مانعی برای جلوگیری از نوسانات زیاد سهم
در بسیاری از بورسهای دنیا، شرکتهایی که شناوری کمتر از ۲۵ درصد دارند، از فهرست شرکتهای بورسی حذف میشوند؛ دلیلش هم این است که اگر شرکتی مایل نیست حداقل یک چهارم سهامش را به مردم بدهد، پس نباید در بورس حضور داشته باشد. در نقطه مقابل، اگر سهمی شناوری بالایی داشته باشد، زودتر و سریعتر عرضه میشود. در نتیجه، تعداد سهامداران مردمی افزایش و امکان دستکاری قیمت توسط تصمیمگیرندگان شرکت کاهش مییابد.
اما اگر شرکتی شناوری کمی داشته باشد، توسط مدیران و سهامداران راهبردی میتواند به سمت اهداف مدنظر آنها هدایت شود. البته اگر سهام شناور آزاد کم باشد، با سرمایه کم میتوان قیمت آن را در دست گرفت و افزایش یا کاهش قیمت کاذب در آن ایجاد کرد. همچنین میتوان با شایعات سهامداران آن را فریب داد یا افراد را ترغیب به خرید آن کرد؛ در حالی که در شرکتهایی با سهام شناور بالا بهراحتی نمیتوان معاملات سهام را تحت تاثیر قرارداد. در چنین شرکتهایی حجم بالای معاملات و سهامدارانش مانع از نوسانات زیاد سهم میشود.
ضرورت افزایش تعامل ناشران و نهاد ناظر
حسین بوستانی، مدیر عامل هلدینگ مالی غدیر با بیان اینکه بازارسرمایه متشکل از حضور ناشران فعال شرکت های خصوصی و دولتی است، گفت: این مجموعهها را با توجه به نیاز به نقدینگی، می توان به دو بخش تقسیم کرد، مجموعه های دولتی مانند صندوق های بازنشستگی و ارگان های وابسته به آن و شرکت هایی که اساسا با این مشکل دست و پنجه نرم نمی کنند.بوستانی ادامه داد: شرکت های دولتی که نیاز به نقدینگی دارند، به طور معمول همیشه تاخیر در تصمیم گیری ها دیده می شود و معمولا تا زمانی که شرایط حالتی بحرانی پیدا نکند، اقدام به تأمین نقدینگی نمی کنند که این موضوع در بیشتر مواقع به بازارسرمایه نیز آسیب وارد می کند. اما در شرکت های خصوصی که سهامداران آن اغلب افراد هستند، شرایط کمی متفاوت است؛ همچنین در مواقعی که بازار سرمایه با رشد همراه می شود و دیگر بازارها شرایط خوبی ندارند، اگر سهامداران اقدام به فروش سهام داشته، اغلب با سردرگمی رو به رو می شوند که نقدینگی بدست آمده را کجا سرمایه گذاری کنند. البته باید به این هم توجه کرد که با شرایط اقتصادی حاکم، تاسیس کسب و کار جدید منطقی نیست.
مدیر عامل هلدینگ مالی غدیر به تضعیف ارزش ریال اشاره کرد و افزود: این اتفاق موجب کاهش ارزش دارایی ها شده و جایگزینی را دشوار کرده است. زمانی فروش منطقی به حساب می آید که دارایی ها حداقل به قیمت ابتدایی رسیده باشند. بنابراین سرمایه گذارانی که فکر فروش دارند صبر می کنند تا قیمت سهام به ارزش ابتدایی نزدیک شود و با قیمت مناسب تری اقدام به فروش کنند. تمام این عوامل موجب می شود که در عرضه تعلل یا عدم تمایل ایجاد شود. این کارشناس بازار راهکار مناسب برای مقابله با این موضوع را تعامل سازمان بورس با مجموعه ها و هلدینگ های بزرگ دانست و بیان کرد: سازمان بورس بهتر است عرضه های اولیه را افزایش و مجموعه ها را ترغیب کند تا اقدام به ورود دارایی های خود به بازار سرمایه کنند تا به این ترتیب به عطش بازار برای خرید سهم هم پاسخ داده شود. همچنین سازمان بورس با ایجاد مشوق های کاربردی و مفید برای ناشران و ایجاد جذابیت می تواند سهامداران را به عرضه سهام در بازار ترغیب کند.
- زهره فدوی-خبرنگار
- شماره 339 هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه 5
نظر شما