چارلز ت. هیند (12 جولای 1832 - 10 مارس 1915) یک صنعتگر، سرمایهگذار بزرگ، کاپیتان قایقرانی، بازرگان و کارآفرین آمریکایی بود. او را میتوان از نسل نخست صنعتگران تحول خواه و کارآفرین آمریکایی نامید. او در کنار راه اندازی کسب و کارهای متعدد، سرمایهگذاریهای بیشماری هم در طول عمر خود انجام داده است. هیند همچنین در موقعیتهای اجرایی مدیریتی متعدد در ناوگان دریایی، حمل و نقل، راه آهن و تعدادی از هتلها خدمت و در نهایت در اواخر دهه چهل سالگی خود با شانس بسیار زیادی در صنایع قایقرانی و راه آهن موفق به کسب ثروت بسیاری شد.
عاملی برای رشد اقتصادی کالیفرنیای جنوبی
در اواخر دهه 1880 هیند به وسیله دوست نزدیکش بابکوک به سان دیهگو دعوت شد تا در تعدادی از کسب و کارهای آن منطقه سرمایهگذاری کرده و کار را خود آغاز کند که هتل دلکورونادو و شرکت بازرگانی برادران اسپرکل هم در این لیست معرفی قرار داشتند. هیند به شکلی فوقالعاده شانسش را در طول مدتی که در کالیفرنیای جنوبی مانده بود افزایش داد و موجب رشد اقتصاد آن منطقه در طول این مدت شد و درست به همین علت بود که تا پایان عمرش بخشی از ثروت خود را همواره در پروژههای مختلف در شهر کورونادو و مناطق اطراف آن اختصاص داده بود و برخی از این پروژهها را به یادبود دخترش که در ایندیانا و در سن 13 سالگی درگذشته بود بنا کرد.
نخستین استخدام در حمل و نقل رودخانه
هیند به مدت یک سال و نیم در کلاسهای دانشگاه ایندیانا آزبری (در حال حاضر با نام دانشگاه دوپو DePauw شناخته میشود) شرکت کرد و پس از مرگ پدر و مادرش تصمیم به ترک تحصیل گرفت. به عنوان یک دانشجوی انصرافی از دانشگاه او در ابتدا تنها میتوانست به عنوان کارمند تره بار شغل پیدا کند اما کمی بعدتر شغل کارمندی خود را در شرکت ماونت کارمل ادامه داد؛ اگرچه هر دوی این مشاغل درآمد کمی داشتند اما هیند همچنان میتوانست زندگی خود را آنچنان که باید ادامه دهد، چرا که زمینهای بزرگی از پدرش به ارث برده بود. نخستین جایی که هیند را به استخدام رسمی خود درآورد شرکت حمل و نقل رودخانه بود؛ هیند در این شرکت به عنوان یک کارمند در قایق و در مسیر میان سنت لوییز، میزوری، سنت پاول و مینه سوتا مشغول به کار بود. پس از گذشت یک سال او در گالینا، دوبوک، شرکت بسته بندی سنت پاول مشغول به کار شد، شرکتی که بعدها به عنوان یکی از بزرگترین شركتهای حمل و نقل در آن بخش از ایالات متحده شناخته شد.
کسب موقعیتهای مختلف شغلی
هیند در طول دوره فعالیت خود در این شرکت پیشرفتهای سریعی داشت و مراتب شغلی خود را به سرعت طی میکرد تا جایی که در اواسط دهه بیست سالگی به عنوان کاپیتان انتخاب شد، شغلی که برای چنین سنی در آن زمان بسیار دور از دسترس به نظر میرسید. در سال 1862 او به لوییزویل کنتاکی رفت تا فرماندهی یک کشتی بخار را به مقصد ممفیس تنسی در اختیار بگیرد. پس از کسب موقعیتهای مختلف شغلی در این شرکت، او کم کم کسب و کار خود را آغاز کرد و نمایندگی حمل و نقل دریایی به قاهره را برای تمام قایقهای دودی که از مسیر قاهره رد میشدند در دو رود میسیسیپی و اوهایو بر عهده گرفت. هیند پس از مدتی منافع خود را در این کسب و کار به فروش گذاشت و به ایوانزویل، ایندیانا برای بودن در کنار خانوادهاش و در جایی که با بابکوک و برادران رید آشنا شد بازگشت.
تلاش برای انتقال تمام دستاوردها
در سالهای 1870 به نظر میرسید که قایقهای دودی در یک رقابت تنگاتنگ با مسیر ریل آهن قرار گرفتهاند. پس از دوران جنگ داخلی در واقع این خط آهن بود که مورد توجه بیشتری قرار گرفته بود، چنین رقابتی به خصوص در دورهای شدت گرفت که امنیت این قایقها تا حدودی زیر سوال رفته بود و درست در همین دوران هیند منافع خود را واگذار کرد و توجهش به مسیر آهن جلب شد.
پس از مستقر شدن در لوییزویل از طریق برقراری ارتباطی نزدیک با چند نفر از مدیران این شركتها، افسر حمل و نقل شرکت حمل و نقل راه آهن بالتیمور و اوهایو شد. هیند در این شرکت موفق شد قراردادهای مختلفی را در زمینه حمل و نقل به ثبت برساند، شغلی که او در آن نگرشهایی را از برادرش ادموند آموخت. اما تلاش او در این زمینه ناکام بود، و راه آهن بالتیمور اوهایو از سوی دادگاه توقیف شد. در نتیجه او تلاش کرد تا تمام دستاوردهایش به شرکت راه آهن چزاپیک و اوهایو Chesapeake and Ohio Railroad Company منتقل شود.
راه اندازی کسب و کارهای موفق
کمی پیش از آن بود که او دعوتنامهای از سوی بابکوک برای نقل مکان به کورونادو دریافت کرده بود. در واقع بابکوک خود هتل دل کورونادو و تعدادی شرکت دیگر را راهاندازی کرده بود و از هیند دعوت کرد تا برای سرمایهگذاری و مدیریت این شركتها به او کمک و در قبال آن سود دریافت کند.
این در حالی بود که در آن دوره هیند علاقه زیادی به کار در زمینه خط آهن پیدا کرده بود و کمی کمتر از 10سال بود که در این شغل در سمتهای مختلف فعالیت میکرد، بلافاصله این دعوت را پذیرفت و راهی کالیفرنیای جنوبی شد تا با جان دایدریچ اسپرکل و بابکوک در زمینه املاک و مستغلات و امور هتلداری مشغول به کار شود. در سالهای پس از آن هیند و بابکوک تعداد زیادی از کسب و کارهای موفق را راهاندازی کردند و پیمودن این مسیر موفقیت در کنار یکدیگر آنها را به دوستان خوب هم تبدیل کرد.
طرفداری از یک سیاستمدار جمهوریخواه
در سن 72 سالگی هیند تنها برای سرگرمی شروع به سرمایهگذاری در املاک و مستغلات و نیز معادن نیومکزیکو کرد، اما پیشتر از برادرزادههای خود خواسته بود تا در مورد انواع فرصتهای جدید سرمایهگذاری به او اطلاعاتی بدهند. روزنامههای محلی گزارشهای مفصلی از سرمایهگذاریهای جدید او منتشر کردند اما در نهایت او سود بسیار ناچیزی به دست آورد. او ارتباطات خوبی با صاحبان کسب و کار و سیاستمداران زمان خود داشت و البته این از منافع داشتن چنین کسب و کار گستردهای بود. یکی از نزدیکترین دوستان او جیمز جی.هیل در راه آهن پسیفیک بود که او را با کار در خطوط آهن شناخته بود. اگرچه در بیشتر طول عمر موضعی خنثی در سیاست داشت اما در نهایت در سالهای پایانی عمر خود شروع به طرفداری از کاندیداهای جمهوریخواه کرد که این طرفداری با درخواست برادرزادهاش هری هیند که یک سیاستمدار جمهوریخواه بود صورت گرفت.
پایان هیند
در انتخابات ریاست جمهوری سال 1912 رئیس جمهوری ویلیام هوارد تفت را که یک رئیس جمهوری جمهوریخواه بود به منزلش در کورونادو دعوت و از او پذیرایی کرد. در آن دوره تفت مشغول راهاندازی کمپینی برای انتخابات مجدد علیه تدی روزولت و ودرو ویلسون بود. اگرچه در آن زمان رابطه خوبی میان هیند و تفت برقرار شد اما در نهایت او بازنده این انتخابات بود.
پس از درگذشت هیند در سال 1915 اسناد املاک او نشان میدهد که علاوه بر دیگر مشاغل، بخشی از مالکیت یک شرکت بینالمللی غلات و آردسازی را هم داشته که این شرکت در سال 1898 و در لس آنجلس به وسیله ویل.ای کلر راهاندازی شده بود.
- اکرم شعبانی-روزنامه نگار
- شماره ۳۰۴ هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه ۸
نظر شما