به گزارش صدای بورس، شرکت پتروشیمی تندگویان به طور میانگین همیشه p/e بالای ۱۵مرتبه داشته است.
شرکت پتروشیمی تندگویان با نماد شگویا در بورس فعالیت دارد؛ پیش بینی سود هر سهم شرکت براساس آخرین سرمایه برای دوره مالی منتهی به ۱۲ ماهه ۱۴۰۲ مبلغ ۲۶۰۲ ریال و برای عملکرد یک ساله منتهی به ۱۴۰۱ مبلغ ۱۴۴۸ ریال بود.
تحلیلP/E
در نمودار زیر روند تغییر P/Eشگویا از عرضه اولیه تاکنون مورد بررسی قرار گرفته است.
بررسی روند p/e گذشته نگر در شگویا نشان می دهد که این سهم به طور میانگین همیشه p/eبالای۱۵مرتبه داشته است. البته این نسبت بالا می تواند به دلیل نوسانات رو به بالای قیمت سهام در سال۹۹باشد که در آن سال این نسبت به نزدیگی عدد ۸۰مرتبه نیز رسید.
به هر حال،حتی اگر تاثیرآن سال را نیز حذف کنیم، باز هم میانگین نسبت قیمت به درآمد شگویا، بالای۱۰مرتبه بوده است.
حال با توجه به سود پیش بینی شده برای سال۱۴۰۲، انتظار می رود که نسبت قیمت به درآمد سهم به زیر میانگین خود برسد که در صورت تحقق آن، احتماال نشان دهنده پتانسیل خوب این سهم است.
شگویا یکی از دیگر ازشرکت هایی است که هنوز موفق نشده است تا سقف سال۱۳۹۹را رو به باال بشکند. پس از پایان اصلاح، این سهم در یک کا نال صعودی در حرکت بوده است تا اینکه اخیرا از این کانال خارج شده است و احتمالا در حال ایجاد پولبک به مقاومت شکسته شده است.
در حال حاضر، انتظار داریم تا سهم در محدوده مقاومت شکشته شده حمایت شود. همچنین سقف تاریخی به عنوان مقاومت پیش روی سهم محسوب می شود.
می توان از شرکت پتروشیمی تندگویان به عنوان یک پتروشیمی خاص و منحصر به فرد در ایران یاد کرد. محصولات تولیدی این شرکت شامل پلی اتیلن ترفتا لات در دو گرید الیاف و بطری است که در صنعت بسته بندی و نساجی کاربرد دارند. الزم به ذکر است که در مورد گرید الیاف،شرکت دیگری نیز دست به تولید این محصول می زندکه آن شرکت پلی اکریل ایران با ظرفیت حدود۶۰،۰۰۰تن است. شرکت پلی اکریل ایران نیز بخشی از ظرفیت کارخانه خود را به تولید نخ پلی استر اختصاص داده است. البته بین محصول شگویا و شپلی تفاوت وجود دارد. شگویا با استفاده ازاسید ترفتالیک خالص تولیدی خود به محصول الیاف می رسد اما شپلی با استفاده از دی متیل ترفتالات
(DMT)تهیه شده توسط شمواد به تولید الیاف می پردازد.
یکی از پتانسیل های شگویا، فاصله ظرفیت تولید اسمی و عملی این شرکت است که در حال حاضر کمتر از ظرفیت اسمی خود تولید می کند. اگر این فاصله از بین برود یا حداقل کمتر شود، می توان از این شرکت انتظار سودآوری بیشتری نیز داشت.
شگویا در حال حاضر خوراک اصلی خود را از پتروشیمی نوری دریافت می کند، اما با راه اندازی پتروشیمی بوعلی، احتماال از سال۱۴۰۲، شرکت مجددا خوراک مورد نیاز خود را از این شرکت تهیه می کند. به توجه به نزدیک بودن پتروشیمی بوعلی به تندگویان، هزینه حمل و نقل کاهش می یابد.
در مورد ریسک های شرکت نیز می توان از احتمال رکود قیمت های جهانی یاد کرد که می تواند روی مبلغ فروش شرکت اثر گذار باشد. البته در اکثر مواقع با توجه به روند افزایشی نرخ دالر، کاهش قیمت های جهانی از این طریق می تواند جبران شود.
شگویا مالک ۳۵هکتار زمین کارخانه دربندر امام خمینی و۸۸۰ متر زمین در دفتر تهران است.این شرکت، دارایی های خود در خط تولید PETوPTAرا به مبلغ۹۰۰میلیون یورو بیمه کرده است که نشان دهنده ارزش بالای این کارخانه است. همچنین، بابت دریافت لیسانس های خود نیز، حدود ۶۳میلیارد ناموت هزینه کرده است. همچنین این شرکت در حال ایجاد خط جدیدی از الیاف با حاشیه سود بالاتر نیز است.
با توجه به موارد بررسی شده و در نظر گرفتن شرایط قیمتی، به نظر می رسد که شگویا یکی از پتانسیل های خوب برای سرمایه گذاری میان مدت و بلند مدت در نظر گرفته می شود.
منبع: کارگزاری اردیبهشت ایرانیان