اخذ وام، انبار کالا یا استفاده از ابزار پوشش ریسک!؟

ریسک قیمت کالا، یک ریسک مالی است که شرکت‌های خریدار و فروشنده کالا به دلیل نوسانات قیمت کالاها- که معمولاً توسط نیروهای خارج از بازار ایجاد می‌شود- با آن مواجه هستند.

هدف پوشش ریسک، کاهش ریسک حرکت نامطلوب قیمت‌ها برای چنین شرکت‌هایی است. پوشش ریسک با استفاده از قراردادهای آتی به ندرت منجر به تحویل کالا می شود زیرا قراردادها از طریق افست منحل شده و منجر به تحویل نمی شود. بنابراین پوشش ریسک هیچ یک از ریسک‌های بازار فیزیکی را به همراه ندارد.

نوسان قیمت کالاها می تواند باعث تغییرات جدی در جریان نقدی ورودی یا خروجی یک شرکت شود. کاهش قیمت کالاها می تواند درآمد فروش را برای تولیدکنندگان کاهش و در نتیجه سود آنها را کاهش دهد، در حالی‌که هزینه‌های ورودی را برای خریداران همان کالا کاهش داده و سود آنها را افزایش دهد. علاوه بر این کالاهایی که به‌عنوان موجودی نگهداری می شوند نیز در معرض این ریسک هستند و در صورت کاهش قیمت، ارزش خود را از دست داده و در صورت افزایش قیمت، ارزش‌شان افزایش می‌یابد. مسائل مربوط به جریان نقدینگی می تواند شرکت را مجبور کند که ترتیبات تامین مالی کوتاه مدت (وام) را برای رفع کسری نقدینگی اتخاذ کند که خود منجر به افزایش هزینه‌های مالی شرکت می‌شود. پوشش ریسک قیمت کالا، نوسانات جریان نقدی ناشی از تغییرات قیمت کالا را به حداقل می‌رساند و شرکت را از تأثیر نوسانات قیمت‌ها محافظت می‌کند. بسیاری از تولیدکنندگان متعهد به تحویل محصول به یک قیمت ثابت به مشتریان خود در آینده هستند. اگر شرکت تولید را به زمان تحویل موکول کند با ریسک قیمت خرید مواد اولیه در آینده مواجه است. از طرفی امکان افزایش موجودی انبار برای این تولیدکنندگان به دلایل مختلف وجود ندارد. به همین دلیل محصول نهایی را تنها نزدیک به زمان تحویل تولید می‌کند. مدیریت شرکت می‌تواند تصمیم بگیرد که این ریسک‌ها را تحمل کند یا رویکرد فعال‌تری داشته و ریسک را کنترل کند. مدیریت فعال برای مصون ماندن از ریسک قیمت مواد اولیه تولید در آینده استفاده از استراتژی پوشش ریسک در بازار آتی است.

  • هانی جمالی - کارشناس عملیات بازار مشتقه بورس انرژی
  • شماره ۵۰۲ هفته نامه اطلاعات بورس
کد خبر 476240

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =