مشکل تأمین انرژی (اعم از حرارتی و الکتریکی) کارخانجات را با مشکل مواجه کرده است. برای کاهش آثار منفی کمبود انرژی، راههای متفاوتی بهکار گرفتهشده که اهم آنها بهقرار زیر است:
در خصوص انرژی الکتریکی سعی میشود برنامهریزی برخی تعمیرات به زمانهایی منتقل شود که دسترسی به انرژی سختتر است بهطور مثال اجرای بعضی برنامهها به تابستان که کمبود برق شدیدتر است انتقال مییابد. همچنین برخی اقدامات اصلاحی در ماشینآلات منجمله تغییر موتورها و کمپرسورها بهمنظور کاهش کلی مصرف برق هم در دستور کار برخی کارخانجات قرار دارد.
بهمنظور جبران کمبود انرژی الکتریکی و با توجه به جرائم وضعشده در راستای تغییر سمتوسو به انرژیهای پاک، برخی کارخانجات به احداث نیروگاههای خورشیدی روی آوردهاند هرچند که پاسخگوی کامل نیاز نیست و البته محدودیتهای خاصی هم در استفاده از این نیروگاهها به همراه دارد ولیکن به نظر راهحل میانهای به شمار میرود. ازآنجاکه سرمایهگذاری موردنیاز برای احداث نیروگاههای حرارتی رقم قابلملاحظهای است و در توان تکتک کارخانجات نیست، بهناچار بعضی هلدینگ های سیمان نیز پیگیر مشارکت کلی شرکتهای زیرمجموعه خود بهصورت اشتراکی در نیروگاهها هستند.
در خصوص انرژی حرارتی باید گفت جایگزینی گاز با مازوت موضوع جدیدی نیست و این اتفاق از خیلی سال قبل رخ میداد اما محدودیتهای شدیدتر (عمدتاً به دلیل در اولویت قرار دادن نیروگاهها و البته کمبود عمومی سوخت در زمستان) در قیاس با سالهای پیشین برقرار و البته مبحث آلودگی هوا حساسیتهای عموم را بیشتر کرده است. بهطور مثال در سالهای گذشته اغلب گاز کارخانجات در اواخر آذرماه با محدودیتهای بیشتری مواجه میشد اما در سال جاری این اتفاق از اوایل مهرماه رخ داد و تدریجاً بیشتر هم شد.
برای رفع کمبود سوخت، تلاش شده است در سالهای اخیر تولید سیمانهای آمیخته افزایش یابد. در سیمان آمیخته به کلینکر فاکتور (مقدار کلینکر موردنیاز برای تولید هر تن سیمان، کاهشیافته و مواد دیگری در آسیاب سیمان به آن اضافه میشود). توجه دارند که بهطورمعمول برای تولید سیمان پرتلند، حدود ۴ درصد گچ در آسیاب سیمان اضافه میشود، با اضافه کردن برخی مواد طبیعی (نظیر پوزولان) و یا صنعتی (نظیر سرباره کورههای بلند ذوب) میتوان میزان کلینکر موردنیاز را کاهش داد که درنتیجه کاهش سوخت موردنیاز به میزان قابلملاحظهای تقلیل مییابد. تولید سیمان آمیخته البته در کاهش مصرف انرژی الکتریکی نیز مؤثر است. افزایش دقت در ترکیب مواد اولیه در مراحل پخت نیز میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
به نظر میرسد صنعت سیمان بتواند با فرض عدمتغییر شدید و قابلملاحظه پارامترهای اقتصادی، به حیات خود ادامه دهد هرچند امکان رشد، توسعه و بهبود وجود نخواهد داشت و افزایش ظرفیت و یا اجرای طرحهای جدید عملاً جذابیتی برای سرمایهگذاران ایجاد نمیکند. در اینکه کمبود انرژی به صنعت لطمه زده است تردیدی نیست چراکه صنعت سیمان بهطورکلی هزینه ثابت بالایی دارد و چنانچه به هر دلیل نتوان راندمان مناسبی از بکار گیری ماشینآلات کسب کرد، طبعاً هزینه ثابت بر مقدار سیمان تولیدی کاهشیافته، تقسیم میشود و درنتیجه موجبات افزایش قیمت میشود که مصرفکننده آثار مربوط به کاهش تولید را به دوش خواهد کشید. البته کاهش تولید میتواند به ظرفیت صادراتی صنعت هم لطماتی را وارد کند.
-
مقصود پورابولی - رئیس هئیت مدیره سیمان خاش
- شماره ۵۷۲ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما