با بررسی صورت‌های مالی شرکت‌ها می‌توان متوجه شد صنعت لوازم خانگی در سال گذشته عملکرد جالبی نداشته و با توجه به بحران‌های سیاسی و مسائل ژئوپولتیک، ارزش اسمی سهام، نمادهای این صنعت با ریزش قابل توجهی روبه‌رو شد، تا جایی که قالب این شرکت‌ها هنوز نتوانستند از لحاظ قیمت سهم به ارزش سال خود برسند.
ضمن اینکه از ابتدای سال تا به این لحظه، ارز نیما که در اوایل ۱۴۰۳، ۴۰ هزار تومان بود با گذشت زمان و با افزایش روزانه ۲۰۰ تومانی تا آذر و همچنین با افتتاح ناگهانی تالار ارز توافقی، ۶ هزار تومان به‌صورت ناگهانی بر نرخ‌های قبلی اضافه شد. فراموش نکنیم نرخ ارز تأمین قطعات لوازم خانگی از ابتدای سال تا ۱۴ اسفند، معادل ۷۳ درصد افزایش پیدا کرده است و در مدار قیمتی ۶۹ هزار تومان سیر می‌کند. طبیعتا این افزایش قیمت منتج به افزایش بهای تمام شده محصول‌های لوازم خانگی شده، چراکه به‌صورت میانگین، این صنعت، ۴۰ درصد به واردات قطعات و مواد اولیه وابستگی دارد و بسیاری از معاملات نیز در بازار آزاد انجام می‌شود که این نرخ نیز از فروردین‌ماه تا به این لحظه از ۶۰ به ۹۰ هزار تومان رسیده که این افزایش ۵۰ درصدی، فشار بسیار زیادی را بر شرکت‌های تولیدی این حوزه آورده و به افزایش ۶۰ درصدی قیمت محصول‌ها ختم شده است. این موضوع نیز با افزایش نرخ تسعیر ارز به ۳۸۵۰۰ تومان در بودجه همراه شد که شرایط این صنعت را بدتر کرد. البته که نرخ حقوق ورودی کالاها به کشور، میانگین نرخ خرید و فروش دلار در اسفندماه و در مرکز مبادله ارز و طلا تعیین شده که بیش از ۶۵ هزار تومان و این افزایش دوبرابری در سال آینده با بحران روبه‌رو می‌شود.
-
احسان فدایی - کارشناس صنعت لوازم خانگی
-
شماره ۵۸۳ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما