احمد نوراللهی از آن دسته بازیکنانی است که پرسپولیسی ها از رفتنش خیلی ناراحت شدند.
به گزارش صدای بورس، احمد بازیکنی بی حاشیه و باکیفیت برای پرسپولیس بود و بعد از رفتنش خیلی سخت جای خالی اش پر شد. این بازیکن درخواست افزایش مبلغ قرارداد ناچیزی داشت اما ابراهیم شکوری معاون وقت باشگاه با عنوان حفظ شان باشگاه با این درخواست مخالفت کرد.
نوراللهی چند فصلی است که به لیگ امارات رفته و حالا نه تنها ستاره الوحده به حساب می آید، بلکه کاپیتان تیمش هم هست و به شدت به بین اماراتی ها محبوب شده است. از وقتی نوراللهی از پرسپولیس جدا شده، تقریبا در هر پنجره نقل و انتقالاتی شایعه بازگشت او به پرسپولیس شنیده می شد و پرسپولیسی ها هر بار از مدیران باشگاه شان درخواست جذب نوراللهی را داشتند. با این حال این اتفاق رخ نداد و احمد نور همچنان به کارش بیرون از ایران ادامه می دهد.
حالا که به پایان لیگ نزدیک می شویم، بار دیگر طی روزهای اخیر شایعه بازگشت نوراللهی به پرسپولیس شنیده شد و خیلی ها در خصوص بازگشت احمد حرف زدند. اتفاقی که پرسپولیسی ها به شدت از آن استقبال می کنند و هر مربی هم دوست دارد چنین بازیکن باکیفیتی را داشته باشد. با این حال بازگشت احمد به پرسپولیس به این راحتی ها نخواهد بود و پرسپولیسی ها خیلی کار سختی برای جذب دوباره ستاره سابق خود دارند.
در واقع پرسپولیسی ها همواره علاقه دارند که احمد را دوباره به خدمت بگیرند ولی شرایط برای بازگشت او فراهم نیست. قرارداد نوراللهی در پایان فصل به اتمام می رسد ولی بندی در قراردادش وجود دارد که مدیران الوحده در صورت رضایت می توانند به صورت خودکار قرارداد او را تمدید کنند و مبلغی را به دستمزد او اضافه کنند. به غیر از این دستمزد دریافتی احمد نور در امارات به شدت بالاست و پرسپولیس و سایر تیم های ایرانی توان پرداخت چنین پولی را ندارند.
دستمزد نوراللهی برای یک فصل نزدیک به ۲ میلیون دلار است که به پول ما چیزی در حدود ۲۰۰ میلیارد می شود. از همین رو احتمال بازگشت او به پرسپولیس خیلی کم است.
هرچند او همواره از علاقه قلبی خود به پرسپولیس و هوادارانش حرف زده و اعلام کرده در ایران فقط پیراهن پرسپولیس را برتن می کند ولی بعید است هیچ فوتبالیستی آن هم با کیفیت نوراللهی قید این شرایط بی نظیر در امارات را بزند و به فوتبال ایران برگردد. به این ترتیب پرسپولیسی ها حالاحالاها باید برای بازگشت نوراللهی صبر کنند.
اگر بازار سرمایه کشور را شبیه یک بدن در نظر بگیریم، عرضه جدید در بازار اولیه مانند تزریق خون جدید به رگهای بازار و بازار ثانویه مانند گردش همان خون موجود بین اعضاست بنابراین بدون وجود عرضههای جدید، شادابی و تحرک از بازار دورمیشود.
نظر شما