به گزارش صدای بورس، مهراز حبیبی؛آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند. با این حال، مشاهده شده است که آنتی بیوتیک ها برای سرماخوردگی معمولی و سایر عفونت ها مانند عفونت معده و آنفولانزا مصرف می شود. در میان عفونت ها، آنتی بیوتیک ها می توانند گلودرد را درمان کنند، اما نه سرماخوردگی، آبریزش بینی و آنفولانزا.
دفعه بعد که از عفونت رنج می برید، مهم است که برای تشخیص و دریافت درمان مناسب برای آن به پزشک مراجعه کنید و طبق توصیه پزشک دستورالعمل های توصیه شده را دنبال کنید.
آیا آنتی بیوتیک ها بی خطر هستند؟
مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در مواقعی که نیازی به آنها نیست، می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، بنابراین مهم است که قبل از مصرف هر گونه آنتی‌بیوتیک با پزشک خود مشورت کنید. آنتی بیوتیک ها می توانند عوارض جانبی مانند اسهال، استفراغ، سرگیجه، بثورات پوستی و حتی تب دارویی ایجاد کنند. مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند که شامل اسهال شدید، تأثیر بر سلامت کلیه، شرایط تهدید کننده زندگی و عفونت های پیچیده می شود. از این رو، مشورت با پزشک قبل از مصرف هر گونه آنتی بیوتیک بسیار مهم است.
در صورت کاهش علائم، آیا می توانیم مصرف آنتی بیوتیک را متوقف کنیم؟
یکی از رایج ترین اشتباهات بیماران، قطع داروها در اواسط راه است، در صورتی که علائم کاهش یافته و درمان تجویز شده را کامل نکنند. همچنین مشاهده شده است که بیماران در صورت مشاهده علائم مشابه در خانواده، قرص‌های باقی‌مانده را ذخیره کرده و خوددرمانی را انتخاب می‌کنند. اکیداً توصیه می شود که بیمارانی که برای آنها تجویز شده است هرگز درمان آنتی بیوتیکی را در اواسط راه قطع نکنند و همیشه باید دوز تجویز شده توسط پزشک را تکمیل کنند. مدت زمان درمان آنتی بیوتیکی به محل عفونت، شدت عفونت، کنترل منبع انجام شده، انتخاب آنتی بیوتیک با نفوذ در محل عفونت و پاسخ به درمان بستگی دارد.
آنتی بیوتیک ها و مقاومت ضد میکروبی
آنتی‌بیوتیک‌ها و مقاومت ضد میکروبی (AMR) نشان می‌دهد که میکروب‌ها (باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها) نسبت به داروها (ضد میکروبی‌ها) مقاومت پیدا می‌کنند و به‌طور مؤثر توسط داروهایی که قبلاً به آن حساس بودند، از بین نمی‌روند. این نشان می‌دهد که میکروب‌ها در مواجهه با داروهای آنتی‌بیوتیک زنده می‌مانند، بنابراین منجر به شکست‌های درمانی، استفاده از داروهای ضد میکروبی وسیع‌الطیف داخل وریدی و در نتیجه طولانی‌تر شدن مدت درمان می‌شود.
جمعیت باکتری های مقاوم افزایش می یابد
بدن ما پر از میکروارگانیسم ها است. بدون قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک - معمولاً اینها باکتری های حساس هستند. هنگامی که این باکتری ها در معرض آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند - تعداد کمی از باکتری ها ممکن است از طریق مکانیسم های مختلف مقاومت پیدا کنند. تحت قرار گرفتن مداوم در معرض آنتی‌بیوتیک‌ها – باکتری‌های مقاوم به جمعیت غالب تبدیل می‌شوند و بعداً در بدن پخش می‌شوند و در نتیجه درمان عفونت‌های پیچیده‌ای که هزینه‌های درمانی بالاتری با بستری شدن و مرگ و میر بیشتر دارند، دشوار می‌شود. این باکتری‌های مقاوم می‌توانند از یک بیمار به بیمار دیگر در بیمارستان و همچنین در جامعه منتقل شوند و گزینه‌های درمانی را حتی برای عفونت‌های رایج مانند عفونت ادرار، اسهال یا عفونت‌های گلو محدود و دشوار می‌سازند.
اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌های رایجی که مصرف می‌کنید برای متخصصان بهداشتی نگران کننده است، زیرا باکتری‌ها/قارچ‌ها و پاتوژن‌ها مقاومت دارویی در برابر این آنتی‌بیوتیک‌ها ایجاد کرده‌اند.
چگونه از آنتی بیوتیک ها و مقاومت ضد میکروبی جلوگیری کنیم؟
پیشگیری از AMR مستلزم تلاش های هماهنگ کل نگر و استراتژیک از سوی ذینفعان مختلف است.
برای علائم مشابه در یک خانواده، هرگز نباید خوددرمانی کرد و همیشه باید برای درمان صحیح با پزشک خود مشورت کرد.
تشخیص عفونت یا بیماری بسیار مهم است – آزمایشات آزمایشگاهی باید در دسترس، قابل اعتماد، سریع و مقرون به صرفه باشند.
آزمایشات (در حالت ایده آل) باید قبل از ریختن قرص ها انجام شود
همیشه آنتی بیوتیک را طبق دستور مصرف کنید
از مصرف مشترک آنتی بیوتیک ها خودداری کنید
هرگز دوزها را نادیده نگیرید و پس از اتمام دوره، هرگز آنتی بیوتیک ها را برای استفاده در آینده ذخیره نکنید.