به گزارش صدای بورس، سید شمس‌الدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت دهم درباره نقش سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در توسعه اقتصاد خُرد و کلان کشور، با بیان اینکه باید نگاه آینده‌پژوهانه به اقتصاد جهان داشته باشیم، اظهار داشت: اگر روند طی شده در اقتصاد دنیا و آینده‌ای که می‌توان برای آن پیش بینی میشود را نگاه کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که چه در اقتصاد امروز و چه در اقتصاد فردا، بزرگ‌ترین اقتصاد جهان، قطعاً اقتصاد چین خواهد بود. لذا داشتن یک رابطه راهبردی با اقتصاد بزرگ دنیا، یکی از ضرورت‌هاست.
بیشتر بخوانید:
الزام کد شهاب برای تراکنش‌های بانکی
وی ادامه داد: از سوی دیگر نباید اینگونه تلقی کرد که اگر چین، بزرگ‌ترین اقتصاد دنیا خواهد بود، به این معنی است که ما باید مناسبات اقتصادی خود را منحصر یا متکی به چین کنیم، چون تجربه جهانی نشان می‌دهد که اگر مناسبات اقتصادی و بین‌المللی ما یک‌سویه باشد، حتماً دچار مضایق و محدودیت‌هایی خواهیم شد.
۱۰ برابر شدن نرخ ارز، نتیجه برجام بود
حسینی بیان داشت: ملاحظه کردیم که نرخ ارز این بار تا ۱۰ برابر افزایش یافت؛ به این معنی که اگر در پی تحریم‌های قبلی، نرخ ارز از هزار تومان تا ۳ هزار تومان رسید، این بار از ۳ هزار تومان تا ۳۰ هزار تومان افزایش پیدا کرد و ما بسیاری از پیامدهای سنگین را به همین دلیل تجربه کردیم.
وی تأکید کرد: همه این نتایج نشان می‌دهد که ما باید همه سو نگری در روابط خارجی خود داشته باشیم؛ از این منظر، احیای روابط با کشورها و اقتصادهای بزرگی مانند چین، یک تصمیم و یک راه راهبردی است و از این منظر مثبت برآورد میشود؛ البته نباید این نوع روابط به چینی‌ها منحصر شود و باید تلاش‌های خودمان برای توسعه مناسبات با آن دسته از کشورهای اروپایی که استقلال رأی بیشتری دارند و تعادل و توازن در مناسبات را حفظ می‌کنند، هم دنبال کنیم.
محتوای سند همکاری ایران و چین خوب بود
وزیر اقتصاد دولت‌های نهم و دهم در خصوص چارچوب سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین نیز اظهار داشت: ما یک فرآیند داریم و یک محتوا؛ من محتوای سند را در آن اندازه‌ای که سند آن در دسترس نمایندگان مجلس قرار گرفته، مطالعه کرده‌ام، آن را خوب ارزیابی می‌کنم؛ ولی در خصوص فرآیند اجرای آن معتقدم که باید بازنگری شود؛ چرا نمایندگان مجلس شورای اسلامی متن اصلی این سند همکاری را دریافت نکرده‌اند؟ ممکن است در سطح محدودی، تعدادی از نمایندگان مجلس، متن اصلی را دیده باشند یا حتی گزارشی را هم معاونت حقوقی و قوانین مجلس تهیه کرده و در اختیار نمایندگان گذاشته باشد، اما همه اینها کار کارشناسی است.
چرا مفاد سند همکاری ایران و چین به اطلاع نمایندگان مجلس نرسید؟
حسینی گفت: مجلس باید کار حاکمیتی خود را انجام دهد؛ در چارچوب حکمرانی ایران، مجلس در رأس امور است؛ از همین رو مطابق اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی، مقاوله نامه‌ها، عهدنامه‌ها، پیمان‌ها و… بین‌المللی، نه تنها با اطلاع بلکه با تصویب مجلس باید همراه باشد؛ اما اجرای این اصول قانون اساسی در حال حاضر رخ نداده است و به نظر من بایستی در این موضوع، حق را باید به مردم داد که طرح مباحثی از سوی دولت از قبیل «سرّی بودن» یا «انتشار مفاد این سند همکاری، باید طی ملاحظات امنیتی باشد» را نپذیرند.
سند همکاری ایران و چین، راهبردی است نه اجرایی
وی درباره تأثیرگذاری امضای سند همکاری بلند مدت ایران و چین تا چه حد می‌تواند در معیشت مردم نیز اظهار کرد: این سند، سند اجرایی نیست بلکه راهبردی است و اگر قرار به اجرای آن باشد باید تبدیل به قراردادها و پیمان‌هایی شود که در آن زمان می‌بایست به تصویب مجلس برسند؛ حال اگر این فرآیند طی شود، طبعاً بخشی از توسعه اقتصاد کشورها، در گروی مناسبات بین‌المللی آنهاست. اینکه رهبر انقلاب نرمش قهرمانانه را مطرح کردند یا اینکه ما سراغ برجام رفتیم، به این دلیل بود که اگر ما یک سری محدودیت‌ها و نظارت‌های بین المللی را می‌پذیریم، اما در مقابل برای توسعه مناسبات اقتصادی کشورها یا جذب سرمایه‌های خارجی برای رونق تولید ملی، از این روابط استقبال می‌کنیم.
نقش اجرای مفاد سند همکاری ایران و چین در بهبود معیشت عمومی
نماینده مجلس یازدهم تصریح کرد: اگر مناسبات اقتصادی‌مان با دیگر کشورها افزایش یابد، درآمدهای کشور بیشتر میشود درنتیجه قدرت خرید بهبود می‌یابد که نتیجه آن بهبود معیشت مردم است. اگر با توسعه مناسبات بین‌المللی، بتوانیم صادرات محصولات تولید داخل را توسعه دهیم، این چرخه از مسیر افزایش تقاضا در بازارهای بین‌المللی به بهبود زندگی مردم منجر خواهد شد. به همین دلیل بحثی در اقتصاد بین‌الملل وجود دارد این است که اگر تجارت خارجی، موتور رشد نباشد، حداقل این است که روغن موتور رشد اقتصادی است.
منبع: مهر
نظر شما