به گزارش صدای بورس، همه فعالان بازار سرمایه ایران به دنبال سود بیشترند و نمی‌توان کسی را از این دایره خارج دانست؛ سال‌ها پیش و در اوایل ۹۷ و اواسط ۹۸ بود که تبلیغات صندوق‌های سهامی اوج گرفت. در آن زمان و تا پایان سال ۱۳۹۷ تعداد صندوق‌های سهامی فعال در بازار بالغ بر ۵۵ صندوق بود که ازاین تعداد ۲ صندوق نیکوکاری ندای امید و نو اندیشان به ترتیب در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۳، مجوزشان لغو شد و به تاریخ بازار سرمایه پیوستند.
سهامی‌ها جا ماندند
اگر ۶ سال پیش و تحت تاثیر فضای موجود آن زمان به‌جای اینکه سهام‌های ارزنده و با پتانسیل را بخرید به سمت صندوق‌های سهامی می‌رفتید، در نهایت و اگر بخت و اقبال شما را همراهی می کرد، ۲۸۰۰ درصد بازدهی نصیب‌تان می‌شد. شاید در نگاه اول این رقم بسیار بالا به‌نظر برسد اما حقیقت اینکه میانگین بازدهی ۵۳ صندوقی که از سال ۹۷ فعال بوده‌اند تا به امروز معادل ۱۵۹۳ درصد است که ۳۵۵ نماد در بازار عملکرد بهتری از میانگین بازدهی این صندوق‌ها داشتند که نشان از برتری سرمایه‌گذاری مستقیم در سهم‌های بنیادی دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.
سیمانی‌ها در صدر
طبق بررسی‌های انجام شده توسط خبرنگارما از بین تمام این ۳۵۵ نماد بالاتر از صندوق‌های سهامی، شرکت‌هایی توانستند به بازدهی بیشتری دست پیدا کنند و در رتبه‌های بالاتری قرار بگیرند که از همان ۶ سال پیش پتانسیل رشد آنها بر اکثریت فعالان بازار محرز بود. ضمن اینکه در میان همه شرکت‌های برتر اسم شرکت‌های سیمانی بیشتر از همه به چشم می‌خورد و در این بین می‌توان به نمادهای «سفارس»، «سرود» و «سفانو اشاره کرد که هرکدام بیش از ۱۱۰۰۰ درصد در این ۶ سال به مشتریان خود سود رساندند که البته این تنها مشتی از خروارها سیمانی‌هایی بود که توانستند این میزان از بازدهی را محقق سازند. اگر حدود ۶ نماد از این شرکت‌ها فاصله بگیریم و به طبقات پایینی این جدول برویم با سیمانی‌های دیگری مانند «سهرمز» و «سشمال» روبه‌رو می‌شویم که هرکدام ۶۱۰۰ و ۶۳۰۰ درصد در ۶ سال مدنظر رشد قیمت داشته‌اند.
بازدهی بیشتر اما در اقلیت
تعدادی از بانکی‌ها نیز در رتبه‌های اول این رتبه‌بندی قرار دارند که بهترین آنها «وسالت» بوده که توانسته ۱۸۰۰۰ درصد رشد قیمت را در این بازه زمانی کسب کند. البته که تعداد بانکی‌ها در این میان زیاد نیست اما «بپاس» با رشد ۸۲۰۰ درصدی توانسته سهامداران خود را رو سفید کند و «وبملت» نیز با رشد ۴۸۰۰ نیز از این قاعده مستثنی نیست.
از اسب افتادیم نه از اصل
کمی قبل‌تر از سیمانی‌هایی یاد کردیم که این روزها با بحران انرژی دست و پنجه نرم می‌کنند اما توانستند در این سال‌ها و با وجود تمام مشکلات بازدهی عالی را در کارنامه خود به ثبت برسانند و صنعت فولاد نیز که می‌توان آن را دیگر مظلوم این روزهای صنعت ایران دانست در ۶ سال اخیر سود مطلوبی را نصیب سهامداران خود کرده و شاید این نکته جالب باشد که فولادی‌ها تنها گروهی هستند که توانستند به اهداف درج شده در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ نزدیک شوند و فاصله زیادی با آن ندارند. ضمن اینکه نمادهای تاثیرگذاری مانند «فباهنر»، «فولاد» و «فملی» به ترتیب ۹۵۰۰ درصد، ۴۶۰۰ درصد و ۵۸۰۰ درصد در این ۶ سال رشد کنند که این مورد نیز نشان می‌دهد که با تمام بالا و پایین‌های بازار سرمایه در این سال‌ها باز هم سرمایه‌گذاری در نمادهایی که از پتانسیل بالایی برخوردارند و در بلند مدت عملکرد خوب خود را نشان دادند بهتر از سپردن سرمایه خود به صندوق‌هایی است که با وجود تمام ادعاهای خود و تخصص خود خوانده حتی نتوانستند که یک چهارم نمادهای شاخص ساز به مشتریان خود سود برسانند.
حتی از دارویی‌ها هم کمتر...
دارویی‌ها در بورس از دسته صنایعی‌اند که مانند فولادی‌ها، پتروشیمی‌ها و بانکی‌ها هیچگاه در مرکز توجه قرار نگرفتند اما همین دارویی‌ها که در گوشه و کناری کار خود را می‌کنند و حاشیه زیادی در این سال‌ها نداشته‌اند نیز از صندوق‌های سهامی پر سر و صدا رشد بیشتر داشتند به‌صورتی که نمادهای «دپارس»، «دارو»، «دامین» و «دقاضی» به ترتیب ۶۳۰۰ درصد، ۵۳۰۰ درصد، ۵۳۰۰ درصد و ۴۶۰۰ درصد رشد داشته‌اند. همه مواردی که تا به این لحظه آورده شد تماما نشان از برتری سرمایه‌گذاری مستقیم بر سرمایه‌گذاری غیرمستقیم دارد و همه این بازدهی‌های چند برابری نسبت به صندوق‌های سهامی نه نیاز به درک بالایی از بازار داشته و نه تخصص در تکنیکال و رفتن دوره‌های متعدد؛ تنها الزامی که برای این عمل، آشنایی با سهم‌های شاخص‌ساز و با پتانسیل بود.
سبقت «پراید» از مدعیان بازار
همانطور که بالاتر آورده شد میانگین بازدهی صندوق‌های فقط سهامی در طول ۷ سال فقط ۱۵۹۳ درصد بوده است که این موضوع نشان دهنده این است که اگر در سال ۱۳۹۷ به‌جای سرمایه‌گذاری غیر مسستقیم از طریق این صندوق‌ها، یک دستگاه پراید ۱۳۱ خریداری می‌کردیم امروز می‌توانستیم آن را با ۱۸۰۰ درصد بازدهی به فروش برسانیم و اگر با همان پول به‌جای پراید سمند می‌خریدیم می‌توانستیم سود خود را به ۲۰۰۰ درصد برسانیم.
طلا دوم شد
طلا همیشه به عنوان یکی از محل‌های سرمایه‌گذاری ایرانی‌ها بوده و هست. سنگ زرد رنگ مورد علاقه مردم کشور ما توانسته از سال ۱۳۹۷ تا به این لحظه ۳۸۰۰ درصد رشد کند و سود خوبی را نصیب دارندگان خود کند اما سوال اصلی اینکه وقتی ۱۵۰ نماد توانستند از طلا عملکرد بهتری داشته باشند، چرا یک نفر باید خطرهای نگهداری طلا و دلواپسی‌های آن را به جان بخرد و کمتر از سهم‌های شاخص‌ساز سود کند؟ مشخص است که با تمامی مزایا آن باز هم سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه ایران که در چند سال اخیر و به علت سقوط سال ۹۹ اعتماد مردم از آن دور شده از سرمایه‌گذاری در تمامی بازارها و حتی رمز ارزها نیز بهتر است.
یک سوال از صندوق‌ها
صندوق‌های سهامی که در این سال‌ها مردم را تشویق به سرمایه‌گذاری غیرمستقیم کردید و مدیران و تحلیلگران خود را متخصصین بازار خواندید؛ چرا نتوانستید همان وعده خودتان که سود جلوتر از بازار است را محقق کنید و چنان از بازارهای موازی عقب مانده‌اید که باید رشد ارزش واحدهای صندوق شما را با ماشین‌های ارزان قیمت داخلی مقایسه کرد؟
-
آرمان هنرکار - خبرنگار
-
شماره ۵۸۰ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما