ابراهیم سماوی، در گفت و گو با «صدای بورس» با بیان اینکه در کشورنرخ دلار لیدر تمام بازار ها است، گفت: در حال حاضر ارزش و قیمت دلار باهم در یک سطح هستند که در ۲۰ سال گذشته کمتر زمانی این اتفاق رخ داده است. در زمان گذشته قیمت همواره زیرارزش واقعی قرار داشت و همین امرباعث ایجاد فنر در قیمت دلار شده بود اما امسال قیمت و ارزش دلار باهم برابری می کنند.
کارشناس بازار سرمایه افزود: تا پایان سال پیش بینی می شود رشد نقدینگی به بالای ۸۳۰۰ همت برسد و با رشد ۳ درصدی اقتصادی ناپایدار، ارزش دلار روی کاغذ نزدیک به ۵۸ تا ۶۰ هزار تومان خواهد بود.زمانی دلار روند صعودی به خود خواهد گرفت و به قیمت ۷۰ هزار تومان خواهد رسید که اتفاقی رخ دهد که اوضاع از کنترل خارج شود.
وی اظهارداشت:با توجه به اینکه اقتصاد کشور را در رکود نگه داشته اند تا تورم زیادی شکل نگیرد این سوال به ذهن می آید که آیا دولت می تواند دلار را در این سطح از قیمت نگهدارد ؟ باید پاسخ داد در دهه ۸۰ دولت وقت می توانست دلار را سرکوب کند چرا که کشور در آن دهه توان ارزی بالا داشت . به طوری که در سال های ۸۹ و ۹۰ بالای ۲۰۰ میلیارد دلار نفت فروختیم، در سال های گذشته هم فروش نفت بسیار بالا بود اما در دهه ۹۰ اینطور نبود ، دست دولت و بانک مرکزی برای سرکوب دلار باز باشد.
سماوی با بیان اینکه نرخ سود بانکی در کوتاه مدت می تواند بهتر از بازار سرمایه باشد، گفت: با توجه به اینکه در کشوری زندگی می کنیم که تورم بالایی دارد اگر فنر نرخ ارز رها شود شاهد رشد بورس خواهیم بود اما قدرت پول ملی کاهش می یابد.
این کارشناس بازار سرمایه افزود:اگر فردی نگاه اقتصادی بلند مدت داشته باشد به طور یقین طلا و ارز برای سرمایه گذاری بهتر از بورس است چرا که به نظر می رسد رشد نرخ طلا و دلار در آینده به دلیل سیاست های اقتصادی برخی کشورها از جمله آمریکا دروراز ذهن نیست. و به هیمن دلیل سکه و طلای آب شده برای سرمایه گذاری سودآورتر خواهد بود.
سماوی در تشریح چگونگی تاثیر نرخ بهره بر روند بورس ، گفت: تقریبا تغییرات نرخ بهره رابطه مستقیمی با تغییرات ارزش هر سهم و در نتیجه کلیت بورس دارد. وقتی نرخ بهره بالا می رود عملا بازده بدون ریسک افزایش پیدا می کند. زمانی که میخواهیم قیمت یک سهم را ارزش گذاری کنیم باید دید نرخ بازده به روز آن چقدر است. اگر این رقم زیاد شود ارزش شرکت کاهش پیدا می کند چرا که بازده بدهی در مخرج کسر قرار دارد، پس اگر نرخ بهره بالا رود طبق فرمول قیمت سهم باید پایین بیاید.
وی ادامه داد: اما واقعیت چیز دیگری است، زمانی که در رابطه با بازده بدون ریسک صحبت میکنیم باید چند فاکتور را در نظر بگیریم. فرمولی که اکثر فعالان بازار برای بازده مورد انتظار از آن استفاده می کنند، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) است. این بازده باید چند فاکتور داشته باشد، مهمترین آن تورم است که باید پوشش دهد. حقیقت این است که تورم کشوربسیار بالاتر از نرخ سود بانکی است. یعنی بازده واقعی بانکی منفی است نهایتا ۲۲ تا ۲۳ درصد از بانک سود دریافت و این درحالی که تورم ۴۰ درصدی را تجربه می کنیم . عملا سود ما منفی ۱۸ درصد است. این بازده بدون ریسک که همه درحال استفاده از آن هستند تورم را پوشش نمی دهد. به همین دلیل عده ای هستند که به جای بازده بدون ریسک تورم انتظاری بلند مدت را در نظر می گیرند.
این کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: در حالت دوم اگر نرخ بهره نوسان داشته باشد خیلی روی ارزش گذاری سهام اثر نمی گذارد، اما در حالت اول که بازده بدون ریسک را دقیقا همان سود بانکی یا اوراق اقساط ر نظر می گیرند، هرچند نرخ بهره بالا روی قیمت سهام از دیدگاه آنها باید افت کند. اما از نظر من درست ترین روش حالت دوم است و ما باید تورم را در نرخ سود بانکی دخالت دهیم روی همین حساب اگر تورم بلند مدت انتزاعی را به عنوان بازده بدون ریسک در نطر بگیریم بسیار راه گشاخواهد بود است اما در ایران از این روش استفاده نمیکنند.