بلاکچین به عنوان انقلابی در دنیای دیجیتال شناخته میشود و کشورهای مختلف در دوران کرونا سعی دارند که از این تکنولوژی برای جذب سرمایههای بین المللی استفاده کنند.
تجربه نگارنده در بخش دولتی و خصوصی نشان داده است در کشور ما همیشه به جای استفاده از فرصتهای پیش آمده معمولاً اول مخالفت میشود و بعد به دلیل ذینفعان موجود، مقاومت شکل گرفته و بعد از مدتی پذیرفته میشود که عملاً این فرایند در بهترین شرایط ۱۵ سال طول میکشد؛ ۱۵ سالی که در نتیجه آن فرصتهای اقتصادی و سرمایه گذاری در این حوزه از بین میرود. دولتهای مختلف در دنیا نیز ابتدا در برابر این تکنولوژی مقاومت کردند اما زمانی که با واقعیتهای آن مواجه شدند به دنبال بهره گیری از این تکنولوژی برآمدند. نمونه آن را میتوان بانک مرکزی چین معرفی کرد که به دنبال انتشار ارز دیجیتال بر پایه یوان است.
اگر ایران میخواست در شرایط تحریم نسبت به تأمین مالی بین المللی اقدام کند، میتواند از فرصتهای تکنولوژی بلاکچین به خوبی بهره ببرد؛ بلاکچین آمده است تا ماهیت سرمایه گذاری، تأمین مالی، بانکداری، تخصیص منابع از صاحبان سرمایه را متحول کند. در انتشار اوراق ارزی مهمترین مشکل، اعتبار سنجی توسط مؤسسات اعتبار سنجی مثل اس اند پی، مودی، فیتچ بود که به دلیل تحریمها ایران را وارد اعتبارسنجی نمیکردند. اگر ما نتوانستیم در دوران تحریم اوراق ارزی منتشر کنیم، در حال حاضر با بهره گیری از تکنولوژی بلاک چین میتوانیم اوراق ارزی دیجیتال منتشر کنیم.
هزینه پذیره نویسی برای اوراق ارزی دیجیتال (Digital Bond Underwriting )در کشور آمریکا ۷ درصد کل حجم تأمین مالی است ولی در کشور ژاپن این هزینه ۸ درصد میباشد. به این معنی که اگر شما میخواهید ۱۰۰ میلیون دلار تأمین مالی کنید، ۷ میلیون دلار هزینه مالی جهت پذیره نویسی باید پرداخت کنید. برای معاملاتی کمتر از ۱۰۰ میلیون دلار هزینه در آمریکا ۹ تا ۱۱ درصد است. هزینه پذیره نویسی برای ۱۰ شرکت تقریباً معادل یک شرکت است به عنوان مثال اگر میخواهیم ۱۰ شرکت ۱۰۰ میلیون دلاری را به مبلغ یک میلیارد دلار در بازارهای بین المللی اوراقی منتشر کنیم ۱۰۰ میلیون دلار هزینه پذیره نویسی اوراق میشود.
موسسه حسابرسی PWC پیش بینی کرد هزینههای دیگری شامل هزینههای قانونی ،هزینههای حسابرسی خارجی ، هزینه ثبت ،هزینه پذیره نویسی در بورس، هزینههای بازاریابی ، هزینه مربوط به نیروی انسانی و هزینه آماده کردن پلتفرم هم برای پذیره نویسی اوراق ارزی دیجیتال وجود دارد. توکنزاسیون (Tokenization ) که به عنوان جایگزینی برای اوراق بهادار سازی ( Securitization ) است، هزینه واسطه مالی، قانونی و حاکمیتی را حذف میکند. این هزینهها به مراتب در مقایسه با روشهای دیگر تأمین مالی پایینتر است و هزینههای آن بستگی به ساختار و پلتفرمی است که برای توکنزاسیون نیاز است. اگر به دنبال سرمایه گذاری در پروژههای ساختمانی، نیروگاهی و یا هر پروژه دیگری باشیم میتوانیم به راحتی با توکنزاسیون داراییها که در حقیقت همان اوراق بهادار سازی است داراییهای خود را در معرض خرید سرمایه گذاران داخلی و خارجی قرار دهیم.
اگر خزانهداری دولت میخواهد وررودیها و خروجیهای مالی، مدیریت نقدینگی و پیشبینی نقدینگی انجام دهد، بلاکچین میتواند این مشکل را حل کند. اگر برای انتشار اوراق خزانه بر مبنای داراییهای دولت و اخذ مالیات از صاحبان سرمایه میتوان از تکنولوژی بلاکچین بهره برد. جالب اینکه بلاکچین حتی برای کنترل ترافیک و آلودگی هوا میتواند راه گشا باشد. فواید این تکنولوژی بی نهایت است. بویژه برای کشورمان اگر ما به دلیل تحریمهای بین المللی نمیتوانیم از نظر روشهای پرداخت با سوئیفت و اعتبار اسنادی با کشورهای ذینفع فعالیت کنیم، بلاکچین به کمک ما آمده است. براین اساس بنده اگر به جای رئیس جمهور بعدی باشم حتماً وزارتخانهای با نام بلاکچین تأسیس و کارکنان آن را نخبه ترین افراد در حوزه بلاکچین انتخاب میکنم.
اگر ایران فقط ۵ سال در این صنعت سرمایه گذاری فکری و مادی کند، میتوان معادل ۵۰ سال درآمدهای ارزی غیرنفتی، عایدی داشته باشد. ایران با ظرفیت بالای نیروی انسانی تحصیلکرده و با استعداد میتواند با حمایت از فعالین بلاکچین از این ظرفیت استفاده و ضمن اشتغالزایی پایدار به درآمدهای ارزی بدون ریسک دست پیدا کند.
- سید حسن حسینی، دکترای فاینانس
نظر شما