سرطان کلیه و مثانه: شباهت ها و تفاوت ها

به گزارش صدای بورس ،مهراز حبیبی؛سرطان کلیه و مثانه می تواند علائم مشابهی ایجاد کند، اما علل، عوامل خطر و درمان آنها متفاوت است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علائم سرطان کلیه و مثانه، نحوه تشخیص پزشک و نحوه تشخیص هر بیماری و نحوه درمان و علل متفاوت، ادامه مطلب را بخوانید.

علائم سرطان کلیه و سرطان مثانه چیست؟

کلیه ها و مثانه بخشی از دستگاه ادراری شما هستند. سرطان در هر یک از اندام ها معمولاً علائم ادراری ایجاد می کند، اما به دلیل مکان و عملکرد کمی متفاوت، هر دو ممکن است علائم منحصر به فردی ایجاد کنند.

شایع ترین علائم و نشانه های سرطان کلیه عبارتند از:

کمردرد زیر دنده های شما

درد پایین کمر

خون در ادرار شما

یک توده در پهلو یا پشت شما

خستگی بدون دلیل مشخص

تب های مکرر

از دست دادن اشتهای شما

کاهش وزن بدون دلیل مشخص

کم خونی

شایع ترین علائم سرطان مثانه عبارتند از:

ادرار قرمز تیره یا روشن

ادرار دردناک

تکرر ادرار بیشتر از حد معمول

میل شدید به ادرار کردن

ناتوانی در ادرار کردن

همچنین ممکن است متوجه خستگی و کاهش ناگهانی وزن یا اشتها با سرطان مثانه شوید.

چگونه پزشکان سرطان کلیه را در مقابل مثانه تشخیص می دهند؟

پزشک ممکن است از آزمایش ادرار برای آزمایش خون یا سلول های سرطانی در ادرار شما استفاده کند. شمارش کامل خون (CBC) نیز ممکن است نشانه هایی از هر کدام از سرطان ها را نشان دهد. هر دو سرطان نیز ممکن است با بیوپسی تشخیص داده شوند.

سایر آزمایشات برای سرطان کلیه عبارتند از:

تست های عملکرد کلیه

سونوگرافی شکم برای بررسی تومورها یا توده ها

آنژیوگرافی کلیه برای بررسی خون رسانی به تومورها در کلیه ها

پیلوگرام داخل وریدی که از رنگ برای دیدن آسان کلیه ها در اشعه ایکس استفاده می کند

سی تی اسکن برای بررسی کلیه های شما برای تومور یا توده

سایر آزمایشات رایج برای سرطان مثانه عبارتند از:

سیستوسکوپی برای بررسی داخل مثانه

بیوپسی برای بررسی سلول های سرطانی

آزمایش نشانگر تومور ادرار برای رد انواع مختلف سرطان مثانه

درمان سرطان کلیه و مثانه چگونه متفاوت است؟

هدف درمان هر دو نوع سرطان، از بین بردن سلول های سرطانی یا جلوگیری از رشد یا گسترش آنها است. جراحی معمولا اولین گزینه درمانی برای سرطان کلیه و مثانه است.

گزینه های جراحی برای سرطان کلیه عبارتند از:

نفرکتومی رادیکال برای برداشتن کلیه و بافت های اطراف تحت تاثیر سرطان

نفرکتومی محافظه کارانه برای برداشتن تنها بخشی از کلیه و بافت های اطراف

کرایوسرجری برای انجماد و از بین بردن بافت سرطانی

گزینه های جراحی برای سرطان مثانه عبارتند از:

برداشتن تومور از بافت مثانه

برداشتن بخشی از مثانه

برداشتن کل مثانه (سیستکتومی رادیکال)

پزشکان همچنین ممکن است از درمان های زیر برای سرطان کلیه یا مثانه استفاده کنند:

پرتودرمانی برای جلوگیری از رشد یا گسترش سلول های سرطانی (که بیشتر برای سرطان مثانه استفاده می شود)

شیمی درمانی برای جلوگیری از رشد سلول های سرطانی تهاجمی

ایمونوتراپی برای کمک به سیستم ایمنی بدن شما برای از بین بردن سلول های سرطانی

درمان هدفمند برای کمک به توقف رگ‌های خونی که می‌توانند سلول‌های سرطانی را تغذیه کنند

چه چیزی باعث سرطان کلیه و سرطان مثانه می شود؟

جهش های ژنتیکی در DNA شما باعث رشد سلول های سرطانی می شود، اگرچه همیشه مشخص نیست که چه چیزی باعث این تغییرات ژنتیکی می شود. آنها ممکن است مربوط به جهش‌های تصادفی باشند که هنگام تکثیر سلول‌ها یا عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا دود تنباکو رخ می‌دهند.

برخی از سرطان ها ممکن است یک جزء ارثی داشته باشند، به این معنی که جهش های ژنتیکی خاصی که در خانواده ها وجود دارد ممکن است خطر ابتلا به نوع خاصی از سرطان را افزایش دهد.

طبق گفته موسسه ملی سرطان، حدود ۵ تا ۸ درصد از همه سرطان‌های کلیه به دلیل سندرم‌های ارثی ایجاد می‌شوند.

جهش های ژنتیکی ارثی نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش دهد، اما منبع معتبر انجمن سرطان آمریکا اشاره می کند که این اتفاق نادر است.

چه کسانی در معرض خطر سرطان کلیه و مثانه هستند؟

داشتن سابقه خانوادگی سرطان کلیه یا مثانه می تواند خطر ابتلا به این سرطان ها را افزایش دهد.

هم سرطان کلیه و هم سرطان مثانه در افرادی که در بدو تولد مرد هستند بسیار شایع تر است. سرطان کلیه در مردان دو برابر شایع‌تر است، در حالی که سرطان مثانه چهار برابر شایع‌تر در مردان است.

سایر عوامل خطر شناخته شده برای سرطان کلیه عبارتند از:

چاقی

فشار خون بالا

استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

بیماری مزمن کلیوی

عفونت هپاتیت C التیام نیافته

سنگ کلیه

کم خونی داسی شکل

قرار گرفتن در اطراف سموم مانند علف کش ها و آزبست

سایر عوامل خطر شناخته شده برای سرطان مثانه عبارتند از:

سیگار کشیدن

قرار گرفتن در اطراف مواد شیمیایی، مانند بنزین، رنگ ها و دودهای گازوئیل، برای مدت طولانی

داشتن عفونت مثانه معروف به "شیستوزومیازیس"

آب آشامیدنی با آرسنیک یا کلر در آن

مصرف مکمل های گیاهی حاوی Aristolochia

مصرف داروی شیمی درمانی سیکلوفسفامید (سیتوکسان)

پرتودرمانی روی لگن خود

عفونت در طول زمان

ننوشیدن آب کافی

چگونه چشم انداز افراد مبتلا به سرطان کلیه در مقابل سرطان مثانه متفاوت است؟

حدود ۷۷ درصد از افراد مبتلا به سرطان کلیه در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند، ۵ سال یا بیشتر پس از تشخیص زنده می‌مانند. زمانی که سرطان کلیه بسیار فراتر از کلیه های شما گسترش می یابد، این درصد به حدود ۱۵ درصد کاهش می یابد.

حدود ۷۷% افراد مبتلا به سرطان مثانه نیز حدود ۵ سال یا بیشتر پس از تشخیص عمر می کنند. در صورت گسترش سرطان مثانه، این درصد می تواند تا ۸ درصد کاهش یابد.

سوالات متداول

در اینجا برخی از سوالات متداول در مورد تفاوت بین سرطان کلیه و مثانه وجود دارد.

چگونه سرطان کلیه و مثانه را رد می کنید؟

پزشک ممکن است از چندین آزمایش تشخیصی برای رد سرطان کلیه و مثانه، مانند آزمایش ادرار یا CBC استفاده کند. سی تی اسکن ممکن است سرطان کلیه را تشخیص دهد، در حالی که سیستوسکوپی ممکن است سرطان مثانه را تشخیص دهد.

هر دو سرطان برای تایید تشخیص نیاز به بیوپسی دارند.

آیا سرطان کلیه یا مثانه درد دارد؟

ممکن است در مراحل اولیه سرطان کلیه یا مثانه دردی احساس نکنید، اما با گسترش سرطان کلیه یا مثانه، ممکن است در ناحیه لگن و کمر احساس درد کنید.

آیا سرطان مثانه به کلیه ها سرایت می کند؟

برخی از انواع سرطان مثانه، مانند کارسینوم سلول های ادراری، می توانند به کلیه ها سرایت کنند.

آیا می توانید همزمان سرطان مثانه و کلیه داشته باشید؟

ابتلا به سرطان مثانه و کلیه در یک زمان نادر است، اما یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان می دهد که امکان ابتلا به هر دو به طور همزمان وجود دارد.

سرطان کلیه و مثانه شرایط مشخصی هستند که بخش‌های مختلف دستگاه ادراری شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. هر دوی آنها علائم ادراری ایجاد می کنند، اما هر کدام علائم منحصر به فردی نیز دارند.

پزشکان معمولاً می توانند سرطان کلیه را با بیوپسی تأیید کنند.

جراحی برای برداشتن سلول های سرطانی خط اول استاندارد درمان برای هر یک از سرطان ها در مراحل اولیه است، اگرچه درمان ممکن است شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی و سایر داروها نیز باشد.