یکی از پرتکرارترین گزاره‌ها از ابتدای جنگ غزه، گمانه‌زنی‌ درباره تشدید درگیری حزب‌الله و رژیم صهیونیستی و فراتر رفتن آن از نوار مرزی بوده، مسئله‌ای که در ساعات اخیر بیشتر به گوش رسیده است.

به گزارش صدای بورس، گروهی از تحلیلگران معتقدند دیر یا زود رژیم صهیونیستی برای بازگرداندن موازنه به جنوب لبنان حمله خواهد کرد و بر اساس سیاست «چمن زنی» سعی می‌کند تا استعدادهای نظامی مقاومت در این منطقه را به شکل قابل توجهی کاهش دهد.

گروه دوم اما با اشاره به توسعه توان رزمی و غنی بودن انبارهای موشکی- پهپادی حزب الله بر این اعتقادند که نتانیاهو قصد ندارد به صورت بی‌پروا مقاومت را مورد هدف قرار داده و وارد بازی پیچیده با سرانجامی نامعلوم شود. در این نگاه تل‌آویو لزوماً به دنبال جنگ نیست و با استفاده از ابزار ترور و حملات هدفمند قصد دارد تا فرماندهی حزب الله را مجبور به انتخاب گزینه «عقب نشینی» و کاهش تنش کند. فارغ از صحت هر یک از ادعای فوق به نظر می‌رسد عواملی دیگری مانند منافع سیاسی نتانیاهو و متحدان راستگرای یا عدم تمایل دولت بایدن به گسترش جنگ، به صورت مستقیم در گسترش یا عدم گسترش جنگ مؤثر خواهند بود.

نگاه اسرائیلی به گسترش جنگ

برخلاف میدان غزه که محل اختلاف فرماندهان ارتش و نتانیاهو در حوزه‌های مختلف است؛ در جبهه شمالی کم‌تر شکافی میان نیروهای نظامی- دولتی و حتی اپوزیسیون به چشم می‌خورد. طی ماه‌های اخیراً مکرراً چهره‌های برجسته مخالف دولت همچون بنی گانتز و آویگدور لیبرمن خواستار توجه بیشتر کابینه امنیتی به جبهه شمال و فراهم کردن شرایط برای بازگشت بیش از ۸۰ هزار آواره به خانه‌هایشان بودند. با تکمیل مأموریت رزمی ارتش رژیم در جنوب غزه، نتانیاهو هدف «فراهم کردن شرایط برای بازگشت آوارگان به خانه‌هایشان در شمال فلسطین اشغالی» به تصویب اعضای کابینه امنیتی رسید و تبدیل به یکی از اهداف جنگ شد. به دنبال این تغییر راهبردی، لشگرها و تیپ‌های زرهی رژیم به تدریج از جبهه جنوبی، راهی مرز مشترک با لبنان شدند. مقامات اسرائیلی در ظاهر مدعی هستند که صرفاً به دنبال ارسال سیگنال هشدار به مقاومت هستند تا بدون جنگ از مرز عقب نشینی کنند، اما نوع حملات آنها و همچنین عدم قبول پیشنهادات آتش‌بس در غزه نشان دهنده میل نتانیاهو به تداوم بحران با هدف بقای سیاسی است.

انفجار پیجرها و سایر وسایل ارتباطی- الکترونیکی در کنار ترور شهید ابراهیم عقیل و حلقه فرماندهان یگان رضوان نشان دهنده خیز نتانیاهو برای گسترش جنگ در میدان لبنان است. به گزارش شبکه ۱۲ اسرائیل، نتانیاهو و اعضای کابینه تصمیم گرفتند تا به تدریج جنگ در جبهه شمالی را گسترش دهند، بی‌آنکه صحبت از حمله تمام عیار کنند. پیش‌بینی می‌شود ارتش رژیم پس از یک دوره بمباران مناطق نظامی- مسکونی در پایین دست رودخانه لیتانی، حملات هدفمندی را برای اشغال برخی نقاط و ایجاد منطقه حائل در مرز مشترک حزب الله و رژیم صهیونیستی دنبال کند. اسرائیل برای دستیابی به این هدف بیانیه‌ای به زبان عربی منتشر کرده و از ساکنان روستاهای جنوب لبنان خواسته تا خود را از نیروها و تسلیحات حزب الله دور کنند تا از خطر در امان باشند! به نظر می‌رسد انتشار چنین بیانیه‌ای با هدف توجیه بمباران مناطق مسکونی در لبنان باشد.

براساس نگاه بازیگران فعال در جبهه لبنان، آنچه مسلم به نظر می‌رسد اجماع تمام بازیگران بر سر مدیریت جنگ و جلوگیری از تشدید تنش می‌باشد اما آنچه سبب تغییر این معادله در اذهان کارشناسان می‌شود، تصمیمات یکجانبه و جنگ طلبانه نتانیاهو در جبهه‌های مختلف نبرد است. به عنوان مثال در حالی که تقریباً تمام کشورهای جهان، نیروهای اپوزیسیون، افسران امنیتی و حتی فرماندهان ارتش رژیم خواستار عدم حمله گسترده به رفح بودند، نتانیاهو و متحدان راستگرای وی تصمیم گرفتند تا از «خط قرمز» بایدن عبور کرده و آخرین سنگر شهروندان عادی در رفح را اشغال کنند.

منبع:‌مهر