بورس کالا چیست؟

به گزارش صدای بورس،بررسی روند پیدایش و تکامل بورس‌های کالا در جهان حاکی از آن است که این‌گونه بازارها در عرصه اقتصاد کشورها از قرن ۱۹ به بعد در پی پاسخ‌گویی به برخی از نیازمندی‌های اقتصادی و در بسیاری موارد رفع برخی تنگناها و موانع در بازار کالاهای مختلف بوده است.

در واقع نارسایی‌های بازارهای سنتی در شکل‌ نوسانات کاذب و عدم شفافیت در کشف قیمت و فقدان تضمین‌های لازم برای معامله‌گران از مهم‌ترین دلایل راه‌اندازی بورس‌های کالایی در کشورهای جهان بوده است.

در چنین شرایطی وجود بورس‌های کالایی و استفاده از ابزارهای مشتقه به پدید آمدن یک نظام سازمان‌یافته دادوستد و توزیع کالاها در کشورهای مختلف منجر شده و راه ورود به بازارهای جهانی را برای کشورها تسهیل کرده است.

از این‌رو هم‌اکنون صدها بورس‌کالایی مدرن در سراسر جهان دایر است که از قدیمی‌ترین آن‌ها می‌توان به بورس معروف و تجاری شیکاگو (CME) با ۱۷۰ سال سابقه، بورس فلزات لندن (LME) با ۱۳۰ سال سابقه، بورس‌کالای نیویورک (NYMEX)، بورس‌کالای توکیو (TOCOM)، بورس کالای شانگهای (SHFE)، بورس کالای هند (MCX) اشاره کرد.

بورس کالا در ایران

در راستای تحقق اهداف برنامه سوم و چهارم توسعه که مطابق با آن‌ها شورای عالی بورس موظف به راه‌اندازی و گسترش بورس‌های کالایی در ایران شناخته شده بود، بورس فلزات در شهریور ۱۳۸۲ (نخستین بورس کالایی در ایران) و بورس کالای کشاورزی در شهریور ۱۳۸۳ آغاز به فعالیت کردند.

بر مبنای قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران و با تصویب شورای عالی بورس، شرکت بورس کالای ایران در آذر ۱۳۸۵ با درهم آمیختن بورس فلزات و بورس کالای کشاورزی تشکیل شد و پس از پذیره‌نویسی و برگزاری مجمع عمومی، از مهر ۱۳۸۶ کار خود را زیر نظر سازمان بورس و اوراق بهادار آغاز کرد. گفتنی است ارکان شرکت بورس کالای ایران هم اکنون شامل «مجمع عمومی»، «هیئت مدیره»، «مدیرعامل»، «بازرس/حسابرس» می‌شود.

انواع قراردادها و بازارها در بورس کالای ایران

همه داد و ستدها در بورس کالا در قالب قراردادهای استاندارد انجام می‌گیرد. به طور کلی، قراردادهای «نقدی»، «سلف»، «نسیه»، «آتی»، «اختیار معامله»، «صلح» و «معاوضه» برای داد و ستد هر کالا وجود دارد.

بورس کالای ایران شامل سه بازار اصلی «بازار فیزیکی»، «بازار مشتقه» و «بازار مالی» و یک بازار فرعی است که هر کدام از آن‌ها شامل زیرمجموعه‌هایی می‌شوند. در ادامه به جزئیات بیشتری در رابطه با هر یک از این بازارها اشاره خواهد شد.

بازار فیزیکی: هدف اصلی این بازار مبادله کالا بوده و شامل بازار اصلی، بازار فرعی، رینگ داخلی، رینگ صادراتی، برگزاری مزایده، برگزاری مناقصه، املاک و مستغلات می‌شود. قراردادهایی از جمله قرارداد نقد، قرارداد نسیه، قرارداد سلف و قرارداد کشف پریمیوم در این بازار معامله معامله می‌شوند.

بازار مشتقه: هدف اصلی این بازار، مدیریت ریسک قیمت است و از بازارهای قراردادهای آتی و اختیار معامله تشکیل می‌شود.

بازار مالی: هدف اصلی این بازار تامین مالی است. در این بازار سلف موازی استاندارد، اوراق خرید دین کالایی،‌ گواهی سپرده کالایی و صندوق‌های کالایی معامله می‌شوند.

بازار فرعی:این بازار نیز ماهیتی شبیه بازار فیزیکی دارد. تنها تفاوت این بازار با بازار فیزیکی این است که با مقررات آسان‌تری در خصوص قواعد پذیرش کالا راه‌اندازی شده است. در بازار فرعی بورس کالای ایران، کالاهایی که طبق مقررات شرایط پذیرش در بازار معاملات کالای فیزیکی را از دست می‌دهند و اموال غیرمنقول معامله می‌شوند.

منبع:آموزش مفید