به گزارش صدای بورس، نگاهی به آمارهای معاملات سیمان در بورس کالا نشان می دهد از ابتدای سال تا پایان خرداد (سه ماهه بهار)، ۱۸.۳ میلیون تن انواع سیمان عرضه شده که با تقاضای ۲۳ میلیون تنی مواجه شده و ۱۶ میلیون و ۶۵۷ هزار و ۹۷۹ تن آن دادوستد شده که ارزش ۱۶ هزار و ۷۴۰ میلیارد تومان را ثبت کرده است.
این در حالی است که عرضه سیمان در بهار سال قبل ۱۷ میلیون و ۴۳۱ هزار تن بوده و برای آن ۲۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تن تقاضا شکل گرفته است. به عبارتی در سه ماهه اول امسال میزان عرضه سیمان در بورس کالا ۱.۵ میلیون تن و میزان تقاضا ۱.۴ میلیون تنی روبرو شده است.
فعالان صنعت سیمان معتقدند کاهش عرضه و تقاضا در سال جاری در مقایسه با سال قبل بیش از هر چیز تحت تاثیر موضوعاتی همچون انتخابات و کاهش نرخ ارز بوده که حکایت از صبر و مشاهده در حوزه ساخت و سازها در بخش مسکن است. با این حال فعالان صنعت معتقدند محدودیت‌هایی که این صنعت با آن روبرو شده عامل مهمی در تغییر در وضعیت بازار است. این در حالی است که با فرا رسیدن فصل گرما و کاهش سهمیه برق واحدهای تولیدکننده سیمان، اختلالات جدی در عرضه این محصول پیش خواهد آمد.
در این ارتباط رئیس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان با اعلام این خبر که بیشترین برقی که در ساعت پیک مصرف به صنعت سیمان ارائه می شود، ۵۰۵ مگاوات است گفت این رقم در قیاس با سال گذشته با کاهش ۲۸ درصدی مواجه شده و هرچند هنوز برق واحدهای سیمانی به طور کامل قطع نشده، اما این خطر برای تابستان در کمین این شرکت‌ها است.
هر چند حمید فرمانی معتقد است تلاش صنعت سیمان این است که ناترازی انرژی، تاثیری روی قیمت‌ها نگذارد و برای این منظور کارخانه‌ها به اندازه کافی کلینکر ذخیره کرده اند تا به مشکل نخورند، اما به عقیده کارشناسان تجربه سال‌های قبل نشان می دهد با کاهش تولید در نتیجه تعطیلی شرکت‌های سیمانی، بازار حتما با تلاطم روبرو می شود و مشکلات تولید در سه ماه پیش رو در صنعت سیمان بالا است، چراکه هرچند قیمت سیمان بر اساس عرضه و تقاضا مشخص می‌شود اما اگر در این مدت عرضه سیمان کاهش یابد، بازار ملتهب می‌شود.
در این رابطه فعالان صنعت سیمان معتقدند با آن که عرضه سیمان در بورس کالا در سال‌های اخیر توانسته یکی از مهمترین چالش‌های این صنعت یعنی قیمت گذاری دستوری را کاهش دهد با این حال معضل ناترازی انرژی و تامین برق و گاز مورد نیاز برای این صنعت به یک معضل پایدار در آن تبدیل شده و تداوم آن خطرآفرین است. این در حالی است که این محصول در حوزه صادرات نیز با معضل بازگشت ارز روبرو است و لذا بخشی از برنامه‌ریزی‌های صنعت در ارتباط با بهسازی خطوط تولید با اختلال روبرو شده است. در این رابطه کارشناسان صنعت سیمان معتقدند وضعیت صادرات این محصول به هیچ عنوان راضی‌کننده نیست و این اتفاق بیش از هر چیز ناشی از سیاست‌های نادرست در صنعت سیمان است. به طور نمونه هزینه‌های بندری تا ۴ برابر افزایش یافته و توقف طولانی‌مدت سیمان و کلینکر در بندر باعث شده تا هزینه‌های دموراژ در هر تن به ۲ تا ۳ دلار برسد و این به محصولی که قیمت فروش بالایی ندارد، آسیب می‌زند.
این موضوعات باعث شده از یک سو این محصول به مرور زمان دچار افت کیفی شود و از سوی دیگر هزینه‌های دموراژ و هزینه‌های بندری صادرات را از صرفه اقتصادی خارج کرده و به گفته مدیران انجمن صنفی این صنعت، با وجود اینکه نامه‌نگاری‌های لازم برای اختصاص یک محل بارگیری کشتی جهت جلوگیری از نابودی محصولات سیمان و کلینکر به سازمان کشتیرانی انجام شده، اما به نتیجه‌ای ختم نشده است و بارگیری نشدن سیمان و کلینکر باعث می‌شود تا این محصولات دچار افت کیفی شوند و شرکت‌ها مجبور شوند با قیمت نازلی آنها را صادر کنند. موضوع دیگر که صادرات این محصول را تحت تاثیر قرار داده افزایش رقابت‌های منطقه ای برای سیمان است که باعث کاهش فروش این محصول در منطقه شده است. به گفته فعالان صادراتی، در گذشته صادرات سیمان به عراق نیاز به مجوز خاصی نداشت، اما امروزه شرکت‌ها باید با پرداخت مبلغی به سفارت عراق که البته چندان بالا نیست، مجوز بگیرند. از طرفی مبادلات پولی با دینار عراق انجام می‌شود که در داخل کشور عمدتا دردسرهای زیادی ایجاد می‌کند و این قبیل چالش‌ها در خارج از مرزهای کشور صادرات را تحت الشعاع قرار داده است.
شماره ۵۴۶ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما