داشتیم. همچنین افزایش زیادی بر روی مالیات ها داشتیم، زیرا بخشی از درآمدهای دولت از طریق مالیات و عوارض به دست می آید.
وی تاکید کرد: حدود ۳۰ درصد از قیمت تمام شده ای که برای یک محصول در می آید این است که جزو همان عوارض و گمرک و حقوق هایی است که عملا سهم دولت است. مجموعه این ها به جهت این که افزایش کم سابقه ای شاهد بوده اند منجربه این شده است که قیمت محصولات در بخش لوازم خانگی بسیار افزایش پیدا کرد.
کارشناس بازار لوازم خانگی گفت: این مساله را نباید فراموش کرد که وقتی قطعات و مواد اولیه لوازم خانگی را ثبت سفارش می کنند با ارزی که آن روز دریافت کرده اند تا زمانی که به دستشان برسد بین ۴ تا ۶ ماه طول می کشد، پس عملا هر زمان یک محصول می خواهد به خط تولید برسد باید بدانیم که مواد اولیه این محصول مربوط به ارز ۴ تا ۶ ماه قبل بوده است.
به گفته وی، اگر در ابتدای سال محصولی تولید شده برای ارز سال قبل و حقوق گمرکی سال قبل بوده است. مجموعه پتانسیل تعیین کننده به سال قبل باز می گردد. اما وقتی چند ماهی از سال گذشت با توجه به نوسانات واقعا بی سابقه ای که در نرخ ارز وجود داشت قیمت محصولات هم باید بالا برود.
وی افزود:از سوی دیگر هم تولید کنندگان مثل مردم نیستند که وقتی می بینند افزایش قیمت شروع می شود بیاید و منتظر باشند تا شاید کاهش قیمتی ایجاد شود . به خاطر این که خط تولید نخوابد و همچنان فعال باشد مجبور به ادامه دادن تولیدات خود هستند . چون خاموش کردن دستگاهها و خوابیدن خط تولید خودش ضرر و زیان فراوانی را برای تولید کننده ایجاد می کند. لذا تولیدکنندگان مجبور هستند به تعداد سفارش هایی که می گیرند تولید داشته باشند.
فدایی تصریح کرد: بنابراین با توجه به این که ما همیشه تحریم هستیم این ثبت سفارش ها همیشه با هزینه های خاکستری مواجه هستند. این ها هزینه هایی هستند برای دور زدن تحر یم ها . این گونه هزینه های اضافی در نیمه دوم سال گذشته بسیار افزایش پیدا کرد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر هم ما شاهد آن بودیم که یکسری از مولفه ها و بخش های از مواد اولیه و قطعاتی که در داخل کشور تولید
می شدند و تولید کنندگان مجبور بودند آنها را از بورس کالا تامین کنند در آنجا نمی توانستند به آنها دسترسی داشته باشند مجبور بودند از بازار آزاد تامین کنند. زیرا تولید کنندگان مجبور هستند خط تولید خودشان را سرپا نگه دارند.
او گفت: وقتی تمامی این فشارها به بخش تولید وارد می شود تولید برای این که بتواند مسیر خودش را ادامه دهد مجبور به تحمل تمامی این موارد است. از سوی دیگر هم دولت به شدت فشار آورده بود که در بخش صنعت لوازم خانگی قیمت ها نباید افزایش داشته باشد و می خواست به صورت دستوری قیمت ها را پایین نگه دارد.
فدایی تاکید کرد: ۶ ماه اول سال تولید کننده با این مسائل همراهی می کرد چون برخی تولیدات مواد اولیه اش مربوط به نرخ ۶ ماه قبل و هنوز برایش صرفه اقتصادی داشت. ولی در نیمه دوم سال دیگر برای تولید کننده نمی صرفید که قیمت ها را بالا نبرد. زیرا دیگر این طور تولید کردن اصلا برایش توجیه پذیر نبود.
کارشناس حوزه لوازم خانگی تاکید کرد: زیرا یا باید خط تولید متوقف می شد یا این که به سمتی برود که بتواند هزینه های خودش را جبران کند. برای همین بود که بسیاری از تولید کنندگان تولیدات خودشان را به " او ای ام " ها واگذار کردند.
وی افزود: این ها شرکت هایی هستند که خط تولید ندارند بلکه فقط یک برند دارند که در شرایط این چنینی به تولید کنندگان رجوع می کنند. تولید کنندگان هم ظرفیتی بیش از نیاز خودشان را در اختیار آنها قرار می دهند و برند آنها را روی محصولاتشان می زنند.
فدایی خاطرنشان کرد: بنابراین بسیاری از تولیدکنندگان سمت تولید برای " او ای ام " ها رفتند. و روش دیگر هم این بود که لیست قیمت های خودشان را با افراد مختلف عوض کنند. از سوی دیگر مجبور بودند یکسری مدل را تغییر دهند تا بتوانند قیمت را به این روش تغییر دهند. تمام این کارها را کردند برای این که دیگر از نظر منطقی اصلا تولید برایشان هیچ معنایی نداشت. یعنی محصولات در حالی وارد بازار می شد که نمی توانست هزینه های تولید کننده را تامین کند.
به گزارش بازار,به گفته وی، به هر حال سال گذشته تولیدکنندگان تلاش کردند به روش های مختلف خط تولید خودشان را حفظ کنند .