تجدید ارزیابی؛ داروی موقت

آراد پورکار در گفت و گو با «صدای بورس» در رابطه با مشکل عدم تجدید ارزیابی، گفت: در روند تجدید ارزیابی، شرکت ها دارایی های خود را به روز می کنند؛ اما مشکل عدم به روز رسانی دارایی ها این است که برخی متغیرهای تحلیلی در صورت های مالی و وضعیت مالی ترازنامه کارایی خود را از دست می دهند در حالی که با به روز شدن تجدید ارزیابی این پارامترها شفاف خواهند شد.

وی گفت: از پارامترهای تاثیرگذار بر سودآوری می توان به نرخ کامودیتی ها به دلار، ‌نرخ دلار،‌ میزان فروش،‌ میزان تولید، طرح های توسعه و مواردی که باعث افزایش حاشیه سود شرکت می شوند اشاره کرد. این نوع پارامترها به عنوان متغیر سود آور بر بازار سرمایه تاثیر گذارند و از سمت دیگر تغییرات متغیرهای کلانی مانند نرخ بهره تاثیر زیادی بر بازار سرمایه می گذارد.

پورکار با تاکید براینکه انجام تجدید ارزیابی جزو الزامات است،گفت: ‌ اینکه تجدید ارزیابی را به رشد بازار در کوتاه مدت ارتباط دهیم کار درستی نیست چرا که با وجود تاثیر مثبت تجدید ارزیابی برای برخی صنایع دارد اما در دیگر صنایع می تواند تاثیر منفی یا خنثی داشته باشد.

کارشناس بازار سرمایه افزود:‌ مزیت دیگر تجدید ارزیابی که کمتر به آن اشاره می شود واقعی سازی عملکرد مدیران است. برخی مدیران نرخ های استهلاک را محاسبه نمی کنند یا به گونه ای انجام داده می شود که سود به صورت قابل توجهی افزایش می یابد. باید توجه داشت زیان محاسبات اشتباه در حوزه شرکتی پر خطر است زیرا باعث خواهد شد با محاسبه اشتباه میزان استهلاک، زمانی که ابزار آلات یا دستگاه ها به مشکل می خورند توانایی بازسازی یا بازخرید آن ها از شرکت گرفته خواهد شد.

وی ادامه داد: عدم محاسبه صحیح نرخ استهلاک در شرکت های بزرگ بازار سرمایه باعث می شود زمانی که مشکل و مسئله ای برای آنها اتفاق رخ دهد، زمین گیر شوند. از سوی دیگر مسئولان دولتی تاکید دارند مدیران حداکثر سود را برای هلدینگ های بالا دستی محاسبه کنند تا سودهای به دست آمده از بازار خارج شده یا تقسیم بندی شود.

پورکار در رابطه با تاثیر تجدید ارزیابی بر بازار گفت: به طور طبیعی زمانی که شرکت از محل دارایی های ثابت افزایش سرمایه دهد تاثیرمثبتی بر بازار خواهد داشت چرا که به دلیل تجدید ارزیابی یا کاهش قیمت سهم به زیر ارزش اسمی، بازار را جذاب و مثبت می کند. اما مسئله این است که در یکسال عملیاتی بعد میانگین P/E بازار بالای عدد ۶۰ یا ۷۰ خواهد شد، ممکن است بسیاری از شرکت ها زیان ده شده،‌ سود برخی بسیار کم و دوره بازگشت سرمایه P/E حدود ۳ و ۴ تبدیل به رویا خواهد شد.

کارشناس بازار سرمایه بیان کرد:‌ تنها شرکت هایی مانند هلدینگ یا صندوق بازنشستگی عرضه خواهند داشت که فقط با محاسبه DPS شرکت را مدیریت می کردند. ایراد اصلی زمانی رخ می دهد که برای شرکت ها فروش سهم با P/E در حدود ۶۰ یا ۷۰ و قرار دادن آن در بانک با نرخ بهره ۳۰ درصد به صرفه تر خواهد شد. بنابراین بازار در کوتاه مدت می تواند رشد داشته باشد اما در بلند مدت به این دلیل که خبری از فصل مجامع،‌ P/E حدود ۳ و ۴،‌ تقسیم سودهای جذاب نخواهد بود و با احتمال زیاد عرضه هلدینگ ها و صندوق ها در بازار زیان ده خواهد بود.