به گزارش صدای بورس،خروج پول از بازار سرمایه به دو مقطع تقسیم می‌شود یک مقطع از مرداد سال ۹۹ تا پایان ۱۴۰۰، افرادی که پول‌های خود را از بازار خارج کردند اکثرا با تبلیغات سال ۹۹ وارد بازار سرمایه شدند و وقتی از این بازار ناامید شدند، به نوعی از بازار سرمایه فرار کردند و اعتماد آنها از بین رفت. این قسمت روال عادی بازار سهام بود چون بازار از یک نقطه بالایی به پایین سقوط کرده بود که اگر سقف و کف شاخص را در نظر بگیریم حدود ۴۰ الی ۵۰ درصد سقوط کرده بود، به اصطلاح مقطع خروج از بازار به همین دلیل بوده است.
اما خروج پول در سال‌های ۱۴۰۱ و به ویژه ۱۴۰۲ به دلیل سیاست‌های کلی اقتصادی دولت و بانک مرکزی و روش‌های مختلف دولت در رابطه با کلیت اقتصاد بود.
تقریبا می‌توان گفت اکثر اتفاقات به ضرر بازار سرمایه و شرکت‌های حاضر در بازار سرمایه بودند و باعث کاهش سود واقعی شرکت‌ها شد و سیاست‌ها در حوزه نرخ بهره باعث کاهش نسبت p/e بازار شد و این موارد باعث فراری شدن سرمایه‌گذاران از بازار سرمایه بود یعنی سرمایه دید در بازار سرمایه در بورس جا می‌ماند و بازارهای موازی در این دو سال که ذکر شد بازدهی‌های فوق العاده‌ای داشتند اما بازار سرمایه بازدهی جذابی نداشت و نتوانست تورم را پوشش دهد، به همین دلیل بی‌اعتمادی به بازار تشدید شد و شاهد خروج پول از بازار سرمایه بودیم.
در کنار این موارد بعضی مواقع هم ریسک‌های ژئوپولیتیکی هم اضافه شد همچون ریسک‌های مربوط به جنگ و... که شاید یک یا دو مورد از این خروج‌های سال ۱۴۰۲ به این موضوعات ربط داشته است و در کل به‌نظر می‌رسد در یکی دو سال اخیر سیاست‌های اقتصادی دولت با توقعات بازار سرمایه همخوانی نداشته و به همین دلیل نیز شاهد خروج پول حقیقی از بازار بوده ایم.
مقطعی در دو سال اخیر یعنی حدود سه ماهه پایانی ۱۴۰۱ و ابتدای ۱۴۰۲ بود که اوضاع تغییر کرد و ورود پول داشتیم که یک استثنا بود اما شروع خروج در سال ۱۴۰۲ بحث نرخ خوراک بود که بعد هم اتفاقات مختلف دیگری رخ داد. به نظر می‌رسد نرخ بهره و دلار نیمایی تصحیح شوند و تا زمانی که این اتفاق نیفتد بازار نمی‌تواند چندان رشدی داشته باشد حتی اگر دلار به صد هزار تومان برسد.
- محمدخبری زاد - کارشناس بازار سرمایه
- شماره ۵۳۶ هفته نامه اطلاعات بورس