به طور کلی بدیهی است که صنعت فیلم، یک محیط بسیار ناپایدار برای توسعۀ یک استراتژی منسجم سرمایه‌گذاری فراهم می‌کند. در واقع، سرمایه‌گذاران، در تولید فیلم باید واقع‌گرایانه انتظار داشته باشند که بازده آن‌ها تنها انعکاسی از سود ترازنامه‌ای که دقیقا مشخص شده است، نباشد.حتی سرمایه‌گذار سرسخت، تنها بخش کمی از بودجۀ سرمایه‌گذاری خود را به تولید فیلم اختصاص می‌دهد و اطمینان می‌دهد که از باقیماندۀ سرمایه‌گذاری‌های او، سود کافی برای جبران خسارات احتمالی فیلم، حاصل می‌شود. چراکه در اواخر قرن نوزدهم، یک اصل در صنعت فیلم وجود داشت و آن این بود که فقط بخش نسبتاً کمی از خروجی‌های فیلم تاکنون سود کسب می‌کنند؛ حتی در مورد هالیوود، از دهۀ ۱۹۲۰، تنها حدود نیمی از فیلم های بیشتر تهیه‌کنندگان فیلم جهان سودآور بوده است و در مورد این فیلم‌های سودآور، اکثریت قریب به اتفاق اندکی سودآور بوده‌اند. فقط تعداد انگشت‌شماری از فیلم‌ها، سالانه سودهای قابل توجهی به دست می‌آورند؛ در واقع، بخشی از موفقیت‌های هالیوود ناشی از زنده ماندن اسطوره است.
در شرایط سرمایه‌گذاری خالص، اگر مبنایی یا روش‌شناسی برای پیش‌بینی با هر سطح صحت و سقم وجود داشته باشد، کم‌بودن میزان بروز فیلم‌ها، مشکلی نخواهد بود. مشکل این است که پیش‌بینی غیرممکن است.
اما همان‌طور که کسانی وجود دارند که استدلال می‌کنند که بینش خاصی در مورد نحوۀ تکامل قیمت سهام بورس با گذشت زمان دارند، حمایت تجربی از چنین ادعاهایی در صورت عدم وجود، ضعیف است. برعکس، درحالی‌که سرمایه‌گذاری فیلم ذاتاً ریسک‌پذیر است، هالیوود تقریباً یک قرن است که یک صنعت کاملاً سودآور است، اما در چارچوب چرخه‌های سودآوری مشخص. بسیاری از استودیوها و توزیع‌کنندگان اصلی که هالیوود را تشکیل می‌دهند، از زمان تأسیس آن در آن‌جا حضور داشته‌اند، اگرچه این استودیوها تغییرات منظم در مالکیت و ساختار را تجربه کرده‌اند.
توضیحات مفصلی از ریسک محیط تولید فیلم در متن هالیوود و تلاش برای شناسایی تأثیرات مختلف بر این محیط است.
به نوبۀ خود، ما در مورد ماهیت استراتژی‌هایی که برای کاهش خطرات تولید فیلم و پیامدهای این موارد برای تکامل و ساختار صنعت به کار می رود، نتیجه خواهیم گرفت. باوجود ادعای مخالف، محیط ریسکی که هالیوود در آن فعالیت می‌کند، بی‌نظیر نیست و بسیاری از خصوصیات صنایع دیگر را به اشتراک می‌گذارد.
شکل ۱- نمودار پراکندگی سود فیلم‌های تولیدشده در بازار آمریکای شمالی در مقابل هزینه‌های تولید فیلم در دهه ۱۹۳۰
شکل ۲- نمودار معادل پراکندگی سود فیلم‌های تولیدشد در بازار آمریکای شمالی در مقابل هزینه‌های تولید فیلم دردهۀ ۱۹۹۰
برای دستیابی به اهداف، عناوین تعدادی از فیلم‌های تولیدشده در هر دو دوره نیزگنجانده شده است. ویژگی برجسته و مشترک این دو نمودار، این است که با افزایش بودجه‌های تولید، تغییر در سود فیلم افزایش می‌یابد و این نشان‌دهندۀ افزایش سطح ریسک است که با تولید فیلم با بودجه بالا همراه است. جذابیت بارز تولید بودجۀ بالا این است که این امکان را می‌دهد که یک فیلم، سود بسیار بالایی داشته باشد. با این حال، همان‌طورکه از شکل ۱ و ۲ نیز مشخص است، فیلم‌هایی با بودجۀ بالا نیز می‌توانند ضررهای قابل توجهی ایجاد کنند و حتی زمانی‌که سودآور هستند، سودهایی به دست می‌آورند که غالباً با فیلم‌هایی با بودجۀ تولید بسیار کمتر قابل مقایسه نیستند.
امین آذریان –کارشناس بازار سرمایه