به گزارش صدای بورس، شرکت پتروشیمی خارک ایران در سال ۱۳۴۵ تحت عنوان شرکت سهامی شیمیایی خارک به منظور بازیافت پروپان، بوتان، نفتا و گوگرد از گازهای استحصالی چاه های حوزه نفتی فلات قاره ایران با مشارکت پنجاه درصدی بین شرکت ملی صنایع پتروشیمی و شرکت آمریکاییAMOCO و با سرمایه ای معادل ۹۰۰ میلیون ریال تاسیس و در سال ۱۳۴۸ با ظرفیت اسمی ۴۳۰ هزار تن به بهره برداری رسید.
عملیات اجرای طرح متانول اول خارک از سال ۱۳۷۳ توسط شرکت مدیریت توسعه صنایع پتروشیمی به عنوان مجری طرح آغاز و در تاریخ اسفند ۷۸ با ظرفیت اسمی ۶۶۰ هزار تن محصول در سال در دو شیفت کاری به بهره برداری رسیده است.
پتروشیمی خارک سومین تو لیدکننده بزرگ متانول در کشور است که در کنار تولید این محصول پرکاربرد در صنایع شیمیایی، نیمی از درآمد خود را از محل فروش میعانات گازی تحصیل می کند.
موضوع فعالیت این شرکت احداث، راه اندازی و بهره برداری از کارخانجات صنعتی به منظور تولید و بازاریابی، فروش و صدور انواع مختلف محصولات پتروشیمی مانند گوگرد، متان، بوتان، پروپان، پنتان و مواد نفتی سنگین تر، متانول و هر نوع مواد حلقوی نفتی یا خطی یا هر نوع ماده شیمیایی مشابه است.
محصولات
محصولات شرکت به ترتیب اولویت در فروش شامل متانول، بوتان، پروپان، پنتان و گوگرد است. که ظرفیت هریک به شرح جدول زیر است.
شخارک از "گاز ترش" (که به علت بوی زننده سولفور به این نام خوانده شده است) به عنوان خوراک استفاده می کند. گاز ترش از جمله گازهای همراه در چاه های نفت بوده و به دلیل ماهیت غیرقابل حمل آن در گروه خوراک های ارزان قیمت شناخته می شود. قیمت گذاری این ماده بر اساس نرخ دستوری تعیین شده توسط وزارت نفت می باشد که از آن به عنوان ماده اولیه و سوخت استفاده می شود.
نرخ های مورد استفاده برای فروش با توجه به پیش بینی های موجود از نرخ نفت برنت و همبستگی هر یک از محصولات به این نرخ برآورد گردیده است. همچنین سایر پارامترها به طور کامل در جدول زیر آمده است:
در سال های ۱۳۹۸و ۱۳۹۹ مجموع تولیدات شرکت به ترتیب ۹۷۶ و ۹۵۳ هزار تن بوده است و شرکت کمتر از ظرفیت اسمی خود تولید داشته است به طوریکه درصد استفاده از ظرفیت اسمی در سال ۱۳۹۹ عدد ۸۴ درصد بوده است. از جمله عوامل موثر در کاهش میزان تولید میتوان به مشکل تامین گاز ترش به عنوان مهمترین ماده اولیه تولید در فصل زمستان، اورهال طولانیمدت جهت تعمیرات و مشکل در فروش محصولات را نام برد. شرکت در پیش بینی خود برای سال ۱۴۰۰ هم کاهش تولید را بیان داشته است و ما آن را تحلیل خود در نظر گرفته ایم. با توجه به نمودارها متانول بیشترین سهم را در تولیدات شرکت داشته و بعد از آن گوگرد و پروپان و بوتان و پنتان قرار دارند اما از نظر مبلغ فروش محصولات از آنجا که پروپان و بوتان و پنتان به نسبت متانول از نظر دلاری ارزشمندتر هستند، از درصد بالاتری در مبلغ فروش شرکت به نسبت به میزان تولید برخوردار می باشند اما در مورد گوگرد داستان متفاوت است همچنین به دلیل پایین بودن نرخ فروش گوگرد، بر اساس تمهیدات اتخاذ شده توسط مدیریت، فروش این محصول تا زمان مناسب بودن نرخ انجام نشده است و شرکت فقط در ماه مهر و دی ماه با مناسب شدن شرایط اقدام به فروش گوگرد نموده است .
تنها ماده مصرفی مستقیم شرکت (۶۰ درصد بهای تمام شده) گاز ترش می باشد که از چاه های نفت فلات قاره خریداری می شود. گاز ترش به نوعی از گاز طبیعی گفته می شود که شامل مقدار اندکی هیدروژن سولفید و گاهی دی اکسیدکربن است. گازترش در خود گوگرد و یا ترکیباتی از گوگرد دارد که حتما باید از آن خارج شود زیرا هم محصول پالایش شده را نامرغوب می سازد و هم برای وسایل و دستگاه ها زیان آور هستند. وجود این دو ناخالصی در خطوط لوله انتقال گاز موجب خوردگی و فرسایش شدید تجهیزات می شود. گاز ترش به دلیل خورندگی بالا، سمی بودن، و پائین بودن کیفیت مورد فرایند شیرین سازی قرار می گیرد.
بیشترین وزن از اقلام هزینه های عمومی و اداری و فروش ، هزینه حمل و نقل و انتقال است که با توجه به مقاصد صادراتی متغیر می باشد و صرفا مربوط به فروش محصول متانول (CFR) بوده و میانگین نرخ آن در سال مالی گذشته برای هر تن ۴۱ دلار بوده است و افزایش مزبور به دلیل افزایش نرخ هزینه حمل و نرخ تسعیر دلار بوده است.
مقاصدی مانند کشور هند بدلیل نزدیکی هزینه حمل کمتری نسبت به مقاصدی مانند کشور چین خواهند داشت.
هزینه های عمومی، اداری و فروش شرکت با توجه به نرخ تورم ۳۰% در جدول زیر ارائه شده است.
تحلیل حساسیت سودآوری شرکت با دو متغیر نرخ دلار و نرخ متانول در جدول آمده است.
منبع: کارگزاری امین آوید
نظر شما