به گزارش صدای بورس،سردار سرلشکر پاسدار شهید «حسن طهرانی مقدم» یکی از فرماندهان شهید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود و به «پدر موشکی ایران» معروف است. سردار اسماعیل کوثری در برنامه تلویزیونی گفت سردار حسن طهرانی مقدم در حال تست موشک قارهپیما بود که به شهادت رسید.سردار حسن تهرانی مقدم در روز شهادتش (۲۱ آبان ۱۳۹۰) در پادگان امیرالمومنین شهرستان ملارد در حالی که برای آزمایش موشکی آماده میشد، بر اثر انفجار زاغه مهمات به یاران شهیدش پیوست.
سردار حسن طهرانی مقدم یکی از فرماندهان برجسته و استراتژیک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران بود که به عنوان "پدر موشکی ایران" شناخته میشود. او در توسعه و پیشرفت توانمندیهای موشکی ایران نقش کلیدی ایفا کرد و پایهگذار برنامه موشکی سپاه پاسداران بود. طهرانی مقدم در طول جنگ ایران و عراق به عنوان یک فرمانده در حوزه توپخانه و موشکی فعالیت داشت و با تلاشهایش توانست ایران را به یکی از کشورهای پیشرفته در حوزه موشکهای بالستیک تبدیل کند.
او در تاریخ ۲۱ نوامبر ۲۰۱۱ (۳۰ آبان ۱۳۹۰) در جریان یک انفجار در یکی از پایگاههای موشکی سپاه در ملارد واقع در نزدیکی تهران به شهادت رسید.
چرا به حسن طهرانی مقدم پدر موشکی ایران میگویند؟
سردار شهید حسن طهرانی مقدم یکی از نوابغ نظامی کشورمان است که نقش موثری در افزایش قدرت دفاعی کشورمان دارد. تلاشهای وی در ادامه جنگ تحمیلی و پس از پایان دوران دفاع مقدس نیز ادامه یافت و وی ضمن پذیرفتن مسئولیتهای دیگری مانند فرماندهی موشکی زمین به زمین سپاه، فرماندهی موشکی نیروی هوایی سپاه، جانشین نیروی هوافضای سپاه و ریاست سازمان جهاد خودکفایی سپاه، به عنوان «پدر موشکی ایران اسلامی» مفتخر شد.
حسن طهرانیمقدم با پایان جنگ، وارد حوزه تحقیقات و توسعه فعالیتهای موشکی در سپاه پاسداران شد و مسئولیت ریاست سازمان جهاد خودکفایی سپاه را برعهده گرفت. در دوران پس از جنگ ایران و عراق، طهرانی مقدم وظیفه مدیریت بر پروژه ساخت چند موشک را در واحد موشکی سپاه قبل از علیرضا یزدانی برعهده داشت.
حسن طهرانی مقدم سازنده اولین موشک بومی ایران
ازآنجاییکه موشکهای «اسکاد» از هزینههای بالایی برخوردار بودند و معمولا برای هدف قراردادن اهداف مهم و کاربردی استفاده میشدند، شهید طهرانی مقدم بر آن شد که با استفاده از ظرفیتهای علمی داخلی به سمت ساخت موشکی با هزینههای پایینتر که بتواند اهداف نزدیک و کم اهمیتتر را هدف قرار دهد، حرکت کند. سرانجام وی موفق شد در سال ۱۳۶۶ راکت «نازعات» را که برد آن بین ۸۰ تا ۱۵۰ کیلومتر بود تولید کند.
با ساخت این موشک بومی فصل نوینی در پیشرفت صنعت و تکنولوژی نظامی ایران آغاز شد که تداوم آن را بعد از جنگ در ساخت و تولید انواع موشکهای پیشرفتهتر بومی همچون «شهاب ۳» با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر شاهد بودیم که بدین ترتیب زمینه برای افزایش قدرت بازدارندگی نظامی ایران در سطح منطقه و بینالملل و بالطبع افزایش قدرت و امنیت ملی ایران اسلامی ایجاد شد.
منبع:خبرآنلاین
نظر شما